Αξίζει σήμερα να μοιραστώ μαζί σας, κάτι φρέσκο και καθαρό!
Τα τελευταία χρόνια, επειδή έδιωξαν τον καφετζή του κυλικείου μας, που για 25 χρόνια ήταν μαζί μας,δεν πίνω τον πρωινό μου καφέ,στο κτήριο των γραφείων.
Κάτι με ενοχλεί...
Δεν μου πάει και αισθητικά.
Τα άλλαξαν όλα.
Επικρατεί το κόκκινο,το μαύρο,σκούρα γυάλινα τραπέζια, κρυφοί φωτισμοί…
Σε παραπέμπει αλλού…
Σε βάζει σε μια περίεργη ατμόσφαιρα…
Αισθάνεσαι ότι σε λίγο, αρχίζει το πρόγραμμα με το ημίγυμνο μπαλέτο…
Πίνω λοιπόν το καφεδάκι μου, σε ένα καφενείο στη γωνία, που συχνάζουν τύποι γνησιότεροι, και ας μη διαθέτουν πτυχίο πολυτεχνικής σχολής…συνδικαλιστικά μεταπτυχιακά...κ.λ.π.
Συζητάμε για όλα,γελάμε για πολλά και ονειρευόμαστε και για άλλα…
Εκεί ακολουθούν και 6-8 συνάδελφοι της ίδιας στριφνής ίσως άποψης.
Μερικοί χλιδάτοι του κεντρικού κτηρίου, στους διαδρόμους σιγοψυθιρίζουν ,ότι εκεί είναι η γιάφκα που καταστρώνονται σατανικά σχέδια, για την εξόντωση, της ζωηρής, δεξιάς μεγάλης παράταξης!
Καμιά σχέση φιλαράκια μου, λέω εγώ…
Απλά,προτιμώ το χώρο αυτό, γιατί διαθέτει χαμόγελο ζωντανό και αληθινό!
Οι ιδιοκτήτες είναι μια οικογένεια ευγενέστατων ανθρώπων, από την Αλβανία, που δουλεύουν σχεδόν όλο το 24αωρο με το χαμόγελο και την καλή κουβέντα στο στόμα.
Η γλυκιά λοιπόν, γυναίκα του καφενείου έλειπε για λίγο καιρό, ταξίδι στην Αμερική.
Ήρθε σήμερα.
Με περίμενε με τον καφέ έτοιμο. Χαρήκαμε πολύ όλοι μαζί!
Ανάμεσα στις αγκαλιές τα φιλιά και τα χαμόγελα, ξαφνικά βγάζει από την τσέπη της ένα ζευγάρι πανέμορφα σκουλαρίκια, με πράσινες πετρούλες και χρωματιστές κορδελίτσες,και μου τα προσφέρει...
Τα έφερε από το ταξίδι της, για μένα…
Έμεινα άφωνη…δάκρυσα…
Την ευχαρίστησα κατασυγκινημένη, ήπιαμε τον καφέ μας είπαμε τα δικά μας, μου μίλησε για τα όνειρά της και για το ταξίδι της.
Από εκείνη τη στιγμή, με αγκαλιάζει μια γλυκιά πανέμορφη αύρα και τα ζωντανά όνειρά της ταξιδεύουν τη σκέψη μου!
Σκέπτομαι λοιπόν δυνατά…έως φωναχτά...
Ναι, υποψιασμένοι,καχύποπτοι άνθρωποι, έχετε δίκιο…
Ιδρύω τη γιάφκα των ονείρων…
Ποια είμαι εγώ, που θα διαφωνήσω μαζί σας…
Όνειρα γλυκά!
40 σχόλια:
λοιπόν Όλγα θέλω κι εγώ να πιω τον καφέ μου στη γιάφκα των ονείρων σου μια φορά...
κι ας μας πιάσουν επ΄αυτοφόρω οι ασφαλίτες των αρπαχτών και των "μεγάλων" συμφερόντων...
βαθιά τρυφερό το κείμενό σου
Ολγα μου δεν κανεις καλα που πινεις τον καφε σου στη γιαφκα.Θα στειλω την αστυνομια του καφε να σε συλλαβει.Και τοτε φροντισε να εχεις ενα καφεδακι ετοιμο και για μενα,για να μεσολαβησω να σ'αφησουν ελευθερη.Δωσε στην καλη κυρια ενα δροσερο λουλουδακι απ'αυτα που ανθιζουν στην καρδια σου.
Υ.Γ.Τι τραγουδι εβαλες κοριτσι μου!
ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ,κι ας εχουν περασει τοσα χρονια.
Σσσ,ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ,ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗΝ ΛΕΞΗ Γ....Α,ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ...
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ 'ΠΙΑΣΕΙ' Ο ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ?
ΓΕΛΑΣ?
ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΤΙ ΞΕΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΕΛΗ,ΤΟ ΘΕΩΡΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ.
ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΠΑΔΙΑ...
...ΟΙ ΠΑΤΟΥΣΙΤΣΕΣ ΣΟΥ ΤΕΛΕΙΕΣ!
ΣΕ ΦΙΛΩΩΩ!
Τζούλια μου γλυκιά σε ευχαριστώ!
Όποτε θέλεις με χαρά να πιούμε το καφεδάκι μας,στην ύποπτη γωνία!
Αυτοί οι ύποπτοι, που καταστρώνουν όνειρα,ξέρεις έχουν ένα μεγάλο ελάττωμα...λένε όλοι καλημέρα!
Πολύ μπανάλ για κάποιους...
Σε φιλώ!
Γιάννα μου,ξέρεις εσύ πολύ καλά από καφέ!
Η κατάσταση είναι απερίγραπτη!
Με συγκίνησε πολύ αυτή η γυναίκα.
Πάντα είναι γλυκιά.
Είναι πολύ όμορφη γυναίκα.
Λάμπει, παρά την καθημερινή της ταλαιπωρία.
Θυμάσαι κομματάρα...
Η Annie Lennox, ιδιαίτερο στυλ και φωνή.
Για τον αγώνα της κατά του AIDS στη νότια Αφρική, τιμήθηκε από τους νομπελίστες της Ειρήνης, στο Βερολίνο,με το βραβείο «Γυναίκα της Ειρήνης 2009».
Άντε πάω να φτιάξω ένα καφεδάκι τώρα, να θυμηθώ τις όμορφες εικόνες της ανάρτησής σου!
Φιλιά!
Σαλονικιούς δέχεται η γιάφκα;
Πολύ θα γούσταρα να την εξερευνήσω!
Καλό βράδυ.
Γεια σου...Καινουργια στο google με ιστολογιο...Με κερδισε η εγραφη σου με τις αποψεις σου...Δυσκολα βρισκεις ανθρωπους σαν εσενα ..κι ας μην σε γνωριζω...ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ της αρχιτεκτονικης σου ψυχης την καλλιεργησες ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥς ΜΕ ΙΔΑΝΙΚΑ.αΥΤΟ ΕΙΣΕΠΡΑΞΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΡΑΦΗ ΣΟΥ...Νασια καλα ..
Στρουγκίτσα μου,έχεις παραπάει αριστερά...
Πάρτο λίγο προς το κέντρο, γιατί ο δορυφόρος του μεγάλου αδελφού πόσα μπορεί να σβήσει...
Οι πατουσίτσες είναι του 96 μοντέλο.
Η ιστορία τους έχει πλάκα.
Είμαι με μια επαναστατική διάθεση και ζωγραφίζω,εκείνη την ώρα έρχονται η σοβαρή καθηγήτρια πολυαγαπημένη φίλη μας με τη μικρούλα της.
Τις βάζω στο κλίμα,και ενημερώνω ότι η φωνή της τέχνης με παρακαλούσε να αποτυπώσω τις πατουσίτσες τους.
Για καλή μου τύχη δέχτηκαν.
Οπότε βγάζουν τα παπούτσια τους πασαλείβω τις πατουσίτσες τους με χρώμα λάδι,και τους έβαλα να πατήσουν το τελάρο,αφού πρώτα το έκανα κι εγώ.
Για να βγάλω μετά το χρώμα καταλαβαίνεις τι τράβηξα.
Η συνέχεια δε , έχει και κυρία Μαριγούλα!
Ήρθε σπίτι, γιατί έψαχνε τα κορίτσια της, την κέρασα ένα ουισκάκι και πήρα τα αποτυπωματάκια της!
Σε χείλη...αφού έβαφα τα χείλη της μετά φιλούσε το τελάρο!
Πάρτυ έγινε στο τέλος!
Έχω ιδιαίτερη σχέση με αυτά τα εργάκια,τα οποία χάνουν βέβαια στη φωτογραφία.
Δεν είναι και ολόκληρα.
Ήρθε η σειρά σου...
Ετοιμάσου...
Φιλάκια καλή μου και παντοτεινή μου φίλη!
ΝΤΊΝΟ μου,μεγάλη μας τιμή να εξερευνηθεί η γιαφκούλα μας από έναν άνθρωπο σαν εσένα!
Συναρπαστικό το βρίσκω!
Λες να κάνουμε ένα παράρτημα στη Θεσσαλονίκη;
Σε φιλώ
Καλό βράδυ
μα τι συγκινητικό! μια χειρονομία όλο τρυφερότητα και αγάπη από μια όλο μεγαλείο ψυχή...
κάτι τέτοια σου φτιάχνουν την διάθεση και σε κάνουν να θέλεις να συνεχίσεις κόντρα στις μικρότητες...
Θεσσαλονίκη υπέροχη καλωσήρθες,
στην αυλή των αμετανόητων τύπων της ανα-ψυχής και της ψυχής!
Σε ευχαριστώ για τα πολύ όμορφα λόγια σου.
Είναι χαρά μου που ήρθες, εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, υπέροχα ταξίδια στο διαδυκτιακό κόσμο!
Θα φρεσκαριστώ λίγο, και θα σε επισκεφθώ!
Θα τα πούμε στη συνέχεια τα πολλά, για τη Θεσσαλονίκη.
Να είσαι καλά!
Καλό βράδυ καλή μου.
Γευστικότατη Μπέττυ μου,
έτσι είναι.
Αν σταθούμε στα μικρόψυχα είμαστε για κλείσιμο σε ψυχιατρείο!
Αυτά δίνουν δύναμη!
Ξέρεις υπάρχει μια ιδρυματοποίηση στους ανθρώπους που δουλεύουν για πολλά χρόνια κάπου.
Ανακαλύπτεις με θλίψη πολλές φορές, ότι δεν υπάρχει ζωή για μερικούς από αυτούς, μετά τη δουλειά.
Αυτό με τρελαίνει!
Κανένα κέφι για τίποτα...παρά μόνο για να φαντάζονται φαντασμένα φαντάσματα!
Τέλως πάντων,εγώ θα ρισκάρω..θα κάνω τη σπανακοπιτούλα σου και φυσικά θα σου πώ...
Φιλιά.
Καλό βράδυ!
Θα τα πουμε ,θα τα λεμε...Καληνυχτα...
Αυτό είναι σίγουρο!
Ανοιχτή η γραμμή για θεσσαλονίκη!
Καληνύχτα
Θα έρθω αλλά μεταμφιεσμένος.
Άντε, σε σένα Ουρανία θα το πω: Δεν είμαι όπως στις φωτογραφίες του ιστολογίου μου με μαύρα μαλλιά και γένια. Τα τελευταία χρόνια τα βάφω για να είμαι του συρμού. Άσπρα καλέ, τί νόμισες.
Α, να μην ξεχάσω, ένα κομματάκι σπανακοπιτούλα θέλω κι εγώ (με λίγο τυράκι μέσα παρακαλώ). Γουστάρω.
Καλό βράδυ.
Ντίνο μου, εντελώς μεταξύ μας,αφού δεν μας ακούει κανείς θέλω να σου πω,ότι αν τα έβαφες άλλο χρώμα θα είχαμε καυγάδες!
Το δικό μου δράμα είναι χειρότερο...
Για να καλυφθούν τα άσπρα και να μη φαίνονται οι ρίζες άσχημα, έχω γίνει ξανθιά!
Με το όνειρο μήπως επηρεαστεί και η σκέψη μου λέω να παραμείνω έτσι...
Η σπανακοπιτούλα θα σταλεί μόνο αν έχει πετυχεσιά!
Τα σέβη μου!
ΔΕΧΟΜΑΙ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΟΥ,Ν'ΑΦΗΣΩ ΚΑΙ ΕΓΩ Τ'ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΑΜΒΑ ΣΟΥ!
ΕΡΧΟΜΑΙ...
Υ.Γ.ΜΙΑ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ.
ΕΙΝΑΙ-ΑΓΕΛΗ {ΑΠΟ ΤΟ ΡΗΜΑ ΑΓΩ}ΚΑΙ ΟΧΙ -ΑΓΓΕΛΗ,ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ...
`Ολγα μου λατρεύω τα παλιά καφενεία με τους παππούδες που παίζουν τάβλι και πρέφα, τα κουτούκια με τα βαρέλια και το άρωμα της ρετσίνας, τα παλιά μπακάλικα με τις ξύλινες προθήκες. `Οπου μπορώ να τα βρω πια, δεν τ' αφήνω έτσι. Τα τιμώ δεόντως. (Μου έβαλες ιδέα για ανάρτηση.) Σε τέτοια μέρη συχνάζουν αυθεντικοί, λαϊκοί άνθρωποι με τους οποίους ευχαριστιέσαι να συζητάς. Η ομορφιά είναι στη λιτότητα και στο ανεπιτήδευτο. Θα πάμε καμιά μέρα σε κανένα τέτοιο μαγαζάκι για καφέ ή κρασάκι. `Ο,τι θες. Κερνάω. Πολλά-πολλά φιλιά.
Στρουγκίτσα μου,
έχω ξεκαρδιστεί στα γέλια!
Πρώτον χαίρομαι που επιτέλους έρχεσαι...
Φαίνεται βρήκα τη λέξη κλειδί...αποτυπώματα!
Δεύτερον τη βάψαμε...είμαστε σε επιτήρηση...
Αν θυμάσαι...η αξιολάτρευτη φίλη μας, ήταν η πρώτη μαθήτρια!
Συνέχεια όμως...όλα τα καλύτερά της χρόνια τα πέρασε μεταξύ 19 και 20.
Το τι κουμπαράδες/βραβεία έχει μαζέψει από τις εκθέσεις της για την αποταμίευση από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν φαντάζεσαι...γιατί εσύ τότε,την είχες κάνει στις καλόγριες, για πιο χαι επίπεδο!
Στα δημόσια σχολεία όμως, μάθαμε γράμματα καλή μου!
Είναι καιρός να στο αποκαλύψουμε!
Λοιπόν μου λες, πως καταφέρνει η φίλη μας να σε διορθώνει χωρίς να έχει ίντερνετ;
Αυτή είναι κοριτσάκι μου η ιδιαίτερη εξυπνάδα της!
Λέω να οργανωθούμε!
Έπειδή θα έχουμε έλεγχο, πρέπει να είμαστε προσεκτικές...
Πρέπει να είναι περήφανη για εμάς η φιλεναδίτσα μας,και όχι να κρύβετε...
Προτείνω να γράψεις εκατό φορές τη λέξη μέχρι να τη μάθεις...
Αν συμφωνείς ξεκίνααααααα!!!
Καλό βράδυ με πολύ γέλιο!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΥΜΦΩΝΩ!
ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΤΙΣ ΤΙΜΩΡΙΕΣ, ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ,ΠΑΡΑΜΑΣΧΑΛΑ ΤΟ ΛΕΞΙΚΟ!
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑ ΜΕ ΠΑΡΕΑ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΗ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΑΣ.ΤΡΕΛΑΘΗΚΑΜΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ...
ΠΟΛΛΕΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ!
ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ!
Τελευταία είμαι πολύ πνιγμένη...
αλλά σήμερα ήπια δυο γουλιές απ' τον καφέ μου, που έτσι κι αλλιώς πάντα μένει ατελείωτος στο τραπέζι της κουζίνας, στη γιάφκα σου!!!
Πληρώνουμε και εγγραφή;
Βάλε με αμέσως "μέλος" φιλενάδα στη γιάφκα του ονείρου
σε φιλώ
Βρε ανατρεπτικό πλάσμα!Συνήθως δακτυλικα αποτυπωματα ζητάνε..εσύ για να μας κανεις συμμέτοχους στη γιαφκα των ονείρων,ξεπαπούτσωτους μας θέλεις;Να τα περιμένουμε όλα δηλαδηανπεράσουμετοκατωφλι..χα..χα.
Λοιπον,έχουμε πολλούς κι εμείς απο δαύτους εδω πανω που μετράνε τους ανθρώπους απο την τσαντα το παπουτσι και το΄πόσα βγάζει η χούφτα τους όταν πάνε να πληρώσουν τον καφέ τους.Αλλα υπάρχουν και κάτι γωνιές,ατμοσφαιρικές,γεμάτες ψυχή, όπου οι Ανθρωποι σε κάνουν να χαμογελάς,να συζητας,ναμοιραζεσαι καινα απολαμβάνεις τον καφε σου μαζίτους!Μέσα κι εγώ στην γιαύκα των ονείρων σου!!Καααλημέρες!!!
IZA μου, και σε μένα αρέσουν πολύ αυτά τα καφενεία που περιγράφεις.
Τρελαίνομαι για κάτι χωριουδάκια, με τέτοια παλιά καφενεία και γνήσιους ανθρώπους, που λένε καταπληκτικές ιστορίες!
Κρέμομαι από το στόμα τους.
Το καφενείο που πίνω τον καφέ μου δεν είναι βέβαια έτσι παλιό.
Αλλά συχνάζουν τύποι που ένα βλέμμα τους λέει ολόκληρη ιστορία.
Σε ευχαριστώ για το κέρασμα!
Υπάρχει ένα παλιό ταβερνάκι στην Ηλιούπολη με καταπληκτική ρετσίνα.
Είναι η μόνη ρετσίνα που πίνω ευχάριστα.
Θα το κανονίσουμε…
Καλημέρα γλυκούλα μου!
Στρουγκουφιλεναδίτσα μου,
Έχω ρίξει το γέλιο!
Ξέρεις ότι τα βράδια, η καλή μας φίλη, ασχολείται με τις διορθώσεις…
Αφού τελειώσει του σχολείου της, αρχίζει των φίλων της!
Χθες το μεσημέρι μου έκανε το τραπέζι!
Τσιπούρα ψητή με σαλάτα μπρόκολο και φρυγανισμένο ψωμί!
Πεντανόστιμα όλα…δεν χρειάστηκε καμιά διόρθωση…
Έχει αυτό το χάρισμα μαθαίνει γρήγορα χωρίς να παθαίνει…
Ενώ εμείς πρέπει να πάθουμε για να μάθουμε…
Χαμογελαστή να είναι η μέρα σου!
Φιλιά!
Πέλα μου, πανέμορφη κοπέλα μου!
Ναι, έτσι θα υποδεχόμαστε τα όνειρα…ξυπόλυτοι με τα αποτυπώματά μας να χρωματίζουν το δρόμο μας!
Έχω βαρεθεί αυτή τη δήθεν ιστορία με τις γκλαμουριές!
Κάποτε έμεναν σε 30 τετραγωνικα 4 άτομα και τώρα λένε, ότι δεν τους χωράνε τα 280 και βάλε τετραγωνικά.
Άδεια σπίτια από όνειρα και αγάπη ζητάνε περισσότερο χώρο, για να στεγάσουν το τίποτα…
Λοιπόν είσαι μέλος ιδρυτικό της γιαφκούλας, η οποία έχει επεκταθεί με ρυθμούς γοργούς και θεμελιώθηκε με αντιδηθενική ιδεολογία!
Σε φιλώ γλυκά!
Καλημέρα!
Νέλλη μου, είσαι εντελώς απαραίτητη!
Δεν γίνεται χωρίς μουσική να ονειρευτούμε…
Όσο για την πληρωμή, ποτέ κατά την είσοδο…τουλάχιστον, στην έξοδο το συζητάμε…(χα..χα)
Φιλεναδίτσα μου είσαι μέλος με όλα τα ωραία σου!
Καλή δύναμη σου εύχομαι για τα τρεξίματά σου!
Φιλιά καλημέρα!
Τα πράγματα μπορούσε να ήταν χειρότερα: Να ήσουν original ξανθιά.
Μετά τα "σέβη" που μου υπέβαλες, αισθάνομαι αρχιεπίσκοπος. Είμαι έτοιμος εξάλλου, τα γένια υπάρχουν!
Καλό μεσημέρι.
Nτίνο μου,έχεις δίκιο!
Πάντα υπάρχει και το χειρότερο...
Τουλάχιστον προσπαθώ να χαζέψω...
είναι κι αυτό κάτι!
Ο σεβασμός υπάρχει για ολους τους ανθρώπους που εκτιμώ!
Η θέση του Αρχιεπισκόπου εκεί στα μέρη σας, είναι πιασμένη χειροπόδαρα!
Καλό απόγευμα!
Κι εσύ έχεις δίκιο διπλό.
-Στο πρώτο απανταέι το γνωστό λαϊκό άσμα "άσ'τον τρελό στην τρέλα του...". Χρειάζεται λίγη τουλάχιστον στην ζωή μας.
-Για τον εδώ παναγιώτατο ας μη μιλήσω γιατί θα πω "μπιπ, μπιπ, μπιπ...", φτου κακά.
Καλό βράδυ.
Να έρθω και εγώ στη γιάφκα των ονείρων? Η παρέα σου είναι ζεστή και φιλόξενη, η καρδιά σου γεμάτη καλοσύνη και ομορφιά...
sweet dreams, αγαπημένο τραγούδι της εφηβείας μου, έμπνευση για το όνομα στο ιστολόγιο μου, απλά υπέροχο σαν εσένα...
Ντίνο, το πόσο έχω γελάσει με τα χαριτωμένα σχόλια δεν φαντάζεσαι.
Αυτό που πραγματικά με κάνει να διπλοχαίρομαι, είναι όταν ανακαλύπτω
αυτή την χιουμοριστική παιχνιδιάρικη διάθεση των ανθρώπων.
Πόσο αναζωογονητική είναι, σε αυτές τις σκοτεινές μέρες της εποχής μας!
Δεν μπορώ να καταλάβω, πως σας κατσικώθηκαν οι τρεις μεγάλοι Φωστήρες...Παναγιώτατος,Νομαρχιώτατος και Δημαρχιώτατος...
Είναι για πολλά "μπιπ"!
Σε φιλώ!
Thubelina μου,άργησες κοριτσάρα μου…
Αλλά σε καταλαβαίνω έπεσε δουλειά με την ανάρτησή σου!
Έβαλες και θέμα που έχει την τιμητική του…
Για να ξεχάσει τον πόνο του ο άνθρωπος, ξέρεις τι κατασκευές κάνει!
Πανωσικόματα , αυθαίρετα, ημιυπαίθριοι, κ.λπ. όλα μέσα στην παρανομία!
Εσύ ένα λόγο παραπάνω να είσαι μέλος λόγω ονόματος!
Σε ευχαριστώ για τα τρυφερά σου λόγια!
Εσείς με τροφοδοτείτε...
Φιλιά πολλά
...ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΝΑ 'ΜΑΘΑΙΝΩ',ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ,ΤΗΣ 'ΑΛΑΝΘΑΣΤΗΣ' ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΚΙΑΣ ΣΟΥ -ΤΥΧΕΡΟΥΛΕΣ,ΕΙΔΕΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ?
ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ,ΛΟΙΠΟΝ,ΕΠΑΝΑΠΑΤΡΙΣΜΟ ΠΑΡΑΥΤΑ,ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΠΑΕΙ,ΘΑ ΜΑΘΩ ΚΟΝΤΑ ΣΑΣ...
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ
Στρουγκίτσα μου,
κλείσαμε 45 χρόνια μαζί,και οι τρεις αν θυμάσαι...
Η μόνη μας διαφορά είναι το σχολείο και είχε να κάνει με τα πολιτικά πιστεύω των γονιών μας!
Δηλαδή η δεξιοαντίληψη των εξαιρερικών γονιών σου, από τότε για την ιδιωτική εκπαίδευση!
Της αλάνθαστης καθηγήτριας θυμάσαι το ΚΚΕ ήταν που έδινε τη γραμμή!
Όσο για μένα,νομίζω ότι επηρεάστηκα από το οικολογικό,από τότε πιστεύω του πατέρα μου!
Έκανα το δικό μου μάθημα δίπλα στη φύση...
Τρέξε γρήγορα κοντά μας!
Μου λείπεις...
Θέλω να μαγειρεύουμαι πάλι, όπως παλιά...
Πότε η μιά και πότε η άλλη,(σου θυμίζω ότι η καθηγήτρια λούφαρε) και να ατρώνουμε το τραπέζι όμορφα με το κρασάκι μας!
Εδώ σου βγάζω το καπέλο ...πάντα στη σειρά σου ,πίναμε το ποιοτικότερο..!
Άντε να είμαστε καλά!
Στρουγκίτσα, έχω κάνει μερικά λάθη,έτσι, για να δοκιμάσω την...ετοιμότητα της αλάνθαστης καθηγήτριας!
Ψηφίζω γιάφκα των ονείρων και με τα δύο χέρια. Κι ανοίγω παράρτημα παρευθύς στη Νύμφη του Θερμαϊκού.
Ε, δεν πρόλαβες να πεις τη λέξη, Ντίνο μου, και εμφανίστηκε η Μαρία η Θεσσαλονικιά αμέσως. Παρακαλώ τάχιστα επισκέψεις στο ιστολόγιό της.
Γιατί όλη αυτή η άνεση; Μα, η Ουρανία μας (και η Τζούλια βέβαια) είναι επίτιμη Θεσσαλονικιά. Τέτοιος μπαχτσές πού αλλού να ανήκει; Και βάψτα τα μαλλάκια σου ό,τι χρώμα θέλεις. Θα μας αρέσουν.
ETΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΚΑΡΦΩΣΩ ΕΓΩ-ΜΗΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ!!!
ΑΠΛΑ ΠΙΣΤΕΥΩ,ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΟΛΑ ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ,ΓΙΑ ΝΑ 'ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ' Η ΣΧΕΣΗ ΜΑΣ...
ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΤΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ...
Τέλεια!!!
Τόλη μου,τέλεια!!!
Το παράρτημα στη Νύμφη του Θερμαϊκού μόλις άνοιξε!!!
Τι σύμπτωση η λειτουργία του, επίσημα ξεκινάει την ημέρα των γενεθλίων σου!
Είναι τυχαίο;
Τόλη μου ναι, όλοι πάμε να απολαύσουμε της Μαρίας την όμορφη γειτονιά,στη Θεσσαλονίκη!
Σε ευχαριστώ για τη γλυκιά σου κουβέντα για τα μαλλάκια μου!
Σε φιλώ
Καλημέρα!
Στρουγκίτσα μου,ό,τι πεις!
Κάρφωσέ με, μήπως απαρνηθώ την πολιτική!
Όλα τα λέμε και όλα θα τα λέμε!
Κι εμένα μου λείπεις πολύ!
Μάζεψτα σιγά σιγά…
Από λαδάκι πως πήγαμε φέτος;
Καλημέρα και φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου