Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Διάλειμμα μετά μουσικής!

Αγαπημένα μου φιλαράκια,τελευταία είμαι αρκετά ζορισμένη με τη δουλειά μου και διάφορα προβλήματα που προέκυψαν, με αποτέλεσμα ο χρόνος μου να είναι περιορισμένος και να μη μπορώ να μπλογκάρω με άνεση.
Περνάω τρεχάτη και σας διαβάζω,αλλά δεν μου φτάνει μόνο αυτό...
Προκειμένου να ξεμπλοκάρω θα ξεμπλογκάρω για λίγο και πολύ σύντομα θα είμαστε πάλι μαζί!
Η μουσική επένδυση σε αυτό το μικρό διάλειμμα ονομάζεται διάλογος...
Το αγαπημένο μου φιλαράκι Στέλιος Ταχιάτης, ο μεγάλος τσελίστας της Κρατικής ορχήστρας Αθηνών και της ορχήστρας του Μάνου Χατζιδάκι μαζί με τον Τάκη Μαρινάκη το θρυλικό ντραμίστα των Πελόμα Μποκιού συνομιλούν μουσικά!
Αξίζει να τους ακούσετε!



Αναλαμβάνω λοιπόν,το μερίδιο ζοριού που μου ανήκει, δε γκρινιάζω,δεν το φορτώνω αλλού, αφοσιώνομαι με παρέα πάντα τη μουσική ,προκειμένου να το αντιμετωπίσω και θα τα ξαναπούμε σύντομα!
Θεωρώ, ότι εμείς οι παλιοί πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα και να είμαστε δίπλα στους νέους που αγωνιούν, χάνουν τη δουλειά τους με όλα αυτά τα πρωτόγνωρα που συμβαίνουν σήμερα και υποθηκεύουν το μέλλον τους!
Θλίβομαι που η χώρα μου, κατεβάζει τα ρολά και στον πολιτισμό, κλείνοντας το Θεατρικό Μουσείο και όχι μόνο!
Μόνος ο καθένας μας ίσως είναι ανήμπορος...όλοι μαζί όμως, ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε!
Δίνω σε όλους σας ένα φιλί και σας εύχομαι με χαμόγελο καλή βδομάδα!

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Αντίο...δικέ μας Άνθρωπε...

Ένα κόκκινο λουλούδι αφήνω για το σπουδαίο Άνθρωπο, Θανάση Βέγγο!
Αεικίνητος, σεμνός, τρυφερός, είχε βαθιά επίγνωση της προσωρινότητας του ανθρώπου σε τούτον εδώ τον κόσμο! Απλά και διακριτικά αγαπούσε και πρόσφερε στους συνανθρώπους του!
Ήταν Άνθρωπος!

Είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά το Θανάση Βέγγο πριν πολλά χρόνια!

Πέρασαν τριάντα χρόνια από τότε...

Στην πρώτη μου δουλειά, εκεί κάτω απ΄την Ακρόπολη στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου,εκεί ήταν τα γραφεία της εταιρείας, που δούλευα τότε.

Στο τελευταίο έτος της σχολής, ένας καθηγητής μου, που πίστευε σε μένα , μου πρότεινε αυτή τη δουλειά.

Εσωτερικές διακοσμήσεις- σχεδίαση και κατασκευή επίπλων το αντικείμενο.

Κρητικός, λεβέντης και υπέροχος άνθρωπος,το αφεντικό μου!Είναι μεγάλος πια,ακόμα μιλάμε...του χρωστάω πολλά!Έμαθα δίπλα του σημαντικά πράγματα!

Εκεί λοιπόν, γνώρισα το Θανάση Βέγγο και την πολυαγαπημένη γυναίκα του, την Ασημίνα,για εκείνον ήταν η Μίνα του!

Είχε αγοράσει τότε, ένα διαμέρισμα στην Αγία Παρασκευή, απλό συμβατικό χωρίς ίχνος περιττών στολιδιών!

Αναλάβαμε τη μελέτη της εσωτερικής διακόσμησης και των επίπλων.Είχαμε συχνή συνεργασία. Ήταν πάντα άψογος, ζωηρός,κεφάτος ,ζεστός Άνθρωπος! Πολύ Άνθρωπος!

'Οταν ολοκληρώθηκε η δουλειά και παραδώσαμε το σπίτι , μαζί με τα χρήματα που έδωσε στο αφεντικό μου, είχε και ξεχωριστή αμοιβή, για μένα και μια συνάδελφό μου, που είχαμε ασχοληθεί με το σπίτι του.

Θυμάμαι πολύ ζωντανά τη σκηνή...

Στεκόταν στο γραφείο, στο ένα πόδι,(ήταν αγαπημένη του στάση) και με ύφος συνωμοτικό, μικρού παιδιού, λέει στο αφεντικό μας, "Τα κορίτσια σου Σταύρο, είναι ακούραστα!Δούλεψαν πολύ και με κέφι!Οφείλω να τα πληρώσω!Φυσικά θα κάνεις και εσύ το ίδιο, αλλά δε μετράει, το κάνεις έτσι κι αλλιώς κάθε μήνα!"

Αυτό φιλαράκια μου, δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ και με κανέναν!Ήταν ο μόνος πελάτης μας, με τα λιγότερα λεφτά και τη μεγαλύτερη καρδιά!

Αυτός ήταν ο Θανάσης Βέγγος!

Ένας πληθωρικός, αυτοδίδακτος, γνήσιος ,γενναιόδωρος, Άνθρωπος που πίστευε στον Άνθρωπο!

Ένας σπουδαίος Ηθοποιός!

Ένας σπουδαίος Αγωνιστής!

Ένας Άνθρωπος Ζωή!


Ένας Άνθρωπος με το χέρι πάντα στην καρδιά, έδινε μαθήματα σεμνότητας και ήθους!

Καλό ταξίδι... δικέ μας Άνθρωπε!


Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Βρέχει...Πρωτομαγιά..!

Διαλέγω ευωδιαστές πασχαλιές...

Για να κάνω ένα μικρό στεφάνι...


Και να υποδεχτούμε το Μάη...

Αγαπημένοι μου, αυτή τη βροχερή Πρωτομαγιά, φτιάχνω με αγάπη και χρώματα της βροχής, το Πρωτομαγιάτικο στεφάνι!
Έτσι απλά...τόσο απλά...
Εύχομαι δύναμη και ελπίδα για να καταφέρουμε να κάνουμε τις προσδοκίες μας πράξη!

Καλό μήνα!

Καλή Πρωτομαγιά!
«…Κάποτε, τα όνειρα θα πάρουν εκδίκηση!»
Μακάρι!!!