Τα στέκια του ουρανού, καλούν επειγόντως τα στέκια της γής,για ένα φανταστικό, θαυματουργό, ιαματικό πικ νικ..!
Σήμερα λέω εν όψει Σαββατοκύριακου, να σας πάρω μαζί μου στα σύννεφα.
Όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε έχω δυο ονόματα.
Όλγα και Ουρανία...
Το πρώτο μου το χάρισε η αγαπημένη μου γιαγιά,
Είναι κατά την ταπεινή άποψή μου, μια λύση, προκειμένου να τη σκαπουλάρεις …
Διάβασα, ότι μετά την αυτοκτονία του Ρόμπερτ Ενκε, που έπασχε από κατάθλιψη από το 2003, η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ έκανε έκκληση για τη διενέργεια συνόδου σχετικά με την κατάθλιψη.
Επαναστατώ, για μια ακόμα φορά και λέω στοπ!
Σιγά να μην αφήσουμε τη γυναίκα από σίδερο Μέρκελ, να μας συνοδεύσει εκτός κατάθλιψης.
Aρχίζουμε οργανωμένα, τον αγώνα!
Ήρθε η ώρα της συνεργασίας...ουρανού και γης!
Ξεκινάμε λοιπόν το ταξίδι μας, με στόχο την καταπολέμηση αυτής της παλαβωμένης σύγχρονης κυρίας κατάθλιψης!
Χαλαρά χωρίς βιασύνες…
Αρχίζουμε από το Σαββατοκύριακο!
Απολαμβάνοντας τη φύση και το μεγαλείο της…το καλύτερο ηρεμιστικό!
Ανακαλύπτουμε τις γήινες ομορφιές που βρίσκονται δίπλα μας.
Εστιάζουμε μόνο σε αυτές!
Για αυτό ακριβώς το λόγο ,τοποθέτησα να σας υποδέχονται, στο ιστολογιοκαθιστικό μου, ανάλογες εικόνες.
Οι φωτογραφίες είναι φρεσκότατες, από το Βερολίνο.
Ευχαριστώ τη νεαρή συνάδελφό μου Μάγδα, που μου εκπλήρωσε την επιθυμία!
Έχουμε και συνέχεια…χαλαρά είπαμε…
Είδατε για να έχεις καλούς φίλους…γίνονται ανταποκριτές της γειτονιάς μας και στο εξωτερικό!
Δίνουμε λοιπόν αυτό το Σαββατοκύριακο προτεραιότητα και στους φίλους!
Εκδηλώνουμε τη χρωματιστή ,φυσική αγάπη μας!
Μέχρι εδώ, σταματάω…μη στερέψω…φιλαράκια μου!
Προσέχουμε και τον εαυτό… μας για να έχουμε!
Στις υπερβολές λέμε ΟΧΙ!
Τι φταίμε εμείς αν δεν βρέθηκε κάποιος, να μας πει πως κι η αγάπη όταν γίνεται κραυγή τρομάζει…διαβάζω...
Να μας πει πως και το ΟΧΙ, είναι αγάπη!
Σκέπτομαι...
Καλό Σαββατοκύριακο!
Όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε έχω δυο ονόματα.
Όλγα και Ουρανία...
Το πρώτο μου το χάρισε η αγαπημένη μου γιαγιά,
το δεύτερο πριν κάποιους μήνες,ο ποιητής μας Τόλης.
Ως Όλγα, έχω το μερίδιο μου στη χαοτική γη!
Ως Ουρανία, η έδρα μου είναι φυσικά ο ξάστερος ουρανός !
Διπλοθεσήτισσα θα πουν, μερικοί υποψιασμένοι…
Μπορεί…απαντάω εγώ.
Ως Όλγα, έχω το μερίδιο μου στη χαοτική γη!
Ως Ουρανία, η έδρα μου είναι φυσικά ο ξάστερος ουρανός !
Διπλοθεσήτισσα θα πουν, μερικοί υποψιασμένοι…
Μπορεί…απαντάω εγώ.
Είναι κατά την ταπεινή άποψή μου, μια λύση, προκειμένου να τη σκαπουλάρεις …
Διάβασα, ότι μετά την αυτοκτονία του Ρόμπερτ Ενκε, που έπασχε από κατάθλιψη από το 2003, η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ έκανε έκκληση για τη διενέργεια συνόδου σχετικά με την κατάθλιψη.
Επαναστατώ, για μια ακόμα φορά και λέω στοπ!
Σιγά να μην αφήσουμε τη γυναίκα από σίδερο Μέρκελ, να μας συνοδεύσει εκτός κατάθλιψης.
Aρχίζουμε οργανωμένα, τον αγώνα!Ήρθε η ώρα της συνεργασίας...ουρανού και γης!
Ξεκινάμε λοιπόν το ταξίδι μας, με στόχο την καταπολέμηση αυτής της παλαβωμένης σύγχρονης κυρίας κατάθλιψης!
Χαλαρά χωρίς βιασύνες…
Αρχίζουμε από το Σαββατοκύριακο!
Απολαμβάνοντας τη φύση και το μεγαλείο της…το καλύτερο ηρεμιστικό!
Ανακαλύπτουμε τις γήινες ομορφιές που βρίσκονται δίπλα μας.
Εστιάζουμε μόνο σε αυτές!
Για αυτό ακριβώς το λόγο ,τοποθέτησα να σας υποδέχονται, στο ιστολογιοκαθιστικό μου, ανάλογες εικόνες.
Οι φωτογραφίες είναι φρεσκότατες, από το Βερολίνο.
Ευχαριστώ τη νεαρή συνάδελφό μου Μάγδα, που μου εκπλήρωσε την επιθυμία!
Έχουμε και συνέχεια…χαλαρά είπαμε…
Είδατε για να έχεις καλούς φίλους…γίνονται ανταποκριτές της γειτονιάς μας και στο εξωτερικό!
Δίνουμε λοιπόν αυτό το Σαββατοκύριακο προτεραιότητα και στους φίλους!
Εκδηλώνουμε τη χρωματιστή ,φυσική αγάπη μας!
Μέχρι εδώ, σταματάω…μη στερέψω…φιλαράκια μου!
Προσέχουμε και τον εαυτό… μας για να έχουμε!
Στις υπερβολές λέμε ΟΧΙ!
Τι φταίμε εμείς αν δεν βρέθηκε κάποιος, να μας πει πως κι η αγάπη όταν γίνεται κραυγή τρομάζει…διαβάζω...
Να μας πει πως και το ΟΧΙ, είναι αγάπη!
Σκέπτομαι...
Καλό Σαββατοκύριακο!
52 σχόλια:
Τραπεζάκια έξω, γιατί έχει και καλό καιρό! Εύχομαι να περνάς καλά και να γεμίζεις μπαταρίες. Έτσι σε πείσμα των καιρών.( Ο Ελύτης έλεγε ότι με το ένα πόδι πρέπει να πατάμε στη γη και με το άλλο στον ουρανό .) Εσύ το χεις στ`όνομα , απ΄ό,τι βλεπω και στη χάρη. (Εγώ πάλι από παλιά αιθεροβάμων..) Τη καλημέρα μου!
Μπράβο Όλγα μου, κρατάμε γερά!
Καλή δύναμη και πολλά φιλιά.
polu omorfo! Kalo Savvatokuriako :)
φίλη μου μαζί σου!!!
μας χρειάζεται το αντικαταθλιπτικό σου
ακόμη και σε μας που παραμένουμε απλήρωτοι εδώ και μήνες...
καλό και όμορφο Σ/Κ
Ευγενία μου , όταν περνάς από εδώ χαίρομαι πολύ!
Ο Ελύτης σοφά τα έλεγε!
Εμείς τι λέμε…
Απομόνωση και βαρίδια στα ποδαράκια μας,
ευτυχώς που δεν μας έχουν φορέσει ακόμα, τη ριγέ στολή!
«Μην περπατάς όταν οφείλεις να πετάξεις»
Ευτυχώς που κάτι τέτοια, συνεχίζω να τα παίρνω πολύ προσωπικά!
Φιλιά πολλά!
Υ.Γ.Καλοκαίρι στην Αθήνα,άλλο κουφό!
Αναζήτηση να ξέρουμε και τι αναζητάμε…
Καλή δύναμη σε όλους μας!
Φιλιά καλή μου φίλη!
Μafalda,
να,μόνο το όνομα που διάλεξες έχει μια ομορφιά...
Σε ευχαριστώ γλυκιά μου!
Καλό Σαββατοκύριακο με χαμόγελο!
Ουρανία μου εύχομαι πάντα ψηλά μέσα στα σύννεφα. Θαυμάσιες εικόνες.
Ποιος είπε ότι μόνο η άνοιξη έχει χρώματα. Άλλα τόσα, ή και περισσότερα, το φθινόπωρο, σαν πινελιές ζωγράφου.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλους.
Ομορφες φωτογραφιες
Καλημερα Ολγα μου
Θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου!!!
"Δίνουμε λοιπόν αυτό το Σαββατοκύριακο προτεραιότητα και στους φίλους!"
Κανονισα κατι ωραιο για να περασουμε καλα με τους φιλους μου.Ετσι...Αγωνας χρειαζετε!!
Ολγα μου χωρις να το ξερεις εχει αγγιξει ενα θεμα που με καιει πολυ.Δεν ειναι ασφαλως του παροντος,αλλα του ιδιωτικου μελλοντος.Σε φιλω και σου ευχομαι αυτη η "κυρια"να μην χτυπησει ΠΟΤΕ την πορτα σου.
Ουράνια `Ολγα, πλάσμα γειωμένο στη γη, μα που πετά και στα σύννεφα, το ιστολόγιό σου, μας είναι τόσο απαραίτητο. Μάς δίνει πολύτιμα μαθήματα ζωής. Οι φωτογραφίες σου και η μουσική, μάς ταξίδεψαν κι έδιωξαν την κατάθλιψη. Είναι δυνατόν μ' ένα τέτοιο ήλιο να έχεις κατάθλιψη;
Nέλλη μου,συμβαίνουν απίστευτα στη χώρα μας!
Το άδικο υπηρετούν μόνο,με μεγάλη συνέπεια!
Έχει λαλήσει ο κόσμος,που να βρει όρεξη για κάτι πιο ευχάριστο.
Έκανες πολύ καλά που το είπες,ο τρόπος σου βέβαια, συγκλονιστικά τρυφερός!
Να είσαι καλά γλυκιά μου!
Φιλιά πολλά!
Ντίνο μου,σίγουρα τα συννεφάκια μου δεν τα αφήνω με τίποτα!
Ειναι πανέμορφα τα χρώματα όλες τις εποχές!Η φύση ζωγραφίζει ατελείωτα...
Έχουν έρθει λίγο τα πάνω κάτω,είδα στη γειτονιά μου ανθισμένες πασχαλιές και τρελάθηκα...
Θυμάμαι πριν το Πάσχα συνέβαινε αυτό, τα παλιά, καλά, φυσικά χρόνια!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Μαρία μου,με ενθουσιάζουν τα χρώματα!
Είναι μαγικά!
Φιλιά πολλά!
Έφηβε,έκανες πολύ καλά!
Πάντα να βρίσκουμε ώρες και για τα φιλαράκια μας.
Όσο και αν ο έρωτας, μας ξελογιάζει...πάντα μια θέση στην καρδούλα μας,να υπάρχει για τους φίλους!
Να περάσετε όμορφα!
Φιλιά αγωνιστικά!
Γιάννα μου όλοι απειλούμαστε από αυτή την "κυρία"
Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μια προκατάληψη στους ανθρώπους σχετικά με αυτό.
Βεβαίως να τα πούμε στο καφεδάκι που λέγαμε...
Σου χαρίζω χρώμα, μουσική και αγάπη! Όλοι μαζί προσπαθούμε να αντισταθούμε!
Φιλιά πολλά!
ΙζΑ μου,γλυκιά σε ευχαριστώ!
Είδες τι πάθαμε. σε τέτοια ηλιόλουστη χώρα ,καταφέραμε να έχουμε σκυθρωπούς ανθρώπους!
Το πόσο με τρελαίνει όλη αυτή η μουρτζουφλιά,που ξεκινάει με το καλημέρα σας, δεν μπορείς μα φανταστείς!
Κόντρα σε αυτό, γίνεται το πέταγμα στα απαλά συννεφάκια!
Φιλιά να περνάς όμορφα!
Ομορφιά ομορφιά και πάλι ομορφιά το καλύτερο αντίδοτο φτάνει να μη της γυρνάμε τη πλάτη. Υπέροχα τα χρώματα του χειμώνα ζεστά χρώματα σε μια κρύα εποχή.
Φεύγω με το ΟΧΙ παραμάσχαλα και αφήνω πολύ πολύ αγάπη και ευχές για όμορφο Σαββατοκύριακο:)
Αγαπημένη μου, Όλγα-Ουρανία!
Έτσι, για να φοβηθεί ο φόβος, ερχόμαστε στο υπέροχο πικ νικ που μας προσκαλείς, για να δώσουμε ένα ρεντεβού με την αγάπη την ομορφιά, τη φιλία, και την ελπίδα. Και ναι, υπάρχουν ομορφιές στις καρδιές των ανθρώπων και αγάπη υπάρχει, αλλά πρέπει να ψάξουμε λίγο. Εμείς, που ψάξαμε, σε βρήκαμε και ταξιδεύουμε μαζί σου, υπέροχα ταξίδια.
Και ξεχνάμε για λίγο τα προβλήματα και τις δυσκολίες, που μας πνίγουν. Μεγάλο δώρο κι αυτό, να το ξέρεις.
Να πάμε μαζί σου ένα όμορφο ταξίδι, μακριά! στη χώρα του απείρου, στις γήινες και ουράνιες ομορφιές, για να βρούμε ένα τόπο μαγικό να ξεκουράσουμε τ' όνειρό μας και να βρούμε την απάντηση στη βουβή απόγνωση της σιωπής, της σιωπής που κρύβει την απόγνωση.
Πολλά φιλάκια, καλό σαββατοκύριακο και ευχαριστίες για το ξεχωριστό σου πικ νικ.
Ωχ,μεγαλο θεμα ανοιξες!
Κοριτσακι μου,μιλανε για σχοινι στο σπιτι του κρεμασμενου?(οπου κρεμασμενος βαλε στρουγκα!)
Επειδη εχω μια σοβαρη προυπηρεσια,στο θεμα αυτο,και εχω εκπαιδευτει να την αντιμετωπιζω,λεω οτι δεν πρεπει να μας τρομαζει.
Γιατι τι ειναι?μια παρατεταμενη σε χρονο θλιψη,που επιβαρυνεται με διαφορα παιχνιδια του μυαλου μας!
Θελει υπομονη και να εστιαζουμε στο οτι βγαινοντας απο αυτη τη μαυριλα,θα ειμαστε πιο δυνατοι και καλυτεροι ανθρωποι.
Υ.Γ.ΟΙ ΦΩΤΟ ΩΡΑΙΕΣ,ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ?ΑΠΟ ΠΟΛΗ,ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΗ Η ΦΥΣΗ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ ΔΟΣΕΙΣ...
Φιλια γλυκα και αισιοδοξα!
Μετα από αυτές τις τόσο όμορφες φωτογραφίες και τα τρυφερά σου λόγια, κάθε ίχνος θλίψηε έχει πετάξει μακριά..
Σε φιλώ γλυκά,καλό Σ/ΚΟ
Ήρθα λοιπόν :)
Τι υπέροχη ανάρτηση είναι αυτή?
Τι φοβερές εικόνες?
Τι θεϊκή τροφή για τα μάτια μου?
Και το τραγούδι αυτό...
Νιώθω σαν να βρέθηκα ξαφνηκά σε ένα Κινέζικο βασιλικό κήπο.Κάτω από όμορφες αμυγλαλιές που ρίχνουν τρυφερά τα λουλούδια τους καλωσορίζοντας με και ακούγοντας το κρυστάλλινο νερό στο ρυάκι αργά υπερίπταμαι...
Νιώθοντας περίφανη για την ανακάλυψη μου σε χαιρετώ Ουράνια Όλγα :)Καλώς σε βρήκα!!!
Όλγα μου σε ευχαριστώ πολύ και πάλι
την καλημέρα μου
Πολύ καλή προτροπή!
Διαλέγω την "ουράνια" εκδοχή για την εναρμόνιση και την αναζήτηση ισορροπίας και χαράς.
Καλό σαββατοκύριακο:)
Μargo μου,εσύ ξέρεις από ομορφιά!
Είσαι και σε νησί που τη διαθέτει σε μεγάλο βαθμό !
Η αρμονία της φυσικής ομορφιάς, αντίδοτο σίγουρα.
Το ΟΧΙ κράτα το,μερικές φορές χρειάζεται να ακουστεί…
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ
Όμορφο Σαββατοκύριακο!
LIA μου, να ξεφεύγουμε όσο μπορούμε!
Πνιγόμαστε κάθε μέρα με προβλήματα!
Και το κακό είναι δεν τα μοιραζόμαστε…
Είναι ανακουφιστικό να επικοινωνείς, αυτό που σε απασχολεί. Αυτή η βουβαμάρα είναι πολύ ανησυχητική!
Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια διαφορετική ατμόσφαιρα , για τους ανθρώπους που αγαπάμε και για τον ευατό μας!
Να είσαι καλά γλυκιά μου φίλη.
Φιλιά πολλά !
Στρουγκίτσα μου, τα λες μια χαρά!
Αλλά πρέπει να υπάρχει και το κατάλληλο εσωτερικό περιβάλλον, για να γίνουν οι σωστές διεργασίες και να καλυτερεύσεις ως άνθρωπος.
Είναι πολλοί αυτοί, που δεν θέλουν να το δεχτούν και βυθίζονται σιγά σιγά…
Το γνωρίζω ότι έχει πάρει υπερβολικέ δόσεις φύσης…λέμε όχι στην υπερβολή!
Βεβαίως έχω φωτογραφίες και θα σου αφιερώσω μερικές!
Λίγο υπομονή φίλη μου καλή!
Σε γλυκοφιλώ!
thubelina μου, να φύγει και να εξαφανιστεί η απαίσια κυρά θλίψη!
Δώσαμε…
Τέλος!
Φιλιά πολλά και να περάσεις όμορφα!
Selena, καλωσήρθες στην παρέα μας!
Σε ευχαριστώ, για τα όμορφα λόγια σου.
Και οι δικές σου μουσικές, με ενθουσίασαν καθότι έχω εξάρτηση με τη μουσική!
Δεν ζω μακριά της!
Εύχομαι όμορφες συγκινήσεις και σε σένα!
Νέλλη μου,εγώ σε ευχαριστώ!
Οι ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι που εκφράζονται με το δικό σου τρόπο, πάντα φωτίζουν τη ψυχή μου!
Φιλιά πολλά!
Χρωματιστή μου ,θεωρώ την επιλογή σου άριστη!
Σε φιλώ καλά και χρωματιστά να περνάς!
Oλγα Ουρανία Τρελλοπενηντάρα
μπορεί να είναι λίγο ζόρικο νά'χεις να συμμαζεύεις δυό σπίτια
αλλάααααααααα αξίζει !!
πρέπει νά'σαι και άξιος βέβαια σαν του λόγου σου (όχι σαν μερικές ...)
Λοιπόν να συμμαζέψω λίγο εδω μέσα :
το φιλί ήταν για να το δώσεις στην Τέα Βασιλειάδου (άλλη φορά δεν πειράζει...)
Με τον ρυθμό που μπλογκάρεις χρυσό μου (tres sic εε) θα ξεχάσεις και τ'όνομά σου σε λίγο...
εγώ τάχω φτύσει ήδη..
το μήνυμα τέλειο ελήφθη over !!
Αχ...ξωτικούλι μου το τι τραβάω δεν λέγεται...πέρα δώθε!
Αλλά μ΄αρέσει!
Πέρα από την πλάκα, έχω να σου πω ότι στην πραγματικότητα σε δυο σπίτια μοιράζομαι.
Με τον καλό μου σύντροφο, χρόνια τώρα μοιράζουμε την κοινή μας ζωή, σε δυο σπίτια,στο δικό μου και το δικό του.
Εκείνος προς το κέντρο εγώ Ηλιούπολη!
Οπότε έχω εξασκηθεί...
Τώρα κατάλαβα για το φιλί...
Είναι τα χρόνια, αν και τρελαμένα... τη φθορά τους τη βγάζουν σε θέματα μνήμης!
Φιλάκια πολλά!
Να περάσεις σούπερ!
Πρώτα-πρώτα, δίνω συγχαρητήρια στον εαυτό μου. Μπράβο, Τόλη, είσαι φοβερός νονός. Είδες αυτό τον μπαχτσέ, το περβόλι, την ανοιχτή καρδιά, και την ονόμασες αμέσως Ουρανία. Κι εκείνη σε δικαιώνει κάθε ώρα και στιγμή. Τώρα με τις πραγματικά υπέροχες φωτογραφίες της και με το σάλπισμα του αγώνα.
Λοιπόν, με χτύπησε η κατάθλιψη αυτοεξόριστο στο Λονδίνο πριν πολλά χρόνια. Από τη μοναξιά, την αποξένωση, τη χούντα στην Ελλάδα, την αδυναμία μου να γράψω στον ξένο τόπο. Εκδηλώθηκε με πόνους στο στήθος, απώλεια της χαράς της ζωής και έντονες τάσεις αυτοκτονίας.
Γλύτωσα κυριολεκτικά παρά τρίχα. Και αποφάσισα να ζήσω. Εμπράκτως. Με σύνθημα «αισιοδοξία-δύναμη- αγάπη». Τις μαγικές μα τόσο ρεαλιστικές μου λέξεις. Και τη συνεχή εργασιοθεραπεία. Τη δημιουργική εργασία.
Πέρασα δύσκολα χρόνια αλλά από καιρό έχω πια νικήσει την κατάθλιψη. Ξέρω να αντιμετωπίζω τα κατάλοιπά της και την περιοδική αδύναμη πλέον επανεμφάνισή της. Σε όσους λοιπόν έχουν το πρόβλημα ή διαισθάνονται ότι τους γυροφέρνει, θα έλεγα να διδαχτούν από τη δική μου πικρή πείρα.
Αποφασίστε να ζήσετε. Στηριχτείτε στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Ψάξτε στην καθημερινή ζωή και ανακαλύψτε την ομορφιά του κόσμου. Αφείστε ελεύθερη την ψυχή σας. Και αγωνιστείτε να είναι γεμάτη η ζωή σας, να μην αφήνει χώρο για μαύρες σκέψεις.
Η ζωή είναι αγώνας. Τίποτα δεν μας χαρίζεται, κι αν μας χαριστεί πρέπει να το κατακτήσουμε και πάλι απ' την αρχή. Έτσι αξίζει ακόμη περισσότερο. Ψηλά το κεφάλι, αδέρφια.
Tόλη μου αγαπημένε,
Το έχω πει αρκετές φορές, αλλά δεν γίνεται να σταματήσω να το λέω…με ξεπερνάει…
Είσαι σπουδαίος ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!!
Είναι τόσο μεγάλο αυτό που έκανες, να μοιραστείς μαζί μας την προσωπική σου ιστορία και να δώσεις αυτό το πολύ δυνατό και ουσιαστικό σύνθημα!
Το έχουμε ανάγκη όλοι.
Να απολαύσουμε ότι είμαστε ζωντανοί!
Τα κρατάω βαθιά μέσα στην καρδιά μου, τα λόγια σου και συνεχίζω τον αγώνα μας!
Οι μαύρες σκέψεις να μη χωράνε στο μυαλό μας!
Να τις εξαφανίσουν οι δημιουργικές στιγμές και η αγάπη.
Με ψηλά το κεφάλι, σου εκφράζω την αγάπη μου και ένα θεόρατο ευχαριστώ!
Καλημέρα!
Πολύ ωραία ανάρτηση και ωραίο βίντεο. Καλό σας μεσημέρι!
Τόλη να σε ρωτήσω κάτι κι ας με συγχωρήσει η Ουράνια Όλγα...?
Όταν βρέθηκες σε εκείνη τη φάση,πώς μπορούσες να μην βλέπεις όλη αυτή την ομορφιά της ζωής???Εννοώ πως όσο κι αν δεν είμαστε καλά κάθε μέρα σηκώνετε ο ήλιος έστω και με σύννεφα.
Σε κάθε έξοδο μας από το σπίτι θα δούμε κάτι έστω ένα δέντρο,ένα πουλί,ομορφιά!Πως γίνετε να μην το βλέπει κάποιος αυτό?
Προσπαθώ να καταλάβω λίγο αυτήν την ασθένεια της ψυχής και του πνεύματος.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!
Καλησπέρα Όλγα μου!!!
Selena μου,ελεύθερα μπορείς να ρωτήσεις ότι θέλεις σε αυτή τη γειτονιά!
όπως θα κατάλαβες η έκφραση είναι αληθινή,έξω από ψεύτικες γιρλάνες!
Θέλω να σου απαντήσει, ο ίδιος ο Τόλης και μετά τα ξαναλέμε και μαζί.
Κάθε του κουβέντα, είναι μάθημα ζωής...
Φιλιά πολλά!
Σε ευχαριστώ για τη βόλτα σου στη γειτονιά μας!
Crazy jim,πάντα με όμορφα λόγια με συγκινείς!
Απόλαυσα τον Αρκά σου!
Τέλειος!
Καλό απόγευμα.
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψη!
Μου άρεσε πάρα πολύ η ανάρτησή σας. Το βίντεο είναι υπέροχο και η μουσική το κάτι άλλο. Επίσης θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για τα καλά σας λόγια. Καλό μεσημέρι.
Ουρανία μου, θεώρησα χρέος μου να εκθέσω την προσωπική μου οδυνηρή εμπειρία για κάτι που μου στέρησε επί πολλά χρόνια ό,τι πιο πολύτιμο υπάρχει. Τη χαρά της ζωής. Αυτό κάνει ο ποιητής, ο συγγραφέας, εκθέτει τα τραύματά του σε κοινή θέα. Και ως μία λυτρωτική διαδικασία αλλά και για να βοηθήσει, αν είναι δυνατόν, τους ομοιοπαθείς.
Selena μου, δεν μπόρεσα να απαντήσω νωρίτερα. Κάνε λίγη υπομονή ακόμη και θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω τα πάντα.
mystery girl,
Σε ευχαριστώ για τη φρεσκάδα που δίνεις στη γειτονιά μας!
Δεμ ξεχνώ το οξυγόνο ,των νέων ωραίων ανθρώπων!
Καλή βδομάδα!
Τόλη μου,η ζωή έχει αποδείξει ότι δεν το κάνουν οι άνθρωποι εύκολα αυτό που κάνεις εσύ.
Η ταπεινότητά σου με συγκινεί, αλλά συνήθως οι πολλοί είναι τέλειοι και αψεγάδιαστοι!!!
Σε ευχαριστώ!
«Ένα απόγευμα, γκρίζο και μονότονο σαν όλα τα απογεύματα, αφού είχαμε κάνει τις προβλεπόμενες κινήσεις και γυρίζαμε με το λεωφορείο στο διαμέρισμά μας, με την προοπτική μιας ζωής πολλών ακόμη ετών στην επαρχία της Αγγλίας, είπα στη Σοφία ότι ένιωθα να φτερουγίζει η ψυχή μου και να δραπετεύει από το παράθυρο. Το επόμενο μεσημέρι λίγο έλειψε να την ακολουθήσει και το σώμα μου.
Είχαμε τελειώσει νωρίτερα την καθιερωμένη βόλτα μας και βρέθηκα ολομόναχος στην αίθουσα με τα γραφεία του πέμπτου ορόφου και γύρω γύρω τα ανοιχτά παράθυρα. Κάθισα και άρχισε ανόρεκτα να ξεφυλλίζω τα χαρτιά μου. Ξαφνικά, από το τίποτα και χωρίς το παραμικρό προμήνυμα, αντίκρισα κατάματα το πρόσωπο του θανάτου. Στο οπτικό πεδίο μου έπεσε απότομο σκοτάδι σαν από ολική έκλειψη ηλίου, το μυαλό μου θόλωσε και πήρε ανάποδες στροφές, μια δίνη ακαταμάχητη με τραβούσε έξω απ’ το παράθυρο. Κάτι αλλότριο και παντοδύναμο είχε κυριαρχήσει μέσα μου και μου επέβαλε, αφού δεν ζούσα όπως ήθελα, να μην ζω καθόλου. Στα τριάντα δύο μου χρόνια, ένιωσα μέσα μου βαθιά ότι είχε έρθει η ώρα να πεθάνω.
Σηκώθηκα απ’ τη θέση μου και, μέσα στη θολούρα και το πανικό, μισοξάπλωσα στο κρύο δάπεδο. Για να απομακρυνθώ με κάποιο τρόπο από το τίποτα που με μαγνήτιζε. Στο κεφάλι μου βούιζαν όλα τα μηχανήματα ενός αόρατου εργοστασίου, η τυφλή παρόρμηση συνεχιζόταν με την ίδια ένταση. Έτρεξα στους νιπτήρες και έριξα νερό στο πρόσωπό μου. Κανένα αποτέλεσμα. Εκείνη τη στιγμή μπήκαν δυο-τρεις συνάδελφοι. Ζήτησα ένα τσιγάρο και, μετά δέκα μήνες αποχής, το άναψα και τράβηξα αλλεπάλληλες βαθιές ρουφηξιές. Και τηλεφώνησα αμέσως στη Σοφία να πάρει άδεια και να γυρίσουμε στο σπίτι.
Ακολούθησε ένα φρικτό απόγευμα και μερικές μέρες ακόμη χειρότερες. Μια θάλασσα απελπισίας ξεχείλιζε από μέσα μου για να πνίξει αυτή την άδεια ζωή μαζί με τον υπαίτιο. Ο παγιδευμένος σκορπιός γύριζε το κεντρί για να χτυπήσει το ίδιο του τον εαυτό. Ήθελα να πηδήξω από ψηλά, να πέσω μπροστά από φορτηγά, να κόψω τις φλέβες μου. Και το μοναδικό μου στήριγμα μέσα στη μαυρίλα ήταν η Σοφία. Με κατανόηση, με τρυφερότητα, με όλη της την ύπαρξη στεκόταν δίπλα μου άγρυπνη. Ποιος όμως μπορεί να σε σώσει όταν εσύ δεν θέλεις να σωθείς;
Δεν μας έμενε πια καμία αμφιβολία, δεν μας έμενε άλλη διέξοδος. Είχαμε εξαντλήσει κάθε περιθώριο, ακόμη και τα ανύπαρκτα, και έπρεπε επιτέλους να γυρίσουμε εκεί που ανήκαμε. Διασχίσαμε και πάλι την Ευρώπη με το τραίνο, κλεισμένοι στο βαγόνι. Εγώ ούτε στον ξύπνο μου ήμουν καλά, ούτε στον ύπνο μου. Για να απασχοληθεί κάπως το μυαλό μου, που έδειχνε να έχει αυτονομηθεί και βαδίζει ασυγκράτητο προς την τρέλα, έπιανα στους διαδρόμους παιδαριώδεις συζητήσεις με εργάτες από τη Γερμανία. Που όμως ήταν βετεράνοι στον πόνο και τη μοναξιά».
Από το κεφάλαιο, Άνθη της μοναξιάς, του αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος, Η γοητεία των δευτερολέπτων, 2001
Αγαπητή μου Selena,
Κάνω κατάχρηση της φιλοξενίας της Ουρανίας μας με την ελπίδα ότι θα καταλάβεις. Η κατάθλιψη είναι ασθένεια. Αποτέλεσμα μακροχρόνιας απογοήτευσης και αδιεξόδου, μακροχρόνιας συσσώρευσης. Όχι κάτι ρομαντικό αλλά βαριά ασθένεια. Εκτιμάται ότι το 2% των καταθλιπτικών αυτοκτονούν. Γιατί δεν βλέπουν πια τίποτα μπροστά τους, ούτε την ομορφιά της καθημερινής ζωής, ούτε την αγάπη των άλλων, ούτε το μέλλον, μόνο σκοτάδι μαύρο και αδιαπέραστο.
Έχω αρχίσει να καταχωρώ τη ζωή μας στην Αγγλία επί τέσσερα χρόνια στο ιστολόγιο μου, Η γοητεία των δευτερολέπτων. Είναι τρία κεφάλαια που θα ολοκληρωθούν σταδιακά. Αν τα διαβάσεις, ίσως καταλάβεις καλύτερα τους λόγους που με οδήγησαν στην κατάσταση αυτή. Και τον αγώνα μου που ακολούθησε για να επιβιώσω και να σταθώ στα πόδια μου.
Καλό βράδυ.
Tι άλλο να συμπληρώσει κανείς...
Τόλη μου,σε ευχαριστώ.
Δεν ξέρω τι να πω...
Ευχαριστώ μου φαίνεται λίγο!
Δεν ξέρω όμως πως αλλιώς να το πω...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Selena μου,πολύ όμορφα το είπες...
Απλά και όμορφα!
Καλημέρα και καλή βδομάδα!
Τι να πω εγω τώρα Ολγα μου!Αλλα ηθελα να σου πω και μετα απ'αυτο το άνοιγμα..αγγιγμα ψυχης του ποιητη μας Τολη, έχω γυρίσει πίσω σε δικές μου στιγμές.Δεν νομίζω να υπάρχει ανθρωπος που δεν τον έχει επισκευτεί αυτή η κυρία κάποια στιγμη της ζωής του έστω και με την μορφή θλίψης.Η αλήθεια είναι ότι μέσα απο μια τέτοια εμπειρία έπιασα χαρτί και μολύβι για πρώτη φορά και ανακάλυψα μια άλλη πλευρά του εαυτου μου..διέξοδο στην θύελα της ψυχής μου.Και..ναι ποιητή μου πιστεύω πλέον ότι..'ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει δυνατότερο''και απολαμβάνεις τα ελάχιστα σαν μέγιστα!Την αγάπη μου σε όλους!
Πέλα μου,γλυκιά,αυτό λέω και εγώ...
Τι να πούμε...
Τα είπε όλα, ο ποιητής μας!
Φυσικά και όλοι οι ανθρωποι, έχουμε να θυμηθούμε στιγμές,μέρες που παραδοθήκαμε σε τέτοιου είδους ψυχικά αδιέξοδα.
Μέσα από αυτά,αν επακολουθήσουν οι ανάλογες διεργασίες, γίνεσαι δυνατότερος και καταλαβαίνεις όπως πολύ σωστά λες, να απολαμβάνεις τη ζωή!
Ανακαλύπτεις τον ευατό σου καιτα όρια σου!
Αγαπάς και σίγουρα αγαπιέσαι...
Φιλάκια πολλά!
Καλή βδομάδα
Ροδαλένια μου!
Αυτό το όνομα το ξέχασες..αλλά τα αγαπημένα παιδιά έχουν πολλά ονόματα..
φανταστική η ανάρτησή σου όπως πάντα χάδι ψυχής..
το σχόλιό σου χθες το βράδυ με νανούρισε και κοιμήθηκα σαν αγγελούδι σε αυτό το δάσος το σκοταδερό. το παγωμένο..της μόνιμης καταχνιάς..το πρωί σου απάντησα με ένα χαμόγελο...
Διάβασα του Τόλη μας τα λόγια και με έπιασε ναυτία..ξέρω από αυτές τις καταστάσεις και κυρίως τη φρίκη τους..γι΄αυτό ασχολούμαι χρόνια τώρα με τη γνώση, του να μαθαίνεις τον άλλον να μπορεί να αλλάζει το "άσχημο" συναίσθημα, να αλλάζει τους νευροδιαβιβαστές του..στη ροή θα μπει σύντομα ανάρτηση για τη βιολογία της κατάθλιψης,αλλά σαν εισαγωγή μπήκε
"Η αγάπη ως αντικαταθλιπτικό
Η αγάπη είναι τόσο σημαντική για την ψυχοσωματική μας ισορροπία όσο είναι και το νερό για τη βιολογική. Όσο περισσότερο αγαπούμε , τόσο πιο 'γεμάτοι' αισθανόμαστε σε συναισθηματικό επίπεδο και επιβεβαιωνόμαστε υπαρξιακά. Όσο λιγότερο αγαπούμε ,τόσο περισσότερο ευάλωτοι γινόμαστε σε διάφορες αρνητικές καταστάσεις που επηρεάζουν την ψυχολογία μας ,όπως π.χ. η κατάθλιψη.
Η σύνδεση μεταξύ αισθημάτων αγάπης και καταθλιπτικών συμπτωμάτων , είναι αντιστρόφως ανάλογη. Δηλαδή όσο περισσότερη αγάπη είναι εμφανής στη ζωή μας τόσο λιγότερο ευάλωτοι παρουσιαζόμαστε , μπροστά στην 'ασθένεια ' του αιώνα μας όπως έχει χαρακτηριστεί, την κατάθλιψη. Η αγάπη είναι πιθανόν ένα από τα καλύτερα αντικαταθλιπτικά ,γιατί ένας από τους συνηθέστερους λόγους που οδηγούμαστε σε κατάθλιψη είναι η σκέψη ότι δεν μας αγαπάει κανείς .Τα περισσότερα άτομα με κατάθλιψη δεν αγαπούν τους εαυτούς τους και δεν αισθάνονται ότι οι άλλοι τους αγαπούν. Επικεντρώνονται εξαιρετικά στους εαυτούς τους , γεγονός που τους καθιστά λιγότερο ελκυστικούς και τους αποθαρρύνει από την δυνατότητα ανάπτυξης κοινωνικών δεξιοτήτων που θα τους βοηθήσουν να αγαπηθούν"...
Σας φιλώ!
Καλή μας βδομάδα!
Μareld μου αγαπημένη,έχεις δίκιο έχω και το όνομα, που μου χάρισες εσύ Ροδαλένια!
Βλέπεις τόσα ονόματα, που να τα θυμηθώ;
Ελπίζω να μου το συγχωρέσεις...
Τα είπε ο Τόλης, συνέχισες εσύ,τι άλλο να πούμε και να θέλουμε!
Η ροή σου, μας μαθαίνει τη ζωή και την τέχνη της
Η ψυχή σου μας ανακουφίζει από κάθε πόνο.
Αγαπάς τους ανθρώπους, και το διαδίδεις με τρόπο συγκινητικό και λυτρωτικό!
Να είσαι καλά γλυκιά μου φίλη, περιμένω πότε θα είσαι κοντά μας!
Υ.Γ. Έχεις νέα για την Κατερίνα;
Δημοσίευση σχολίου