.JPG)
Πολύ βαρετή φιλαράκια μου!
Συνεχίζω και σήμερα την «αδιάθετη» πορεία μου, ελάχιστα καλύτερα αλλά όχι εντελώς καλά!
Σκέφτομαι βέβαια, πότε ήμουν εντελώς καλά, με τη στενή έννοια της λέξης…
Τέλος πάντων, μπορεί να έμπαζα λίγο τρέλα αλλά χωρίς βήχα, πονόλαιμο και τα διάφορα άλλα ναζάκια του οργανισμού, για να μου δηλώσει τη δυσαρέσκειά του για τη συμπεριφορά μου.
Παραδέχομαι την ήττα μου, κλειδαμπαρώνομαι , αποφεύγω τις παρακινδυνευμένες κινήσεις, ακούω τις συμβουλές των φίλων μου και υπομένω!
Δεν έχω μάθει να είμαι και πολύ της ξάπλας και ψάχνομαι …
Ό,τι και να κάνω καταλήγει σε αποτυχία.
Ξεκινάω να ζωγραφίσω,με πιάνει ο βήχας μπουρδουκλώνονται χρώματα με μικρόβια, εκνευρίζομαι σταματάω.
Πάω να φωτογραφίσω κάτι, και το αποτέλεσμα είναι,λες και με σπρώχνουν εκατό για να περάσουν…την ώρα που βγάζω τη φωτογραφία.
Αρχίζω το διάβασμα ,κάθε τρεις και λίγο, τα πρεσβυωπικά μου γυαλάκια θολώνουν από τα δάκρυα του κρυώματος και θέλουν σκούπισμα.
Μιλάω τηλεφωνικά με τους φίλους μου, παίρνουν το ιστορικό μου, και εύχονται με θράσος, να με αξιώσει ο θεός να περάσουμε μαζί Χριστούγεννα!
Δεν σας κρύβω, ότι είμαι λίγο επιφυλακτική μαζί τους γιατί την έχω πάθει…
Δεν είναι και τα καλύτερα παιδιά…
Έχουν περάσει τα 50 όλοι και μυαλό δεν βάλανε…
Τι να πρωτοθυμηθώ…
Πριν μερικά χρόνια, όταν ήμουν αρρωστούλα ,μου έστειλαν στο σπίτι το 166.
Μάλιστα, όσο και να σας φαίνεται τραβηγμένο…
Χτυπάει το κουδούνι και παρουσιάζονται μπροστά μου, δυο τύποι με άσπρες στολές και μου λένε :
Ήρθαμε για τον άρρωστο…
Καταλαβαίνετε τι έγινε…η απάντησή τους ήταν…
Σιγά μην αφήσουμε τη φιλενάδα μας αβοήθητη…για ποιους μας πέρασες!
Βεβαίως σαν κυρία ,όταν έγινα καλά ανταπέδωσα αυτή την «όμορφη» κίνηση όπως μπορούσα…
Έβαλα στη χρυσή ευκαιρία προς πώληση, σε τιμή ευκαιρίας, το αυτοκινητάκι τους…
Τα τηλέφωνα δεν τους άφησαν σε χλωρό κλαρί δυο μέρες,
Βλέπετε η τιμή που είχα βάλει ήταν τιμή/δώρο!
Όλο αυτό το κακό παρελθόν, με τρομάζει λίγο και είμαι συγκρατημένη στην ενημέρωση…σχετικά με την υγεία μου, στους εντιμότατους παιδικούς μου φίλους!
Ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο, φίλοι μου!
Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου, για τις ευχές σας και την παρέα σας!
34 σχόλια:
Τουλάχιστον το χιούμορ σου έχει παραμείνει ακμαιότατο παρά την ταλαιπωρία του κρυολογήματος.
Άντε, σύντομα να είναι περαστικά τα της αρρώστιας!
"Ουδέν κακόν αμιγές καλού", αθάνατοι ημών αρχαίοι πρόγονοι (εμείς τι κάνουμε).
Είδες στην ιστοσελίδα μου, από ένα κρυολόγημα πριν τριάντα και χρόνια μου βγήκε η ζωγραφική.
Περαστικά γρήγορα Ουράνιο πλάσμα.
Ωραιο αυτο στη φωτο !
Οσο για σενα περαστικουλια
Το μισω το κρυωμα )
Φιλενάδα μου καλή
περαστικούλια σου και πάλι!!!
Έ! μπορεί να είναι σπαστικό να είσαι κλεισμένη σπίτι και άρρωστη, αλλά έχεις καιρό για blogging χωρίς άγχος χρόνου...
χαχαχα
σε φιλώ
Καλημέρα και περαστικά σου.
Αν και άρωστη έχεις κέφι και ζωντάνια.
Πολλά φιλιά
Τι πλάκες είναι αυτές:))
Τι όμορφα να πορεύεσαι τόσα χρόνια με τους παιδικούς σου φίλους. Ότι πολυτιμότερο!
Περαστικά μη το ξεχάσω:)
Σαν πολλές μέρες δεν κράτησε;
Καλημέρα Όλγα μου
Χαχαχαχαχα!!!! Είστε τρελοί εσείς οι 50άρηδες...! :-))
Όσο γιά τα υπόλοιπα σε καταλαβαίνουμε, θειούλα μου!
Και μεις κρυώματα είχαμε... Και τη γουρουνογρίπη είχαμε... Και μες στο σπίτι με τις μάσκες κυκλοφοράμε σα να περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή να πραγματοποιήσουμε την εγχείρηση (πάνω απ' τα ρούχα)... Και σε καραντίνα μπήκαμε... Και τα 20χρονα του ΜΕGΑ, θέλοντας και μη γιορτάσαμε,(άλλα και όλων των καναλιών ανεξαρτήτου ηλικίας) αμπαρωμένοι μέσα... Και Σολζενίτσιν ανοίξαμε... Και στο νετ υπερχαζολογήσαμε (καλά αυτό το υπερ-κάναμε και υγιείς)... Και τα τοιάυτα...
Περαστικούλια σε όλους μας!!! Κι όπως έλεγε κι εκείνο το κρεμασμένο κεντητό στο σπίτι του Φωτόπουλου, στο "Ο Θόδωρος και το δίκανο": "Κι αυτό θα περάσει..."
Σοφές κουβέντες...
Καλημέρες!!!!
Καλα λεω εγω πως εισαι τυχερος ανθρωπος Ολγακι.Χιουμορ και αγαπη το καλυτερο φαρμακο στο κρυολογημα.Φιλακια πολλα.
Οτι χειροτερο ειναι να εισαι αρρωστη...!Αντε...Περιμενω να γινεις καλα να παμε μια βολτα μεχρι τα αστερια, να πουμε ενα γεια στο φεγγαρι!
Ο οργανισμός σου, φαίνεται, ζητούσε ευκαιρία να ξεκουραστεί. Αστον να τ'απολαύσει.
Άλλωστε εσύ απ'ότι καταλαβαίνω το κέφι σου δεν το χάνεις.
Και αν θες λιώσε λίγη κουβερτούρα σε ζεστό γάλα και πιες το. Η σοκολάτα βοηθαει στο λαιμό και στο βήχα.
Περαστικά!
Ωραίον το καλαπόδιον !!! Παίζει και γκαζές;;
τι ωραία που παίζει τα ...παιδία !!
Άμα έχεις τέτοιους φίλους...
τι άλλο θές !!
έεελα τσώπα πάλι με χρόνια με καιρούς...θα πάρεις τους δρόμους τους τρελλούς !!
κουράγιοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο !!
Περαστικά σου :)
Ντίνο μου μια χαρά τα έλεγαν οι Αρχαίοι...
Εμένα πάντως ο γιατρός δεν έδωσε σημασία στις καλλιτεχνικές μου αναζητήσεις!
Με τα χρόνια όλα ξεθωριάζουν με βαύνασο τρόπο!
Ευχαριστώ για τις ευχές σου!
Αμάν να περάσει...η επαφή μου τόσο καιρό με τη γη, αρχίζει να με κουράζει!
Νερένια μου, το μόνο μου όπλο είναι το χιούμορ!
Σε ευχαριστώ για τη βόλτα σου και τις ευχές σου!
Καλό βράδυ.
Νέλλη μου, η αλήθεια είναι ότι το απολαμβάνω το σεργιάνι στις μπλογκογειτονιές με άνεση.
Αυτό που μου τη δίνει είναι η χαζοκούραση που νιώθω!
Θα περάσει!
Φιλιά πολλά!
Μαρία μου,πως να αγαπήσεις ένα ανόητο κρύωμα...
Η φωτογραφία είναι ένα εργάκι που το κάναμε με τον Κώστα.
Είναι ξεχωριστό!
Σε ευχαριστώ πολύ, για την επίσκεψή σου!
Φιλιά!
Δήμητρα το παλεύω!
Θέλω να γίνω καλά, να κάνω τη μανιταρόπιτα με το πράσο!
Σε ευχαριστώ!
Καλό βράδυ!
Margo μου,είμαστε από το Δημοτικό μαζί.
Μεγαλώσαμε,παντρευτήκαμε,μεγάλωσαν τα παιδιά μας και είμαστε ακόμα μαζί στην ίδια γειτονιά!
Στη Μύκονο μαζί διακοπεύαμε!
Η αλήθεια είναι ότι αντί να περνάει,με γυροφέρνει επίμονα η αδιαθεσία.
Θα δείξει...έχω ανοίξει πόλεμο μαζί της!
Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.
Ελπίζω εσύ τουλάχιστον να έγιανες.
Φιλιά πολλά!
Παυσικραίπαλε καλό μου ανιψούδι,
περάσατε τέτοια λαχτάρα;
Εύχομαι σιδερένιοι!
Αυτό με την τηλεόραση είναι φρίκη!
Τώρα κατάλαβα τα πρωινάδικα και τον εκπαιδευτικό τους χαρακτήρα!
Έσκασα με τα χαμηλά ποσοστά της Μενεγάκη και όχι μόνο!
Είδες και το χαμηλόμισθο Σπύρο;
Δεν αντέχω να βλέπω τέτοια εκμετάλευση...να πίνεις ένα σωρό κρασί, για ψίχουλα!
Να προσέχετε ανιψούδια μου!
Σας φιλώ και σας αγαπώ!
Γιάννα μου,μεταξύ μας τα έχω και τα δυο, αλλά η αρρώστια δεν μασάει...
Μήπως να γίνω πιο σκληρή μαζί της;
Θα το δω, από αύριο.
Της δίνω μια ευκαιρία ακόμα...
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Φιλιά γλυκιά μου!
Γειά σου Εφηβούλι, με τα ωραία σου!
Πεθύμησα και εγώ αυτή τη βόλτα!
Σε ευχαριστώ,που θα με συνοδέψεις!
Θα προσπαθήσω να συμβεί γρήγορα!
Φιλιά!
Χρωματιστή μου,η αλήθεια είναι ότι έχω να αρρωστήσω έτσι, κάτι χρόνια!
Φαίνεται ο οργανισμός θέλει τη ξεκούρασή του,γιατί τον δουλεύω και στο κόκκινο χρόνια τώρα...
Αγαπημένο μου ρόφημα η σοκολάτα!
Σε ευχαριστώ!
Φιλιά πολλά!
Καλό βράδυ!
Ξωτικό μου λυγερό,και καλαπόδιο και γκαζές και τέχνη να τα στολίζει!
Αχ...ναι, αυτούς τους δρόμους θέλω να ξαναπερπατήσω!
Σε ευχαριστώ για την αεράτη παρουσία σου!
Φιλιά πολλά!
Roadartist,καλωσήρθες!
Λυπάμαι που σε υποδέχομαι άρρωστη!
Σε ευχαριστώ πολύ, για τις ευχές σου!
Καλό βράδυ.
...χαχαχα... είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι!!!
δεν γελάω με τον πόνο σου αλλά δεν μπορώ να κρατηθώ... τέλεια η περιγραφή σου και η ιδέα με το ασθενοφόρο μου άρεσε ιδιαίτερα!!!
να σαι καλά και γρήγορα γερή και χωρίς μικρόβια !
φιλιά...
Μπέττυ μου,μικρό δείγμα αυτά που έγραψα!
Από το απόγευμα παίρνω ένα φάρμακο και είμαι σα μαστουρωμένη!
Το μυαλουδάκι μου ρίχνει απίστευτες ξάπλες!
Τι σου είναι οι φαρμακοβιομηχανίες...
σε κάνουν φυτό, στο άψε σβήσε!
Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου!
Φιλιά.
Καλό βράδυ!
Ξαναμπαίνοντας στην ιστοσελίδα σου, βλέπω ξανά αυτές τις δύο όμορφες πατούσες. Πολύ ωραίες Όλγα.
"Μια πατούσα που σύναξε σοφία στην άμμο", από το Άξιον Εστί του Ελύτη, μου θύμισαν. Είσαι πάντοτε πολύ ευρηματική σε ό,τι κάνεις και λες.
Καλό βράδυ.
Ολγάκι,μόλις γυρισα απο τσίπουρα.Συμπάσχω μαζίσου αν αυτό σε κανει να νοιώθεις καλύτερα.Με μάτια σαν του κινέζου,μυαλο ελαφρώς ακατοίκητο,το μόνο που έχει μεινει εκεί μέσα είναι στην ''υγειά μας''..στην υγειά σου λοιπόν καλή μου!Αύριο τα καλύτερα!!Καληνύχτες!
Δεν μου αρέσουν τα καλά παιδιά, Ουρανία μου. Προτιμώ τα άτακτα κορίτσια. Με το κρύωμα όμως, οι πιο ωραίες αταξίες πάνε περίπατο.
Είσαι τυχερή που έχεις τόσο καλούς παιδικούς φίλους (όπως κι εγώ). Και προσθέτεις τώρα τους φίλους της ωριμότητας.
Περαστικά και πάλι.
Tόλη μου,
είναι σπουδαίο να διατηρούνται οι φιλίες και να μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα.
Νιώθω να είμαστε όλοι, γύρω από έναν κύκλο σφιχτοαγκαλιασμένη και να προστατεύουμε την παιδικότητά μας, που βρίσκεται μέσα σ΄αυτόν...
Αρνούμαστε να τη χάσουμε...ένα περίεργο συναίσθημα!
Πήρα χθές ένα φάρμακο που έγινα σα χαζή,αλλά σήμερα είμαι αρκετά καλύτερα!
Θα το πάρω και σήμερα,ανα 12 άωρο πρέπει,ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες!
Σε ευχαριστώ!
Καλημέρα!
Πέλα μου,τι καλά που έκανες!
Τσιπουράκι και παρεούλα είναι ευλογημένα πράγματα!
Σε ευχαριστώ που θυμήθηκες την άρρωστούλα φίλη σου και πέρασες για μια καλή κουβέντα!
Στην υγειά σου κορίτσαρε,πάντα να περνάς όμορφα!
Καλημέρα!
Ντίνο μου,χαίρομαι πολύ που σου άρεσαν οι πατουσίτσες μου!
Είναι τιμή για μένα!
Έγιναν με πολύ αγάπη σε ώρα συναισθηματικής έκρηξης!
Η φωτογραφία της αδικεί,αλλά παραμένουν δυναμικές!
Τα όμορφα λόγια σου, τα κρατάω γλυκά στην αγκαλιά μου!
Όταν ζωγραφίζω η Φαντασία μου με οδηγεί, την αφήνω να με κατευθύνει χωρίς να τις υποδεικνύω την τελειότητα...
Σε ευχαριστώ!
Καλημέρα.
Ξέρεις Όλγα, το χέρι του ζωγράφου τρέχει πιο γρήγορα από το μυαλό.
Καλό απόγευμα.
Να είσαι καλά, Ντίνο μου!
Σοφά τα λόγια σου!
Δημοσίευση σχολίου