Λουλουδοκατορθώματα!

Φίλοι μου. σήμερα θέλω να μοιραστώ μαζί σας μια μεγάλη μου χαρά

Πάντα μου άρεσαν τα λουλούδια. Όμως όσες φορές επιχείρησα στο παρελθόν να ασχοληθώ με αυτά, πάντα το αποτέλεσμα έκρυβε μια τεράστια αποτυχία!
Αν δεν ξεραινόταν το φυτό στη γλάστρα ,η καλύτερη εκδοχή ήταν να μείνει για χρόνια έτσι όπως ακριβώς το αγόρασα.
Θυμάμαι, τι αγωνία είχα να κρατήσω τα φυτά που μου είχαν φέρει φίλοι στο μαιευτήριο όταν γέννησα τα παιδιά μου.
Τους μίλαγα, τα χάιδευα ( κατόπιν συμβουλών) μάταια όμως…
Τελικά το μόνο που κατάφερνα είναι να υπάρχουν λουλούδια μόνο στα βάζα. Σε γλάστρα ότι και να υπήρχε ήταν αδύνατον να συνέχιζε να υπάρχει… από τη στιγμή που έφτανε στα χέρια μου!
Κάποια στιγμή πήρα απόφαση ότι κάτι μου λείπει και η σχέση μου με τα φυτά-λουλούδια ,
δεν μπορούσε να αναπτυχθεί!
Αρκέστηκα λοιπόν να ανανεώνω τα λουλούδια στα βάζα και να μην έχω άλλες απαιτήσεις.
Θαύμαζα τα μπαλκόνια των φίλων μου και μέχρι εκεί…
Έτσι πέρασαν πολλά-πολλά χρόνια.
Πριν λίγο καιρό, μου καρφώθηκε πάλι στο μυαλό να επιχειρήσω να ασχοληθώ με τα λουλούδια .
Ήταν μια ανάγκη μου να βλέπω πολλά λουλούδια όταν κάθομαι στον καναπέ μου, Δεν μου έφταναν πια τα λουλούδια στα βάζα ήθελα χρώμα λουλουδιαστό και μέσα και έξω από το χώρο.
Έβγαλα λοιπόν τραπεζάκι καρέκλες κ.λ.π. και άρχισα να τοποθετώ γλάστρες και να φυτεύω λουλούδια …
Κάθε μέρα άνοιγα το παράθυρο και με αγωνία περίμενα, ωστόσο τα φρόντιζα με ιδιαίτερη αγάπη και αφοσίωση.
Έγινε λοιπόν το θαύμα! Τα λουλούδια σιγά -σιγά μεγάλωναν και φούντωναν απίστευτα!
Γέμισε το μπαλκονάκι μου χρώμα! Ένας μικρός κηπάκος με περιμένει κάθε φορά που ανοίγω το παράθυρο!
Η χαρά μου απερίγραπτη…δεν το πιστεύω πως έγινε αυτό.
Σας παρουσιάζω αυτό το μικρό κατόρθωμά μου και σας παρακαλώ αν γνωρίζετε κάτι που θα βοηθούσε να διατηρηθεί αυτός ο μικρός κηπάκος ( έχω και το σχετικό αγχάκι ) θα ήθελα να μου το πείτε!