Την αφρούρητη νυχτιά πήρανε θύμησες μαβιές...
Κλείνουν οι ελπίδες τα παράθυρα, βραδυάζει ο πόνος
Φεύγοντας απ΄την πίσω πόρτα τ΄ουρανού. Χωρίς μιλιά στο βλέμμα
Αιμάτινη στιγμή. Πού αχρηστεύει το θάνατο.Τα ηλιοβασιλέματα, τα ζωγράφισα σε ένα μπαλκόνι του Αιγαίου, με συντροφιά τους στίχους του Οδυσσέα Ελύτη(προσανατολισμοί στο Αιγαίο) και τους λυγμούς των κυμάτων.
Θαρρείς, να μην άντεχαν, της δύσης... τον αποχωρισμό..!
9 σχόλια:
Ροδαλένια μου!
Τα ηλιοβασιλέματά σου στάζουν πορτοκαλοκόκκινη ελπίδα.
Πήρες το πινέλο και με χρώματα νανουρίζεις τον ήλιο που έγυρε να κοιμηθεί στην αγκαλία της γης.. έτσι πίστευα μικρή..
Με άρπαξαν οι "λιγμοί των κυμάτων" όταν διάβαζα τα λόγια και μια μελαγχολία με τύλιξε για κάθε αποχωρισμό που ξέρω έχει και μια γεύση από χώμα.
Ένα αεροπλάνο πετάει πάνω από το δάσος μου για το νότο...
Πολλά φιλάκια καληνύχτας!
Ύπέροχα, πλούσια χρώματα φανερώνουν άνθρωπο με πάθος και γενναιόδωρο σε αισθήματα.
Εικόνες αποχωρισμού..., σκληρές, βασανιστικές, που πάντα μας πονάνε, μας μελαγχολούν. Οι δικές σου εικόνες, τα ηλιοβασιλέματα σου, υπέροχα, με χρώματα που μας βοηθούν να ελπίζουμε...,για μια αιμάτινη στιγμή, που θα αχρηστεύει το θάνατο και, τότε..., τότε θα είναι όλες οι μέρες μας γεμάτες χρώματα, γεμάτες γαλήνη και μοναδική ομορφιά.
Χρωματιστή καληνύχτα από μένα
Πολύ ομορφο και ετσι οπως το περιεγραψες μα και τα χρώματα ειναι εκπληκτικά
Καλημερα και καλη βδομαδα να εχεις
Αγαπημένη μου Mareld,πόσο θα χαρώ, όταν στο αεροπλάνο μέσα θα βρίσκεσαι εσύ και θα ταξιδεύεις προς τα μέρη μας!
Σε ευχαριστώ, για τά όμορφα λόγια σου.
Εύχομαι καλή βδομάδα! Όλα να πάρουν τον καλύτερο δρόμο για σένα!
IZA μου,σε ευχαριστώ μέσα απ΄την καρδιά μου.
Από μικρή, με το πάθος είχα μια στενότατη σχέση...όσο για τα αισθήματα, αν υπάρχουν, δεν αντέχουν χωρίς μοίρασμα...σε ξεπερνάνε και αναζητούν την παρέα τους!
Ενθουσιάστηκα με τις πανέμορφες κορούλες σου!
Αναπολώ συχνά, αυτή την ηλικία των παιδιών μου!
Βλέπεις τα δικά μου, μεγάλωσαν τόσο, που ζούν στα δικά τους σπίτια.
Καλή βδομάδα!
LIA μου, είναι αυτή η γλυκιά μελαγχολία που σε κυριεύει,σε δυναμώνει και ταυτόχρονα σε παρακινεί να προσδοκάς την αντάμωση,την όποια...αντάμωση, αρκεί να αχρηστεύεται ο όποιος φόβος!
Χρωματιστή βδομάδα και σε σένα!
Πολύ σε ευχαριστώ για την όμορφη επίσκεψη!
ΑΧ...Μαρία μου,φεύγω με τόσα συναισθήματα από τα ποιητικά σου πάθη,που χαίρομαι ιδιαίτερα που σε "φίλεψα" κι εγώ κάτι που σου αρέσει!
Καλή βδομάδα!
Είναι οι αυτές αιμάτινες (ή ματωμένες?) στιγμές μας που αχρηστεύουν τον θάνατο και δικαιώνουν την ζωή!!!
Πολύ ωραίες οι ζωγραφιές!!! Τι σου είναι τελικά ένα παράθυρο στο Αιγαίο..!!!
Καλό ξημέρωμα
Δημοσίευση σχολίου