...Δω πέρα ο ουρανός δε λιγοστεύει ούτε στιγμή το λάδι του ματιού μας...
... Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο. Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτόν τον ουρανό κι αυτό το χαμόγελο, δεν μπορούν να μας τα πάρουν...
... Η κάθε μέρα κάτι μας αφήνει για τη νύχτα. Είναι δύσκολος κάποτε ο ύπνος, αν κάτι ωραίο δεν έχεις ν’ αντιπαραθέσεις στο σκοτάδι που ενεδρεύει.
Ίσως να ναι αλήθεια λοιπόν, ότι κάποτε ένας άνθρωπος στάθηκε μπροστά στην μοίρα και την κοίταξε στα μάτια. Ποια είναι η ουσία της ζωής; Την ρώτησε. «Ή γράψε κάτι που αξίζει να διαβαστεί ή κάνε κάτι που αξίζει να γραφτεί» απάντησε εκείνη!O Γιάννης Ρίτσος τα έκανε και τα δύο..!
8 σχόλια:
Αχ! Ο Ρίτσος μας!
Γεμάτη Φως η ανάσα του αλλά και η δικιά σου γλυκιά μου Ροδαλένια!
Τι όμορφα που τα συνδιάζεις..έτσι για να μη λιγοστεύουν τα όνειρα!
Φιλάκια καλημέρας από το δάσος της βροχής!
ΥΓ
Όταν μπαίνω στο σπιτάκι σου έχω την αίσθηση ότι ανοίγω το παράθυρό μου για δεύτερη φορά !
Aγαπημένη μου,έτσι είναι, δικό μας δωμάτιο με θέα, είναι και εδώ.Γιαυτούς που δεν μπορούν να μας επισκεφτούν στο άλλο σπίτι!
Εξ άλλου,γνωρίζεις ότι, ένα πράσινο δωμάτιο, σε περιμένει...
Όσο για τα όνειρα, μόλις λιγοστεύουν,ανοίγω το παράθυρο, σε Ρίτσο,Λειβαδίτη, Ελύτη...κ.α.και παίρνω βαθιά ανάσα...
Σου στέλνω την αγάπη μου!
Καλημέρα!
Γλυκιά μου ύπαρξη!
Το πράσινο της ελπίδας και το γαλάζιο του ουρανού ας μας συντροφεύει μέσα κι από τα λόγια των ποιητών μας!
Έβαλα ρούχα ζεστά και θα βγω για λίγο έξω..
Από το καταπράσινο δάσος μου
πολλά φιλιά!
Kαλό περίπατο!
Εδώ, έχει σύννεφα και αεράκι.
Και τα δυο χρώματα υπάρχουν στο σπίτι,δεν είναι τυχαίο!
Φιλιά!
Αγαπημένος και διαχρονικός ο Γιάννης Ρίτσος.
Πόση ομορφιά, πόση ελπίδα, πόση ζωή, μας υπόσχεται το γαλάζιο κομμάτι ουρανού, που ξεπροβάλλει από τις υπέροχες φωτογραφίες σου.
Ζωντανεύει τα όνειρά μας και, βρίσκει τόπο η καρδιά να βολεύεται και να χαμογελά, κάθε φορά, που η μελαγχολία την απειλεί.
Καλό σου βράδυ.
Kαλημέρα LIA μου,
Είναι απαραίτητο κάτι ωραίο να έχεις να αντιπαραθέσεις,γιατί το σκοτάδι απλώνεται γοργά και απειλητικά,στην εποχή μας!
Εκεί, ο τόπος σας είναι ανθρώπινος,η Αθήνα δυστυχώς, βυθίζεται στην ασχήμια καθημερινά!
Φιλιά πολλά!
Για μένα ο πρώτος μεγάλος και αγαπημένος μου Ποιητής.
Εχω ακούσει δεκάδες φορές τις ομιλίες και τις απαγγελίες του.
Χάνομαι στη φωνή και στις λέξεις του.
Τι αλλο να πει κανεις για αυτή τη μαγεία ...
Λατρεμένος Ποιητής!
Τι να πει κανείς...τάχει πει όλα, Μαρία μου!
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Δημοσίευση σχολίου