Βιάζομαι απόψε...θέλω να μιλήσουμε..!

Πως να κρατηθώ; δεν μ' αφήνει αυτή η καταραμένη γρηγοράδα που με κυνηγάει από πολύ-πολύ (κανονικά πρέπει να το επαναλάβω) αλλά βιάζομαι... παλιά!
Η χαρά πως να κρυφτεί;
Μόλις ανακάλυψα κάτι, που από την αρχή που ξεκίνησα αυτό το στέκι, το είχα πει..να μοιραζόμαστε...
Ανακάλυψα λοιπόν φίλοι μου, ότι κυκλοφόρησε το καινούργιο βιβλίο του Τόλη Νικηφόρου.
Μόλις το είδα με τα μάτια μου, στο ιστολόγιό του, έβαλα την αγαπημένη μου μουσική, έψαξα τα ράφια μου και βρήκα μια φωτογραφία μου, που υπήρχε και υπάρχει στη βιβλιοθήκη, στη στήλη των βιβλίων, των παιδιών μου.
Την είχα βάλει, για να τους υπενθυμίζω, ότι η μαμά τους, πολύ στηρίζει την διάθεσή τους για διάβασμα.
Για γούρι, με τις λιγοστές ηλεκτρονικο-κoπτοραπτικές γνώσεις μου, πρόσθεσα στη βιβλιοθήκη και το
νέο βιβλίο του Τόλη Νικηφόρου ," Έρημο νησί στην άκρη του κόσμου" εκδόσεις Νεφέλη.
Εκτιμώ τον Τόλη Νικηφόρου, από αυτά που έχω διαβάσει και έχω διαισθανθεί...και η διαίσθησή μου δεν με ξεγελάει, γιατί δεν την έχω ξεγελάσει κι εγώ!
Τον γνώρισα, από το διαδίκτυο και χαίρομαι ιδιαίτερα!
Τόλη, σου εύχομαι από καρδιάς, το "έρημο νησί στην άκρη του κόσμου" να ταξιδέψει σε κάθε άκρη αυτού του κόσμου!
Ελπίζω, να μου συγχωρέσεις την παρορμητική αυτή διάθεσή μου , που ξεπερνάει λίγο την τυπική ευγένεια...
Αύριο απεργώ, μετά τα διαδικαστικά...θά έχω χρόνο να σε ψάξω στα εδώ βιβλιοπωλεία.
Εύχομαι , να μη σβήσει ποτέ, η φλόγα της δημιουργίας σου!
Υ.Γ.Οι αποτυχίες μου: Προσπάθησα να μεγενθύνω την κλεμμένη ανάρτησή σου,απέτυχα...
Ξαναπροσπάθησα να την αντιγράψω εκτός φωτογραφίας, στο κείμενο
άλλη αποτυχία...
Τόλη μου, είσαι τόσο καλά κλειδωμένος ή εγώ είμαι για πλεκτό ή βελονάκι;
Φίλοι μου, πόσο σας ευχαριστώ, που με ανέχεστε...
Όμορφες ευχές σε όλους!