Λεπτομέρειες ασήμαντες που κάνουν πιο οδυνηρές τις αναμνήσεις
και τα χρόνια μας, βαλσαμωμένα πουλιά, μας κοιτάζουν τώρα με μάτια ξένα –
αλλά κι εγώ ποιος ήμουν; ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω.
Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ’ έκσταση το δειλινό, είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.
Η αντίφαση των στιγμών μου...
...Δειλινό με ποίηση Λειβαδίτη,και ροκ μουσικό κομμάτι, με συγκλονίζουν...!
4 σχόλια:
Πάντα συγκλονιστικές οι λέξεις του Λειβαδίτη
Καλησπέρα Όλγα
ποίηση - μουσική - ηλιοβασίλεμα...
και επειδή η ζωή δεν είναι "πρόβα"
αλλά παράσταση κανονική...
μπορούμε να πούμε
η ζωή συνεχίζεται...
(καλησπέρα, Όλγα μου)
Μαρία μου,
πάντα!
Όλες μου οι στιγμές υποδέχονται την ποίηση του Λειβαδίτη!
Φιλιά!
Καλή βδομάδα!
Nίκο μου,
υποκλίνομαι στο φωτογραφικό σου ταλέντο!
Συνεχίζουμε λοιπόν,επιλέγοντας τη δυσκολότερη παράσταση,χωρίς πρόβες!!!
Φιλιά και καλή βδομάδα!
Δημοσίευση σχολίου