.JPG)
Εποχή αποκαλύψεων!
Η σήψη ήταν προδιαγεγραμμένη ήλπιζαν σε αυτή και ζούσαν με αυτή!
Και τα πρόσωπα θολώνουν, τα χείλη σφίγγουν, αφού το ΔΝΤ ζητάει αίμα!
Είναι τόσα πολλά τα πρόσωπα/μάσκες που συναντάω καθημερινά, που αυθόρμητα οδηγήθηκα να ζωγραφίζω τη θλίψη!
Το κεφάλη της θλίψης!
Η σύγχρονη εποχή δημιουργεί τις προτομές της...
Όμως εμείς θα τους εμποδίσουμε...
Με...
«Στην ανάγκη, βάλε οδοφράγματα. Άναψε φωτιές.
Εμπόδισέ τους. Κράτησε μια μικρή πλατεία μέσα στην
ψυχή σου, που θα κάθεσαι μόνο εσύ και τα πουλιά.»
Αγάπη...
«Δεν έχουμε αρκετά αγαθά; Τρελάθηκες;
Σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς. Σε νιώθω, με νιώθεις.
Σε πονώ, με πονάς. Σε νοιάζομαι, με νοιάζεσαι.
Τόσα ρήματα δικά μας! Κατάδικά μας!
Να καταναλώνουμε μια ζωή.»
Γιατί...
«Ένα κόκκινο γαρίφαλο είναι η ζωή μας.
Ένα κόκκινο γαρίφαλο που βάζει ο Θεός στ’ αυτί του
και σεργιανάει στα σύμπαντα.»
(Από το Τετράδιο της Αλκυόνης-Αλκυόνη Παπαδάκη)
Φιλαράκια μου, τα μικρά της ζωής, τα ανθρώπινα,τα τρυφερά, που κάποιοι τα παρουσιάζουν ασήμαντα, είναι τα μεγάλα και τα σπουδαία!
Λεγόμαστε... Άνθρωποι!!!
49 σχόλια:
"τα μικρά της ζωής, τα ανθρώπινα,τα τρυφερά, που κάποιοι τα παρουσιάζουν ασήμαντα, είναι τα μεγάλα και τα σπουδαία!
Λεγόμαστε... Άνθρωποι!!!"
Kαι αυτό το συνειδητοποιείς όλο και περισσότερο όταν προσεγγίζεις την τέχνη, σου θυμίζει το τι αξίζει στη ζωή!
Πω...
Εβαλα το τραγουδι να παιζει, και κοιτουσα τον πινακα...
Ποσες εικονες...
Aλίμονο `Ολγα μου, αν χάσουμε την ανθρωπιά μας. Είναι το μόνο που μας έχει μείνει σ' αυτή την εποχή της σήψης. Πάντως παρατηρώ ότι κάτι έχει αλλάξει στη ζωγραφική σου και στη σκέψη σου. Απογοήτευση ίσως. Πάντως ακόμα και τη θλίψη δεν μπορείς να τη ζωγραφίσεις γκρίζα. Ακόμα κι εκεί βάζεις χρώμα, γιατί είσαι κι εσύ χρωματιστή καλή μου κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Πολλά φιλιά.
Κι απόρησα, γιατί άραγε οι άνθρωποι να μεταναστεύουν , εκτός απο την περιέργεια τους;
"για ένα καλύτερο αύριο" ή μήπως " για μιά καλύτερη τύχη" ή μήπως "γιατί δέν πήγαινε άλλο"..
μα τι καλύτερο απο το να ζείς!
να ζείς, πέρα απο τα υλικά που υποτίθεται πως σου χρειάζονται..
διότι αν έχει κανείς την αληθινή-πραγματική αγάπη, δέν θέλει τίποτε άλλο..
αν η αγάπη στηρίζεται στα υλικά, τότε δέν είναι αγάπη..
η προτομή.. ταιριάζει απόλυτα με την θλίψη :)
καλό βράδυ :)
Πόσο θα ήθελα,αγαπητή 50FM,αυτή η δημιουργική θλίψη σου να μην έχει πεσιμιστική επίγευση.
Όμως,πολύ φοβάμαι,πως αυτός ο λαός,μόλις επιστρέψει απο τα "οδοφράγματα και τις φωτιές", θα σπεύσει και πάλι να ψηφίσει κατα 85% αυτούς οι οποίοι γνωρίζει ότι τον κατακλέβουν εδώ και δεκαετίες1
Αβελτηρία;Αυτοπαραίτηση;Μοιρολατρεία;
Μιθριδατισμός;Απλώς μιζέρια;
Δεν ξέρω τί απ'όλα αυτά αφήνει έστω μιά χαραμάδα αισιοδοξίας.
Τελικώς,ο καθένας έχει αυτό που του αξίζει;
Ας μην θεωρηθούν βεβαιότητες όλα αυτά.
Αποτελούν εξ ίσου και εξωτερικευόμενες αλλά και εσωτερικές αναζητήσεις.
Έχω την μικρή πλατεία μέσα στην
ψυχή και την καρδούλα μου και εκεί κάθομαι με τα πουλιά. Αλλά, μακάρι θα είχα μία πολύ μεγάλι πλατεία για όλα τα παιδειά που πονάνε, πινάνε....
Φιλάκια πάρα πολλά, φίλη μου.
Όλγα μου,αυτά που γράφεις μας απομένουν και κάτι ακόμη: η ελπίδα!
Ζωγράφισες τη θλίψη,που βλέπεις τριγύρω,κι όμως μέσα σ΄αυτή μια σπίθα ακόμη ανάβει....τα χρώματά σου το φωνάζουν,είναι τόσο δυνατά!
Φιλιά!
Δεν ξέρω Oλγα μου...
Μήπως και όλα αυτά γίνονται για να θυμηθούμε ακριβως αυτά
Μήπως είχαμε ξεχάσει ότι είμαστε άνθρωποι...
Μήπως λέω...δεν ξέρω...
Αγαπημένη Όλγα!
Τον τελευταίο καιρό, σχεδόν όπου κι αν στρέψουμε τη ματιά μας, μια προτομή θλίψης θ' αντικρύσουμε.
Και προσπαθεί η ψυχή να αγκαλιάσει τ' ανείπωτα και να υπερβεί τα πικρά.
Κι ευτυχώς, που υπάρχουν αγκαλιές πιο ζεστές από τη φλόγα της φωτιάς, ευτυχώς που υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ, που μπορούν να βρουν την ευτυχία και τη χαρά στα μικρά της ζωής, στα ανθρώπινα, στα τρυφερά, στα απλά και ρομαντικά, και νιώθουν, πως η χαρά της ζωής δε στερεύει, όσο μπορούμε να "δούμε" την ομορφιά της και να φτάσουμε εκεί, που το κάθε βήμα και η ανάσα μετράει αλλιώς.
Είναι ευλογία ψυχής, να βρίσκει κανείς την ομορφιά και την ευτυχία μέσα στην απλότητα. Να μπορεί να νιώσει την ασύλληπτη λεπτομέρεια, την απλότητα και τη γαλήνη που υπάρχει στο ταπεινό αγριολούλουδο του δρόμου, στο κύμα που αγκαλιάζει την ακτή, στον ήλιο, στο φεγγάρι στο χαμόγελο των παιδιών.
Το μπλογκόσπιτό σου είναι γεμάτο από όλες αυτές τις ομορφιές.
Το τραγούδι του Πολυαγαπημένου μου Χατζή, είναι ένα δώρο ό,τι πρέπει, για κάποιους κύριους, που θέλουν να λέγονται άνθρωποι.
Σου στέλνω πολλά φιλάκια
Οταν χωρις να μας πιέσει κανεις, συνειδητοποιησουμε πόσο λιγα πράγματα εχουμε ανάγκη για να είμαστε ευτυχισμένοι, τουτεστιν, δίχως παλι να μας πιεσει κανεις μαθουμε καλά την πράξη της αφαιρεσης, τότε και μονο τότε θα νικησουμε τη θλίψη και ολα τα παραγωγα της
Αφηρημένα συγκεκριμένο το έργο σου...
Κι οι σκέψεις σου...σα να χάιδεψαν λίγο τη ψυή μου
Μωρέ είμαστε άνθρωποι; Ή τζάμπα όλα;;
Roadartist,σιδερένια!
Σε επισκέπτομαι και απολαμβάνω τις αναρτήσεις σου!
Χάσαμε τα σημαντικά φίλη μου, που σημαίνει αποτύχαμε!
Ό,τι μπορούμε να σώσουμε ας το σώσουμε...
Σε φιλώ
Καλημέρα
Έφηβέ μου σε καμαρώνω γιατί έχεις δημιουργική φαντασία και εκρηκτικό συναίσθημα!
Σε γλυκοφιλάω!
Καλημέρα
Μαρία μου καλά το κατάλαβες,περνάω μια φάση απογοήτευσης.
Αντιδρώ βέβαια, αλλά με πιάνει θλίψη!
Η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί είναι εξαντλητική,πολλά προβλήματα στο γραφείο μου,και η μικροψυχία ανεμίζει...
Παλεύω για να μην αποχρωματιστώ...
Σε ευχαριστώ γλυκούλα μου για τα λόγια σου.
Φιλάκια πολλά!
Ευρύνοε,εσύ έχεις πιάσει το νόημα της ζωής!
Χρειαζόμαστε τελικά μόνο τρελούς,οι λογικοί και οι σοβαροί μας πνίξανε!
Καλημέρα φίλε μου!
dimitil,έγραψες τις σκέψεις μου!
Αυτός ο λαός διχασμένος βολεύεται...
Σου αφιερώνω κάτι από Ελύτη
«Μια ανθρωπότητα που δεν βρίσκει τον τρόπο να ξαναφτιάξει τον κόσμο γύρω της, βρίσκει τον τρόπο να γεράσει, και πολύ γρήγορα μάλιστα!»
Τόσο απλά!
Καλημέρα φίλε μου!
Bερόνικα,είσαι καταπληκτική!
Να είσαι καλά καλή μου φίλη!
Φιλιά
ElenaG,ναι γλυκιά μου,έχουμε ξεχάσει...
Αναρωτιέμαι αν μπορούμε κάτι να θυμηθούμε...
Φιλάκια
Ελένη μου δεν μπορώ να κρυφτώ,περνάω τη φάση μου,αλλά η ελπίδα ξεπηδάει και με συμπληρώνει...
Σου στέλνω την αγάπη μου!
Καλημέρα
Η προτομη της θλιψης φτιαγμενη με τοσο παθος μονο αισιοδοξια θα φερει.Ειμαστε ανθρωποι η εχουμε μιμηθει ανθρωπινες συνηθειες;
Αν και πιστευω οτι πολλα ζωα λειτουργουν με μεγαλυτερο αυθορμητισμο και αγαπη.
Η προτομη της θλιψης φτιαγμενη με τοσο παθος μονο αισιοδοξια θα φερει.Ειμαστε ανθρωποι η εχουμε μιμηθει ανθρωπινες συνηθειες;
Αν και πιστευω οτι πολλα ζωα λειτουργουν με μεγαλυτερο αυθορμητισμο και αγαπη.
LIA μου,πανέμορφη η ψυχή σου!
Πάντα οι σκέψεις σου σιγοτραγουδάνε...
Πολύ χάρηκα για την επίσκεψή σου!
Με δυναμώνεις!
Η μελωδία της ψυχής σου με αγκαλιάζει!
Να είσαι καλά φιλεναδίτσα μου.
Φιλάκια
Καλημέρα
Αχ...Ρικάκι μου,πότε θα συμβεί αυτό;
Η συνέντευξή σου ξεχωριστή!
Σε φιλώ
Καλημέρα
Κουλίτσα μου, είμαστε και δεν είμαστε!
Αυτό το έτσι και έτσι με εξοργίζει!
Αντιδράμε και όπου βγεί...
Σε ευχαριστώ για τη γλύκα σου!
Καλημέρα
τίποτα δεν είναι ασήμαντο... όλα είναι σημαντικά και σπουδαία και μεγάλα...
πόσο καλά έκανες που μας το θύμισες..
και θυμήθηκα κι εγώ...
χθές μου έφερε η μαμά ένα γλειφιτζούρι για πλάκα... γελούσα και χαιρόμουν σαν μικρό παιδί...
τώρα όμως κατάλαβα για ποιόν λόγο η μαμά με αγκάλιασε και δάκρυσε...
Πολλές καλημέρες!
Ο πίνακάς σου συγκλονιστικός.. είναι θλίψη αλλά και απόγνωση.. θα μας αφήσουν έστω να ζήσουμε με τις αγάπες μας; Νιώθω σαν να στήνουν συνεχώς κεντριά και μας σπρώχνουν από όλες τις μεριές. Και ακόμη δεν ξεκίνησαν οι αγριότητες που με μαθηματική ακρίβεια θα εκδηλωθούν.
Με έναν περίεργο τρόπο Όλγα μου, νιώθω σαν να έχουμε ενώσει τα χέρια διαδικτυακά, φτιάχνοντας τον κύκλο της ελπίδας.
Να σαι καλά!!!
Καλημέρα
Γιάννα μου,το σχόλιό σου δημοσιεύεται δυο φορές,δεν θέλω να το σβήσω.Έχω και τις ιδιοτροπίες μου!
Δεν θα διαφωνήσω καθόλου μαζί σου!
Αυτή η κατάσταση με ψιλοπνίγει και ξέρεις τι με ενοχλεί αφάνταστα η υποκρισία των ανθρώπων!
Θα το παλέψουμε γλυκούλα μου!
Πολλά φιλιά!
next_day, είσαι πολύ γλυκούλα!
Εμείς οι μαμάδες οφείλουμε περισσότερο από όλους να είμαστε ανθρώπινες και ουσιαστικές!
Πολύ όμορφη η σκηνή με τη μανούλα σου!
Σε φιλώ γλυκό μου!
Margo μου,το πρωί της Παρασκευής που μας πέρασε έφυγα για Άνδρο πραγματικά αηδιασμένη με ό,τι συμβαίνει και με πολλά προβλήματα με τη δουλειά μου.
Μόλις έφτασα άρχισαν τα τηλέφωνα από νέους ανθρώπους του γραφείου που νιώθουν ότι θα απολυθούν και έφτασα στα όριά μου!
Όλη η απόγνωση και η θλίψη αποτυπώθηκαν στο τελάρο,όμως η ελπίδα χρωματίστηκε...
Πολύ όμορφο αυτό που λες για το διαδικτυακό κύκλο τηε ελπίδας!
Έτσι το νιώθω και εγώ!
Καλή δύναμη σε όλους μας!
Σε φιλώ καλή μου φίλη!
Ο Κώστας Χατζής ήταν ο αγαπημένος μου από τότε που πήγαινα Λύκειο!
Κι ας με κορόιδευαν οι συμμαθητές μου που άκουγαν Ντουράν-Ντουράν και άλλες τέτοιες... (μην το πω).
Ασκαρδαμυκτί,είναι χαρά μου που επισκέφτηκε τη γειτονιά μου,ένας τολμηρός ρεπόρτερ!
Αγαπημένος ο Κώστας Χατζής από τα εφηβικά μας χρόνια μέχρι σήμερα!
Το στριπτίζ της Ρίκης δυνατό!
Καλωσήρθες!
Όσο και προσπαθεί κάποιος δεν μπορεί να ξεφύγει από την θλιμμένη ατμόσφαιρα..
Καληνύχτα και παρηγόρησε μας με όμορφους πίνακες και εύστοχες λέξεις.
Αχ...Σοφάκι μου,πως να ξεφύγει κανείς...μόνο η φιλία και η αγάπη δίνει μια ανάσα!
Να είσαι καλά κορίτσι!
Καλό βράδυ
Σ΄αυτές τις γκρίζες εποχές
ας ανασυνταχθούμε
ας δούμε μέσα στις καρδιές
τι κρύβουμε , να βρούμε.
Χάθηκαν τα αισθήματα
πουλήθηκαν φτηνά
κυνηγημένοι κυνηγοί
στους δρόμους στα στενά.
Τώρα τα αδιέξοδα
σαν φράγματα μπροστά μας
πρέπει να χτίσουμε ΜΑΖΙ
ξανά τα όνειρα μας
Φάνη μου, σε ευχαριστώ!
Ναι, γενναίε Κρητικέ φίλε μου όλοι μαζί να χτίσουμε τα όνειρά μας!
Είσαι σπουδαίος!
Eίναι πραγματικά εκπληκτικό πως μέσα και από την πιο βαθιά θλίψη γεννάται πάντα η ελπίδα !!!! και αυτό συμβαίνει σήμερα με την όμορφη ανάρτηση και το υπέροχο έργο σου. Σίγουρα η δημιουργία είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό.... καλό βράδυ!
Πολύ συμφωνώ με αυτό που η Roadartist είπε:
"τα μικρά της ζωής, τα ανθρώπινα,τα τρυφερά, που κάποιοι τα παρουσιάζουν ασήμαντα, είναι τα μεγάλα και τα σπουδαία!"
Μια τέτοια ανάρτηση είναι αυτή που προσπαθώ να ετοιμάσω αλλά δυσκολεύομαι γιατί δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να την κάνει.
ART-TRAVELLER,σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Πραγματικά είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό η δημιουργία,της οφείλω πολλά!
Καλημέρα!
IonnKorr,πολλοί συμφωνούμε!
Διαφωνώ με την άποψή σου περί ακαταλληλότητάς σου στο θέμα.
Έχεις πολλά να δώσεις και να πεις...και η σημερινή πραγματικότητα σε βοηθάει να τα βγάλεις...
Καλημέρα!
Oλγα μου τι έγινε τελικά συνεννοηθήκατε με τη Ρίκη;
Μάθαμε ημερομηνία;
Χαιρετώ σε+
Ελενάκι μου, σου έστειλα e-mai,δεν το πήρες;
Θα γίνει τελικά στο χώρο που σου έδειξα στις 13Ιουνίου ημέρα Κυριακή.
Τα υπόλοιπα θα κανονιστούν τη Δευτέρα έχω ραντεβού μαζί τους.
Θα τα καταφέρεις;
Φιλιά
Oλγα μου δεν πήρα κανένα mail
δεν πειράζει φτάνει που έχω την ημερομηνία.
Θα το δω τώρα πως θα το κανονίσω...
Είναι δύσκολη ημερομηνία για μένα γιατί θα έρθω πάλι στις 11/7. Το θέλω όμως πολύ...
Eλενάκι μου και εγώ το θέλω να είσαι κοντά μας!
Αν τα καταφέρεις θα το χαρούμε πολύ!
Καλημέρα!
Ζωγράφιζε τη χαρά Όλγα μου. Αυτό από χρόνια κάνω εγώ. Είναι γροθιά στη μαύρη καθημερινότητα που πάντοτε υπήρχε.
Καλό Σαββατοκύριακο.
Φιλάκια (πολλά).
Nτίνο μου,είναι εκτόνωση,έχεις δίκιο τη χαρά οφείλουμε να υμνούμε και να προκαλούμε!
Είναι όμως και κάποιες στιγμές...
Καλό Σαββατοκύριακο φίλε μου!
Σε ευχαριστώ για τη γενναιωδωρία των φιλιών σου!
Κόντρα στους περιορισμούς!
Ανταποδίδω!
Καλή η προτομή της θλίψης ...
Ώρα να ζωγραφίσεις και ...
την προτομή της οργής !!!
Καλό Σ.Κ. ...
Side21,θα γίνει κι αυτό,
έτσι όπως πάμε...
Ακολουθεί της οργής, της φρίκης και πάρει λέγοντας!
Καλό Σαββατοκύριακο!
Φύτευα το περιβολάκι μου τις τελευταίες μέρες... και δεν μπορούσα να μην υποκλίνομαι κάθε στιγμή στο μέγα θαύμα της σποράς και της γέννησης.
Το πρόσωπο της πραγματικής θλίψης ίσως τελικά δεν είναι άλλο, παρά που παραδώσαμε δίχως καν μάχη τα απλά, καθημερινά, τεράστια θαύματα γύρω μας.
Μια φορα κι εναν τρελο...,τι όμορφο να έχεις περιβολάκι!
Συμφωνώ απόλυτα με αυτό που λες,αυτό είναι το θλιβερότερο!
Φύτεψα και εγώ ντοματούλες σε γλάστρα στο μπαλκόνι μου, βλέπω τώρα να κοκκινίζουν και πραγματικά νιώθω τεράστια πράγματα!
Αλλά υπάρχει και η άλλη ματιά κάποιων που τα ισοπεδώνει όλα αυτά τα σπουδαία!
Ας με λένε γραφική το χιλιοπροτιμώ!
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου