Μια ζωή θυμάμαι τον εαυτό μου να προσπαθεί, να φτιάχνει στέκια και καταφύγια για την ψυχή μου.
Κι όταν όλα ήταν έτοιμα κι έπρεπε να μπω μέσα να βολευτώ, μου ‘μπαινε ο διάολος και μου την άναβε.
Τι ‘ναι τούτα δω τα σκιάχτρα, μου ‘λεγε. Δεν είναι για σένα η λούφα παιδί μου. Πάλι πλαστογραφίες κάνεις;
Και βροντούσα κι εγώ ένα άει σιχτίρ και τα ‘κανα όλα κεραμιδαριό!
( Απόσπασμα από το τετράδιο της Αλκυόνης Παπαδάκη)
Αφιερωμένο...
Γιά όσους αντέχουν τη βροχή!
Αλλά και για όσους δεν την αντέχουν...
Για όσους τα κάνουν κεραμιδαριό!
Αλλά και για όσους δεν τα κάνουν...
Και για να απαντήσουμε στην εποχή μας,στην εποχή των γκάλοπ...
Παρακαλώ, για τις απόψεις σας στην παρακάτω ερωτησούλα.
Τι λέτε...να αρχίσουμε να λουφάρουμε;
30 σχόλια:
γαμώτο, δεν το κατάφερα ποτέ αυτό...
καλημέρα φιλενάδα
Καρδούλα μου!
Από το δάσος της βροχής σου στέλνω φρεσκάδα, δύναμη και αρκετούς από του μαγικούς του ψίθυρους..
Σε αγαπώ και μου λείπεις!
ΥΓ
από τη ροή με αγάπη..
http://www.youtube.com/watch?v=uekMhm0vaas
logia μου,εύκολο νομίζεις ότι είναι...
Ξέρεις τι μουσικές θα έχανες...
Αντεχες;
Φιλεναδίτσα μου, σε φιλώ!
ΜARELD αγαπημένη μου,
φαντάζομαι τους ήχους και τις παγωνιές του δάσους σου...
Η ζεστή καρδιά σου, μας ζεσταίνει όλους!
Μου λείπεις και μένα.
Είμαι στον Κώστα αυτό τον καιρό.
Η ροή σου θα μας συντροφεύει...
Την αγάπη μου σου στέλνω και πολλά φιλιά!
Ροδαλένια μου!
Πρέπει να είναι και στο αίμα σου η λούφα..και δυστυχώς δεν γνωρίζω τη γεύση της..
πάντα ευχάριστη η Αλκυόνη..
Μόλις το διάβαζα και το ετοιμάζω για βραδυνή έξοδο στη ροή..όμως πως να μη το μοιραστώ μαζί σου..σας..;
Ξέρω ότι είσαι ζημωμένη με μουσική, ποίηση και γνήσιο άρωμα ζωής..
φυσικά εδώ διπλή η συγκίνηση..
Κάποτε τα βράδια, ιδιαίτερα όταν βρέχει, ο νούς μου ταξιδεύει – πιο συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Και τότε ξεπροβάλλει ο καθηγητής του βιολιού. Φορούσε μια ξεθωριασμένη ρεντικότα και μια περούκα μαδημένη – γελούσαμε μαζί του. Αλλά όταν μετά το μάθημα έμπαινε η μητέρα στην κάμαρα (για χάρη της ίσως) έπαιζε κάτι διαφορετικό – μια μελωδία ήρεμη και σοβαρή που μας έκανε να σοβαρευόμαστε κι εμείς άξαφνα, σα να μαντεύαμε αόριστα ότι στο βάθος η μουσική δεν είναι πάθος η όνειρο, νοσταλγία ή ρεμβασμός
αλλά μια άλλη δικαιοσύνη.
Λατρεμένος
Τάσος Λειβαδίτης
Φιλιά!
ΥΓ
Αυτή την ώρα αρχίζει να νυχτώνει..
Εδω που τα λεμε...Λιγη λουφα δεν θα πειραξει κανεναν...:P
Τι να σου πω!
Εγώ όποτε μου έρχεται να λουφάρω από ένα πράγμα είναι για να καταπιαστώ με κάποιο άλλο με νέα μανία. Οπότε μια τέτοια λούφα ενίοτε μού τη συγχωρώ. Αλλά λούφα για τη λούφα, όχι. Δε μου πάει.
Η αυτοβιογραφική μου διαδρομή στο blog μου έχει φθάσει στην περίοδο του στρατού. Θυμάμαι τώρα, στη Σαββατιάτικη αγγαρία (φασίνα στο στρατηγείο της 20ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας) δεν λούφαρα ποτέ και ο επιλοχίας, παραδόξως σωστός, με έδιωχνε και μου έδινε την εικοσιτετράωρη για έξω δυο ώρες πριν λήξει η αγγαρία. Στο "γιατί" των άλλων συναδέλφων απαντούσε "γιατί δεν λουφάριζε".
Από τότε το μη λούφα μου έχει γίνει αυτοσκοπός και δεν το έχω μετανιώσει.
Κάτι σου μένει και από τον στρατό, όσο αντίξοες κι αν είναι(;)/ήταν οι συνθήκες.
Καλό βράδυ σε όλους.
είναι να το χει η κούτρα σου να κατεβάζει ψείρες...έτσι μου έλεγε η γιαγιά μου και είχε απόλυτο δίκιο..
δεν ήταν ποτέ στο φυσικό μου η λούφα, πάντα πρώτη και πρόθυμη ~ ίσως γι αυτό και θύμα κάποιες φορές!
σε φιλώ...
Mareldaki μου,
μιλάμε για παραζυμωμένη...
Γράφεις για το Λειβαδίτη και η συγκίνηση με ξαναζυμώνει...
Θα περιμένω τη ροή σου...
Τη συστήνω και στους φίλους της παρέας μας.antistres-roi.blogspot.com
Σε γλυκοφιλώ!
ΈΦΗΒΕ,προτείνω σε μένα και σε όλους της παρέας μας, που είμαστε σίγουρα πάνω από 16 χρονών, να σε διαβάσουμε και να σε ξαναδιαβάσουμε!
Είδες αγόρι μου, τι όρκους δίναμε κάποτε...
Να μη λουφάρουμε ποτέ...
Το πέρασμά σου, είναι πάντα δυναμικό πάντως...
ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ?ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟ ΚΑΙ ΒΟΛΙΚΟ ΜΟΥ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ!
ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΤΩΡΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟ ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ...
ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΠΟΥ ΛΕΣ,ΝΑ ΒΡΩ ΤΗΝ ΒΟΛΕΨΙΑ ΜΟΥ,ΝΑ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟΚΑΘΗΣΩ,ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΓΩ ΑΝ ΞΑΝΑΣΗΚΩΘΩ ΠΟΤΕ!!!
ΝΑΙ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ,ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ...
ΠΟΛΛΑ-ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!
Nερένια μου, είσαι και εσύ παιδί της κίνησης και της δημιουργίας!
Η λούφα που συγχωρείς στον ευατό σου, δεν νομίζω να είναι λούφα.
Προετοιμασία είναι…
Φιλάκια
Καλημέρα Ντίνο, με τις καταπληκτικές ιστορίες σου!
Εντυπωσιάζομαι με όλα όσα έχεις περάσει και βεβαίως σας βγάζω το καπέλο!
Σωστός ο επιλοχίας και ολόσωστος και εσύ που το ακολούθησες μια ζωή το «μη λουφάζειν»
Φιλιά
Μπέττυ μου, το θυμάμαι κι εγώ να το λέει η μαμά μου.
Είμαστε όλοι στο κλαμπ των αντιλουφαδόρων.
Έτσι μάθαμε…
Τώρα αν καμιά φορά αυτό, κάποιοι το παίρνουν αλλιώς…πρόβλημά τους γλυκιά μου!
Η ζωή θέλει κίνηση και δημιουργία!
Στην άλλη ζωή, θα απολαύσουμε τις λούφες μας…
Φιλάκια
Αχ…Στρουγκίτσα μου ανήσυχα σκεπτόμενη!
Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι, λένε …
Θεωρητικά καλά το πας…
Σε φιλώ γλυκά!
Καλημέρα
Καταφύγια για να ξαποσταίνει η ψυχή χρειάζονται.Να ανεφοδιάζεται και πάλι στο δρόμο.
Άλλωστε η βροχή λειτουργεί για κάποιους λυτρωτικά...
Φιλιά γλυκά.
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ,
έτσι είναι...
Η βροχή για μένα, λειτουργεί ευεργετικότατα!
Μου δίνει ενέργεια και ταυτόχρονα γαληνεύει τη ψυχή μου!
Είσαι πολύ όμορφη ψυχή!
Σε ευχαριστώ για τη βόλτα σου ως εδώ!
Φιλιά
Ουφ..επιτέλους μπήκα!Κάτι εχει πάθει οexplorer δεν ανοιγε η
σύνδεση.Λοιπόν δεν λουφαρισα ποτέ στη ζωή μου και δεν έχω μετανοιώσει ποτε για αυτο.δεν θα μπορουσα ποτέ να με φανταστώ σαν πράγμα σε βιτρινα .Καλαίσθητο ή ακαλαι...οκαι να'μαι θεατής σ'όλον αυτο τον οργασμό που λέγεται Ζωη!Με τα πάνω της και τα κάτω της.Κινηση και δημιουργια και να΄ναι αιτία να Ζεις!Καλημερουδια!!!!!!
Πελάκι μου,είδες τι τραβάμε με τα δαιμονισμένα μηχανήματα...
Αλλά ο επιμένων νικά!
Φουριόζα και γεμάτη ενέργεια αμέσως πριν σε διαβάσω καλά,καλά, κατάλαβα την απάντησή σου γλυκιά μου φιλεναδίτσα!
Οι βιτρινούλες και όλα τα συναφή είναι για άλλα κορίτσια...
Τα κορίτσια που ανήκουν στην κατηγορία μας δε βελάζουν...
Είναι έξω απ΄το μαντρί, αγωνιούν και δρούν!
Ζήτω!
Εύγε!
Μπράβο!
Πέρασες με άριστα στην επόμενη φάση!
Φιλιά πολλά!
Καλησπέρα, κάνω πολύ βιαστική επίσκεψη στο σπιτικό σου (θα μου καεί το φαϊ) για να απαντήσω στην ερώτηση που έκανες στο μπλογκ μου:
http://bettyscuisine.blogspot.com/2009/03/blog-post_20.html
αυτη είναι η σπανακόπιτα που γυρεύεις, γίνεται πάρα πολύ νόστιμη κατά γενική ομολογία, περιμένω εντυπώσεις αν τη φτιάξεις τελικά...
σε φιλώ....
Mπέττυ μου αγαπημένη,σε ευχαριστώ πολύ!
Καλά,γιατί δεν την είδα;
Ανησυχώ... αλλά σημασία έχει που αμέσως με βοήθησες!
Είσαι κορίτσι καταπληκτικό!
Όταν σε πρωτοείδα στη φωτογραφία με το ποτήρι το κρασί,αισθάνθηκα ότι έχουμε να πούμε πολλά!
Φιλιά πολλά!
Θα λουφάρουμε μια και καλή κάποτε:)
Αν και δεν είναι ευχάριστο να βρεχόμαστε είναι καλύτερο από το τίποτα.. αυτό δεν αντέχεται.
Αν παρατηρήσουμε δε τα παιδιά που έχουν άμεση επαφή ακόμη με την ψυχούλα τους, φτιάχνουν για να χαλούν και ξανά από την αρχή..
Την καλησπέρα μου!
Μargo,αυτό λέω κι εγώ,μια και καλή...
Κάτι να κινείται,είναι απαραίτητο!
Κάποτε ακούγοντας ροκ μουσικές λέγαμε,
πέτρα που κινείται δεν χορτιαράζει!
Αυτό δε, με τα παιδιά είναι πραγματικά υπέροχο!
Καλώς ήρθες στην αυλή μας!
Να περνάς όμορφα, στο μαγευτικό νησί!
Καλό βράδυ
Μα, τι γίνεται, κανένας δεν λουφάρει εδώ; Αντιαθλητικό!
Θα κάνω μία αμοιβαίως επωφελή πρόταση. Να λουφάρουν μερικοί τουλάχιστον. Και να το χαίρονται.
Και από τις ώρες τις λούφας, να μου δώσουν εμένα μερικές για να συμπληρώσω εκείνη τη μέρα των 48 ωρών που μου είναι εντελώς απαραίτητη για να τα προλαβαίνω όλα. Ελεήστε έναν φτωχό σκληρά εργαζόμενο, καλοί μου λουφαδόροι!
από μέρες θέλω να σχολιάσω, αλλά το τρέξιμο δεν μ΄αφήνει...
λοιπόν Ολγάκι... δεν είμαι της λούφας, πάντα βάζω πλάτες, επιλογή μου...και δεν το μετανιώνω ποτέ...
ακόμα κι αν νιώθω ότι κάποιος το εκμεταλλεύεται έχω την επίγνωση ότι αυτός έχει το πρόβλημα...
έτσι έχω μάθει να πορεύομαι...
και πίστεψέ με ότι δίνω το παίρνω πίσω πολλαπλάσιο...
καλό βράδυ
Τόλη μου πέσαμε σε παρέα που δεν λέει να ησυχάσει!
Τίποτα δεν είναι τυχαίο…
Η πρότασή σου, με βρίσκει σύμφωνη!
Τη βάζω για ψήφισμα…
Την παραδειγματική στάση σου, ως προς τη λούφα,
επιβεβαιώνουν τα άπειρα βιβλία που έχεις διαβάσει και διαβάζεις… Έρχονται και αυτά που έχεις γράψει και γράφεις, και πραγματικά νιώθει κανείς, ότι έχεις καταφέρει το ακατόρθωτο!
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Τζούλια μου,
είσαι αξιολάτρευτο πλάσμα!
Και πλάτη και χέρια και καρδιά και ψυχή βάζεις…
Συμφωνώ απόλυτα, στο ότι δίνεις παίρνεις
Και αν αποδειχθεί , ότι ο άλλος είναι της εκμετάλλευσης, κάτι άλλο θα συμβεί που θα σου προσφέρει αυτό που πρόσφερες!
Καλημέρα γλυκούλα μου!
καλημέρα γλυκιά μου
έχω ένα σκουληκάκι μέσα μου που δε με αφήνει να λουφάρω, τουλάχιστον όχι για πολύ...
Μου αρέσει να δίνω, δε θεωρώ ότι με πιάνουν κορόιδο, έτσι έμαθα και το ίδιο θέλω να κάνουν και τα παιδιά μου, να μη φοβούνται να δώσουν, να μη συμβιβάζονται, να τολμούν και να αγωνίζονται για ότι πιστεύουν...
φιλάκια πολλά!!!!
thumbelina μου,
έτσι είναι, το δόσιμο και το μοίρασμα είναι σπουδαία υπόθεση στη ζωή!
Να μπορούμε να ξεπερνάμε την εγωκεντρική μας διάθεση.
Να απλώνουμε τη ψυχή μας,αντί να την κουλουριάζουμε...
Αλλιώς ούτε στα παιδιά μας,δεν μπορούμε να δώσουμε...
Φιλάκια καλή μου!
Δημοσίευση σχολίου