Πάει ο παλιός ο χρόνος...

...Ας γιορτάσουμε παιδιά...




Αγαπημένοι μου,

σας στέλνω χρωματιστές ευχές με όλη μου την αγάπη για,
Καλή χρονιά!
Ο καινούργιος χρόνος (με τη βοήθειά μας), να προσφέρει σε όλους μας δύναμη και ελπίδα! Ας τον υποδεχτούμε, με περισσότερα χαμόγελα , λιγότερους αναστεναγμούς , με ανατρεπτική διάθεση, θετική ενέργεια και ισχυρή θέληση!
Απάνω του!!!

Φωτεινά Χριστούγεννα!

Αγαπημένα μου φιλαράκια ,σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου,
Καλά Χριστούγεννα, με υγεία και αγάπη!
Να ελπίζετε, να αισιοδοξείτε και να αγαπάτε!
Μέσα στη μαυρίλα της εποχής, ας προσπαθήσουμε να φωτίζουμε με την καλοσύνη μας, την ανθρωπιά μας και το χαμόγελό μας, τους γύρω μας!
Σας παίρνω όλους μια ζεστή αγκαλιά και σας γλυκοφιλώ!

Ανοίγω...

Ωραία ανοίγω...αφού έχουμε φρέσκια κυβέρνηση!Έχουμε φρέσκο πρωθυπουργό!'Εχουμε μπόλικους και πολύχρωμους αναπληρωτές υπουργούς!'Εχουμε και μπαγιάτικους και φρέσκους και χωρίς ημερομηνία λήξεως υπουργούς!
Έχουμε και μπαγιάτικα και φρέσκα χρέη!'Έχουμε και επιτήρηση χωρίς να υπάρχει τήρηση επί των οδηγιών της επιτήρησης!
Έχουμε βρε φιλαράκια μου απ΄ όλα!

Ανοίγω...λοιπόν, να μπεί ο νέος πρωθυπουργός!Ήδη βλέποντας την εικόνα του, στην τηλεόραση και στις εφημερίδες, η κατάστασή μου έχει αισθητά βελτιωθεί!
Ακόμα και η αισθητική μου έχει έρθει στα ίσια της!Άλλος αέρας!Κοσμοπολιτικοτραπεζικός!
Αυτό που συνεχίζει να κλαίει με μαύρο δάκρυ είναι το πορτοφολάκι μου!Άδειο και μοναχό βρίσκεται σε απόγνωση και το κλάμα πάει κορόμηλο!
Βλέπετε δεν μπορώ να υποστηρίξω και το δεν πληρώνω!Είμαι φοβική στα χρέη!Νομίζω ότι θα με μπουντρουμιάσουν με την πρώτη οφειλή!Ας είναι καλά ο πατερούλης μου για αυτό, η πλύση εγκεφάλου πήγαινε σύννεφο μια ζωή!

Ανοίγοντας όμως νιώθω...

"Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα! Πολλά κεφάλια θα σπάσουν!
Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα!"
(Ν.Καζαντζάκης)

Αυτή τη στιγμή προσδοκώ!!!
Ακούστε και ένα όμορφο ταγκό!!!
Έτσι για καλή βδομάδα, σας γλυκοφιλώ!!!

Γειά και χαρά μας, Νοέμβριε..!

Ουφ...παίρνω μια βαθιά ανάσα!Είμαι ακόμα ζωντανή...αναπνέω και μάλιστα βαθιά και στα βαθιά!
Αίσχος! Πάλι δεν καταφέραμε να πετύχουμε τους στόχους μας, θα σκεφτούν οι κυβερνώντες...ακόμα αναπνέουν...και το επόμενο κουρεματάκι θα είναι γουλί με την ψιλή!
ΟΧΙ !ΟΧΙ!ΟΧΙ! Δε θα σχολιάσω τίποτα σήμερα! Έχω κάνει τρείς όρκους για να μουδιάσω τη γλώσσα μου!
Έχω ορκιστεί στη δειλία του Πρόεδρου της βουρκωμένης Δημοκρατίας μας!
Έχω ορκιστεί στο απείθαρχο χέρι του γενναίου παλληκαριού- παραστάτη του Θεσσαλικού κάμπου!
Έχω ορκιστεί στη με το αζημίωτο παρδαλολεβεντιά όλων των χρυσοπληρωμένων σωτήρων μας !
Σήμερα απλά, καταθέτω εν όψει της αυριανής πρωτομηνιάς το δικό μου στεφανάκι!
Οι στίχοι του μεγάλου ποιητή μας ,Μιχάλη Κατσαρού το συνοδεύουν...
Αντισταθείτε
σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα ώρες
ατέλειωτες τις παρελάσεις

Καλό μήνα , αγαπημένα φιλαράκια μου!
Πέρασαν τα δύσκολα και έρχονται τα δυσκολότερα!Αν και απροετοίμαστοι τα καταφέραμε στα δύσκολα , στα δυσκολότερα προετοιμασμένοι πια, με επιμονή και πείσμα θα τα καταφέρουμε! Αρκεί να έχουμε υγεία!

Εύχομαι λοιπόν, σε όλους σας Υγεία! Υγεία! Υγεία!

Και μη ξεχνάτε να λέτε πολλά ΟΧΙ σε ό,τι σας τη χαλάει!

Με φόρα...

...Kατακίτρινη...με φόρα...πολύ φορά μιλάμε...
Σας καλωσορίζω!
Σας αγαπάω και δεν σας ξεχνάω!

Αγαπημένα μου φιλαράκια, βρήκα λίγο χρόνο και σας στέλνω την αγάπη μου!
Θα τα καταφέρουμε...

Kαλή βδομάδα!!!

Δια-κο-πές...

Η Ελλάδα μας!
Η Ελλάδα του ήλιου...των χρωμάτων...των αρωμάτων...του απέραντου γαλάζιου...
της χαράς...της φιλοξενίας...της παρέας...του πολιτισμού...της ανθρωπιάς...

Η πανέμορφη Ελλάδα μας...του τότε...του κάποτε...του πριν...του ...εκτός ελέγχου...

Είναι κακό στην άμμο να κτίζεις παλάτια...έλεγε γνωστό τραγουδάκι...

Παρακτίστηκαν στην άμμο παλάτια...

Φέτος είναι η πρώτη φορά αγαπημένα φιλαράκια μου,που δεν έχω κάνει μέχρι τώρα, ούτε ένα μπανάκι στη θάλασσα!

Είναι το λιγότερο και το καλύτερο που θα μπορούσε να μου συμβεί...

Όμως υπάρχουν και άλλα πολλά που συμβαίνουν, χειρότερα...

Η διαθεσή μου είναι αγχωμένη και άχαρη...
Αύριο φεύγω για την Άνδρο...
Έχω ανάγκη ξεκούρασης και ηρεμίας , για να αντιμετωπίσω την επιστροφή μου...
Όταν επιστρέψω ,θα είμαι μια συγχωνευμένη ή μια καταργημένη εργαζόμενη...
Θα δούμε...
Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου σε όλους σας , ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!!!
Εύχομαι στον καθένα σας ξεχωριστά, μια γλυκιά καλημέρα για κάθε μέρα που θα ξημερώνει γλυκά μου φιλαράκια!

Επιστροφή...Αγάπη...Ελπίδα...

Επιστρέφοντας...ανοίγω τα παράθυρα, αερίζω το μπλογκοσπιτάκι μου και αφήνω το αγαπημένο μου τυρκουάζ χρώμα να σας υποδεχτεί!Είναι το χρώμα που συμβολίζει την αναγέννηση, την πρόοδο, την ανθρωπιά και την απέχθεια στους περιορισμούς ή την καταπίεση!Είναι το χρώμα, που εκφράζει την αγνή καρδιά, τη φρεσκάδα και ενθαρρύνει την καθαρή και ειλικρινή επικοινωνία!

Πέρασαν σχεδόν δυο μήνες , από την προηγούμενη ανάρτηση μου και δεν σας κρύβω, ότι μου λείψατε πολύ αγαπημένα φιλαράκια μου!
Εύχομαι και ελπίζω να είστε όλοι καλά!

Θέλω μετά την περιπέτεια της υγείας, του πολυαγαπημένου μας ποιητή ,Τόλη Νικηφόρου,να στείλω και να στείλουμε όλοι μαζί την αγάπη μας και τις ευχές μας, για ατσάλινη υγεία και περαστικά! Τόλη μου,όλη η θετική ενέργεια μας σε αγκαλιάζει και βρίσκεται δίπλα σου!Μη φοβάσαι τίποτα!Νίκησες!Φαντάζομαι, ότι μετά και από αυτή την εμπειρία ,τα συναισθήματα που θα προσφέρεις στη ζωή και στην ποίηση θα μας συγκλονίσουν!Θα γίνει των ...θαυμάτων!!!
Ευχαριστώ και τη γλυκύτατη Μάργκο μας ,που με ειδοποίησε, όλο αυτό τον καιρό τα τρεξίματά μου δεν μου επέτρεπαν να βολτάρω στα στέκια σας!
Aφιερωμένη λοιπόν η επιστροφή μου, στον ποιητή μας, που επέστρεψε σε εμάς, δυνατότερος!Σας χαρίζω ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά !
Σας ευχαριστώ που υπάρχετε!

Διάλειμμα μετά μουσικής!

Αγαπημένα μου φιλαράκια,τελευταία είμαι αρκετά ζορισμένη με τη δουλειά μου και διάφορα προβλήματα που προέκυψαν, με αποτέλεσμα ο χρόνος μου να είναι περιορισμένος και να μη μπορώ να μπλογκάρω με άνεση.
Περνάω τρεχάτη και σας διαβάζω,αλλά δεν μου φτάνει μόνο αυτό...
Προκειμένου να ξεμπλοκάρω θα ξεμπλογκάρω για λίγο και πολύ σύντομα θα είμαστε πάλι μαζί!
Η μουσική επένδυση σε αυτό το μικρό διάλειμμα ονομάζεται διάλογος...
Το αγαπημένο μου φιλαράκι Στέλιος Ταχιάτης, ο μεγάλος τσελίστας της Κρατικής ορχήστρας Αθηνών και της ορχήστρας του Μάνου Χατζιδάκι μαζί με τον Τάκη Μαρινάκη το θρυλικό ντραμίστα των Πελόμα Μποκιού συνομιλούν μουσικά!
Αξίζει να τους ακούσετε!



Αναλαμβάνω λοιπόν,το μερίδιο ζοριού που μου ανήκει, δε γκρινιάζω,δεν το φορτώνω αλλού, αφοσιώνομαι με παρέα πάντα τη μουσική ,προκειμένου να το αντιμετωπίσω και θα τα ξαναπούμε σύντομα!
Θεωρώ, ότι εμείς οι παλιοί πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα και να είμαστε δίπλα στους νέους που αγωνιούν, χάνουν τη δουλειά τους με όλα αυτά τα πρωτόγνωρα που συμβαίνουν σήμερα και υποθηκεύουν το μέλλον τους!
Θλίβομαι που η χώρα μου, κατεβάζει τα ρολά και στον πολιτισμό, κλείνοντας το Θεατρικό Μουσείο και όχι μόνο!
Μόνος ο καθένας μας ίσως είναι ανήμπορος...όλοι μαζί όμως, ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε!
Δίνω σε όλους σας ένα φιλί και σας εύχομαι με χαμόγελο καλή βδομάδα!

Αντίο...δικέ μας Άνθρωπε...

Ένα κόκκινο λουλούδι αφήνω για το σπουδαίο Άνθρωπο, Θανάση Βέγγο!
Αεικίνητος, σεμνός, τρυφερός, είχε βαθιά επίγνωση της προσωρινότητας του ανθρώπου σε τούτον εδώ τον κόσμο! Απλά και διακριτικά αγαπούσε και πρόσφερε στους συνανθρώπους του!
Ήταν Άνθρωπος!

Είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά το Θανάση Βέγγο πριν πολλά χρόνια!

Πέρασαν τριάντα χρόνια από τότε...

Στην πρώτη μου δουλειά, εκεί κάτω απ΄την Ακρόπολη στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου,εκεί ήταν τα γραφεία της εταιρείας, που δούλευα τότε.

Στο τελευταίο έτος της σχολής, ένας καθηγητής μου, που πίστευε σε μένα , μου πρότεινε αυτή τη δουλειά.

Εσωτερικές διακοσμήσεις- σχεδίαση και κατασκευή επίπλων το αντικείμενο.

Κρητικός, λεβέντης και υπέροχος άνθρωπος,το αφεντικό μου!Είναι μεγάλος πια,ακόμα μιλάμε...του χρωστάω πολλά!Έμαθα δίπλα του σημαντικά πράγματα!

Εκεί λοιπόν, γνώρισα το Θανάση Βέγγο και την πολυαγαπημένη γυναίκα του, την Ασημίνα,για εκείνον ήταν η Μίνα του!

Είχε αγοράσει τότε, ένα διαμέρισμα στην Αγία Παρασκευή, απλό συμβατικό χωρίς ίχνος περιττών στολιδιών!

Αναλάβαμε τη μελέτη της εσωτερικής διακόσμησης και των επίπλων.Είχαμε συχνή συνεργασία. Ήταν πάντα άψογος, ζωηρός,κεφάτος ,ζεστός Άνθρωπος! Πολύ Άνθρωπος!

'Οταν ολοκληρώθηκε η δουλειά και παραδώσαμε το σπίτι , μαζί με τα χρήματα που έδωσε στο αφεντικό μου, είχε και ξεχωριστή αμοιβή, για μένα και μια συνάδελφό μου, που είχαμε ασχοληθεί με το σπίτι του.

Θυμάμαι πολύ ζωντανά τη σκηνή...

Στεκόταν στο γραφείο, στο ένα πόδι,(ήταν αγαπημένη του στάση) και με ύφος συνωμοτικό, μικρού παιδιού, λέει στο αφεντικό μας, "Τα κορίτσια σου Σταύρο, είναι ακούραστα!Δούλεψαν πολύ και με κέφι!Οφείλω να τα πληρώσω!Φυσικά θα κάνεις και εσύ το ίδιο, αλλά δε μετράει, το κάνεις έτσι κι αλλιώς κάθε μήνα!"

Αυτό φιλαράκια μου, δεν είχε ξανασυμβεί ποτέ και με κανέναν!Ήταν ο μόνος πελάτης μας, με τα λιγότερα λεφτά και τη μεγαλύτερη καρδιά!

Αυτός ήταν ο Θανάσης Βέγγος!

Ένας πληθωρικός, αυτοδίδακτος, γνήσιος ,γενναιόδωρος, Άνθρωπος που πίστευε στον Άνθρωπο!

Ένας σπουδαίος Ηθοποιός!

Ένας σπουδαίος Αγωνιστής!

Ένας Άνθρωπος Ζωή!

Ένας Άνθρωπος με το χέρι πάντα στην καρδιά, έδινε μαθήματα σεμνότητας και ήθους!

Καλό ταξίδι... δικέ μας Άνθρωπε!

Βρέχει...Πρωτομαγιά..!

Διαλέγω ευωδιαστές πασχαλιές...

Για να κάνω ένα μικρό στεφάνι...


Και να υποδεχτούμε το Μάη...

Αγαπημένοι μου, αυτή τη βροχερή Πρωτομαγιά, φτιάχνω με αγάπη και χρώματα της βροχής, το Πρωτομαγιάτικο στεφάνι!
Έτσι απλά...τόσο απλά...
Εύχομαι δύναμη και ελπίδα για να καταφέρουμε να κάνουμε τις προσδοκίες μας πράξη!

Καλό μήνα!
Καλή Πρωτομαγιά!

«…Κάποτε, τα όνειρα θα πάρουν εκδίκηση!»

Μακάρι!!!

Άνδρος... όπως αέρας...

Καλώς τα, αγαπημένα μου φιλαράκια!
Ελπίζω να περάσατε όμορφα τις Άγιες μέρες!Εμείς στην Άνδρο γιορτάσαμε το Πάσχα με ανατροπές λόγω καιρού!Αλλά δεν μασήσαμε...απλά προσαρμοστήκαμε!
Είχαμε προγραμματίσει να σουβλίσουμε το κατσικάκι μας με τα ίδια μας τα χεράκια,καλέσαμε και φίλους μας να το φάμε,πιστεύοντας ότι ο καιρός θα ήταν Απριλιάτικος!Ψωνίσαμε καινούργια σούβλα , πολλά κάρβουνα και διάφορα άλλα αξεσουάρ πασχαλιάτικα!
Στα σχέδια μας το Πασχαλινό τραπέζι θα στηνόταν στη βεράντα, οπου υπάρχει αρκετός χώρος και μπορούσε να φιλοξενήσει τα είκοσι άτομα που είχαμε καλέσει(είμαστε αντικοινωνικοί τύποι)
'Ελα που σχεδιάζαμε όμως, χωρίς το ξενοδόχο/καιρό!Πήραν αέρα φιλαράκια μου,τα μυαλά του καιρού και δεν μας άφηνε με τίποτα να πραγματοποιήσουμε τα σχέδιά μας!Αφού κάναμε ολοήμερη αυτοψία στο χώρο και ψάχναμε απεγνωσμένα ένα σημείο ήρεμο από αέρα για να υποδεχτεί το σούβλισμα αποφασίσαμε όχι ομόφωνα (πέρασε η γνώμη της πλειοψηφίας) να στείλουμε το κατσικάκι στο φούρνο!Το άλλο προβληματάκι που προέκυψε λόγω καρού, ήταν ότι δεν μπορούσαμε να φάμε έξω!Οστόσω το σπίτι/φωλίτσα, εσωτερικά δεν έχει τόσο χώρο για να στηθεί τραπέζι για 20 άτομα! Μετά από πολύ σκέψη και άλλη αυτοψία, πήρα την υπόθεση στα χέρια μου και με μολύβι και χαρτί σχεδίασα την κάτοψη και άρχισα να ψάχνω λύσεις!Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να μεταφέρω σχεδόν όλο το καθιστικό στη βεράντα για να δημιουργηθεί ελεύθερος χώρος για το τραπέζι!Ήταν η μόνη λύση και αυτό έγινε!
Παρακαλώ, ακολουθείστε με για να πάρετε γευσούλα...
Καταχαρούμενη, πατάω τα Ανδριώτικα χώματα!

Το τοπίο ανοιξιάτικο ,η φύση ανθισμένη, οι μαργαρίτες σου χαμογελούσαν ναζιάρικα ,όμως ο κρύος αέρας δεν χαμπάριαζε τίποτα από όλα αυτά...

Τα σπίτια ευτυχώς έμειναν στη θέση τους, δεν κατάφερε να τα μετακινήσει ο αέρας,αυτό ήταν ένα ευχάριστο γεγονός!

Με συναισθήματα ανάμικτα ετοιμάσαμε το άμοιρο κατσικάκι για το φούρνο!

Με συναισθήματα κάφρικα επιτεθήκαμε στο άμοιρο κατσικάκι μετά το φούρνο!

Το τραπέζι στήθηκε και στολίστηκε, σε στυλ αρραβώνα... Σιγά μη σκάσω...Δεν αφήσα χιλιοστό ανεκμετάλευτο...

Και χωρέσαμε όλοι! Αφού εξαφανίστηκε το πεντανόστιμο λαμαρινάτο κρεατάκι και ζεσταθήκαμε με τα κρασάκια μας, είδαμε τον καιρό με άλλη ματιά,μας είδε και αυτός αλλιώς, και βγήκαμε στη βεράντα για χορό!
Η μεγάλη έκπληξη της παρέας, ο γλυκύτατος, ροκότατος, Ανδρέας, χόρευε με το δικό του στυλ! Ο παππούς του καμάρωνε, σα γύφτικο σκεπάρνι και εγώ έκανα πρόβες γιαγιάς! Απολαύσαμε και το ηλιοβασίλεμα!Πάντα μαγικό, έδινε τις δικές του υποσχέσεις!
Μάζεψα και μικρές χαριτωμένες μαργαριτούλες για εσάς...
Και επέστρεψα στη βάση μου!
Πάντως τα γνωστά:

1. Όταν κάνουμε σχέδια ο θεός ξεκαρδίζεται στα γέλια!



2. Χίλιοι καλοί χωράνε!

Επιβεβαιώθηκαν απόλυτα φιλαράκια μου!
Εξ άλλου τα προγράμματα τίθενται για να μην τηρούνται...λένε κάποιοι άλλοι!
Τα πάω καλύτερα με τις ανατροπές τελικά...τα προγράμματα δεν με πάνε !
Εύχομαι καλή συνέχεια στη βδομάδα μας!
Σας αεροφιλώωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω!!!
Και του χρόνου να είμαστε καλά!

Πάσχα...όπως Πέρασμα... Έξοδος...

Έφτασε και η Mεγάλη βδομάδα! Μέχρι στιγμής, δεν άκουσα,καμιά αλλαγή ...συγχώνευση με άλλη γιορτή ή οτιδήποτε άλλο νεομνημονιακό!
Ελπίζω να μας σεβαστούν και να μας επιτρέψουν να οδηγηθούμε στην Ανάσταση...
Μετά είμαι σίγουρη, ότι θα κάνουν τη δική τους Ανάσταση, σουβλίζοντάς μας κανονικά!
Γλυκά μου φιλαράκια , βάζω τις λαμπαδίτσες σας στη θέση τους και σας τις προσφέρω για να υποδεχτείτε το Άγιο Φώς!

Απλές, διακριτικές, χρωματιστές, σας περιμένουν!Συνοδεύονται από τις ομορφότερες ευχές μου, βγαίνουν μέσα από την καρδιά μου και απευθύνονται σε όλους σας!

Καλή Ανάσταση παντού!
Καλή Ανάσταση στα πάντα!
Στις καρδιές μας! Στο μυαλό μας! Στην ψυχή μας! Στη ζωή μας!
Χρόνια πολλά με υγεία , ελπίδα, αγάπη και ανθρωπιά!
Δε ξεχνιέται...



Υ.Γ. Την κοπανάω για λίγο στην Άνδρο,καλό ταξίδι σε όσους φύγουν από την τρελούπολη!

Γκρινιαροδευτέρα!

Γειά και χαρά φιλαράκια μου!Γειά χαρά!Γειά χαρά! Μακάρι να έχουμε την υγειά μας και να καταφέρουμε να κρατήσουμε και τη χαρά μας! Το λέω πολλές φορές για να τ΄ακούω, είμαι και επηρεασμένη από τη Βουλή που τελευταία, είναι της μόδας να επαναλαμβάνουν τρεις φορές κάποιες λεξούλες!
Ας προσπαθήσω όμως να διατηρήσω την ψυχραιμία μου, γιατί όταν τη χάνω ...ασχημαίνω! Όταν ήμουν νέα, ακόμα και τα νευράκια, θυμάμαι ότι μου ψιλοπήγαιναν! Έβγαιναν ως χαριτωμενιά ,νάζι, κ.λ.π.νόστιμα! Στα ώριμα χρόνια , όμως, δεν μου πάνε καθόλου! Το νιώθω, γίνομαι εντελώς αχώνευτη, κάτι σαν πολυψωμομένος κακοτηγανισμένος κεφτές ένα πράγμα! Η προσαρμοστικότητα λένε οι ειδικοί είναι δείγμα ψυχικής υγείας! Θέλω με τρέλα την ψυχική μου υγεία! Προσαρμόζομαι λοιπόν, στη νέα πραγματικότητα και δημιουργώ τα εναλλακτικά μου σενάρια!
Φυτεύω τα μαρουλάκια μου...

Τα κρεμμυδάκια μου...

Μαθαίνω να ζυμώνω το ψωμάκι μου...

Και έπεται συνέχεια... Στην αρχή ξεκινάω σε γλαστρούλες καθότι ασχετούλα, και σε λίγο με τη συνταξούλα θα επεκταθώ στα χωραφάκια του χωριού, ελπίζοντας να με αξιώσει ο θεός, και να μην τα δω ανάποδα πριν την ώρα μου!
Ωστόσο ενώ συνεχίζω με πάθος να φυτεύω, συνεχίζω και να πιστεύω...

Στον πολιτισμό!
Στην αγάπη με την πρώτη ματιά!
Στον έρωτα πριν την πρώτη ματιά!
Στη φιλία μετά την πρώτη ματιά!
Στην αλληλεγγύη με συνεχόμενη ματιά!

Και ενώ με διαβεβαιώνουν και πολλοί άλλοι γύρω μου, ότι ακριβώς αυτά πιστεύουν και αυτοί, πως γίνεται βρε φιλαράκια μου και δεν συναντιόνται τα ολόιδια πιστεύω μας , δεν μπορώ να το καταλάβω!
Φαίνεται κάνω το λάθος να πιστεύω τα πιστεύω μου, όλο το εικοσιτετράωρο, σκέφτομαι...
Ενώ κάποιοι άλλοι, ίσως κάνουν και τα διαλειμματάκια τους , τα ξεκουράζουν,τα νανουρίζουν,τα κοιμίζουν!
Έτσι η ποθητή συνάντηση των ολόιδιων πιστεύω μας δεν επιτυγχάνεται...

Αυτό δεν σας κρύβω, έχει ως αποτέλεσμα, τα νεύρα μου να γίνονται νευρικότερα και η διάθεσή μου συχνά να αδιαθετεί!
Να είσαι στο περίμενε...για ανθρώπινη συμπεριφορά δε λέει...βρε συνανθρώπια!!!
Που είναι η αγάπη και η ενότητα που θα άνθιζαν λόγω κρίσης;

Ο καθένας κοιτάει την πάρτη του!Την πάρτη του!Την πάρτη του!

Με όλα αυτά, Ενοχλούμαι ! Ενοχλούμαι!Ενοχλούμαι!
Ενοχλούμαι φιλαράκια μου,με το υστερικό γέλιο του αγέλαστου,το ευαίσθητο ύφος του χοντρόπετσου,την υπεροψία του φελλού, την ασχετοσύνη του ειδικού,την τεμπελιά του εργατικού, την υποκρισία του ειλικρινή,το πάθος του ξενέρωτου,το καθωσπρεπισμό του δεξιού,το δήθεν του αριστερού,το παραλήρημα του κεντρώου,το χάος του σοσιαλιστή! Ενοχλούμαι γενικά και ειδικά με την υποκρισία! Ενοχλούμαι !
Αντιδρώ λοιπόν,σε όσα με ενοχλούν και ενοχλούνται απίστευτα όσοι δεν αντιδρούν!
Τελικά δεν κατάφερα να κρατήσω την ψυχραιμία μου, παρασύρθηκα και ασχήμηνα!
Έχω και τα ματάκια μου στα κόκκινά τους χάλια!Δεν άντεξαν και υπέκυψαν στο επίμονο φλερτ μιας ξεμυαλισμένης ανοιξιάτικης αλλεργίας!

Ας είναι... Θα μου περάσει!Όλα θα περάσουν με τα εναλλακτικά σενάριά μου και την παρεούλα σας!
Άνοιξα με γκρίνια τη βδομάδα, έτσι για να με γνωρίσετε και απ΄ την ανάποδή μου!
Εύχομαι σε όλους μας αισιοδοξία φιλαράκια μου!Καλή βδομάδα!
Ας χαθούμε στο χάσιμο της μουσικής...

'Ανθρωπος+ Τέχνη ...Χαράσσουν..!

Ξεκινάει αύριο μια καινούργια βδομάδα και τα προβλήματα της καθημερινότητας μοιάζουν με εκείνα που άφησε η προηγούμενη.
Τα πρόσωπα σφίγγονται...τα στόματα φιμώνονται...τα συναισθήματα μπλέκονται...
Η τέχνη, πάντα ικανή, πολυπρόσωπη και πολυτάλαντη υπάρχει και είναι σε ετοιμότητα να περιγράψει την πραγματικότητα και να αγγίξει τη βαθύτερη αλήθεια!
Ο ζωγράφος Χριστόφορος Κατσαδιώτης είναι ένας πολύ καλός φίλος!
'Εχει όλα τα πολύτιμα υλικά ενός ακέραιου ανθρώπου που τολμάει να αναζητήσει και να διερευνήσει το παιχνίδι της ζωής ,όσο μυστήριο και αν είναι...
Εργαλείο του η τέχνη και οι πολλαπλές εκφράσεις της!
Είναι ενας καλλιτέχνης που τολμάει να παρουσιάσει τον τρόμο της ανθρώπινης ύπαρξης, την τιμωρία της πραγματικότητας ,όταν αυτή τη δέχεται κανείς χωρίς αντίδραση!
Μεταφράζει τη ζωή με αισθητικούς όρους που αναδεικνύουν μόνο αλήθειες!

Ο Σεφέρης, είπε... ότι ''η ψυχή μας κάνει πανιά! Το αύριο δεν υπάρχει ερήμην του σήμερα και είμαστε ακόμα ζωντανοί!"

Ναι...είμαστε ζωντανοί,τρομαγμένοι..!

Ζωντανοί...με ένστικτα ζωντανών..!

Ζωντανοί...σφιχταγκαλιασμένοι με την οικεία δειλία μας..!

Αυτή είναι η δική μου ματιά και ανάγνωση στην καινούργια δουλειά του Χριστόφορου Κατσαδιώτη।

Εκείνος μας παρουσιάζει τα έργα του, στο Χώρο Τέχνης «24», Σπευσίππου 38, Κολωνάκι.

Η έκθεση εγκαινιάζεται στις 5 Απριλίου, ημέρα Τρίτη και ώρα 7:30 μ.μ.

Η έκθεση θα διαρκέσει έως 7 Μαΐου।

Φιλαράκια μου γλυκά, θα είμαι εκεί και θα χαρώ να βρεθούμε αν τα καταφέρετε!

Εύχομαι σε όλους σας καλή βδομάδα, σας στέλνω όλη τη θετική μου ενέργεια και σας σφιχταγκαλιάζω δυνατά!

Η πινακοθήκη της φύσης άνοιξε και σας περιμένει!

Kαλημέρα αγαπημένο μου παρεάκι!!! Μη βιάζεστε...βάλτε τα άνετα αθλητικά παπουτσάκια σας και φύγαμε!
Μαζί μας είναι και ο Κίτσος!Μας φυλάει και μας ακολουθεί παντού καταχαρούμενος!Αφήνουμε τα αυτοκίνητα στο σπίτι... Ανοίγουμε τα παράθυρα να μπει η θέα μέσα... Έμείς έξω! Η πινακοθήκη της φύσης, μας ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της...ας απολαύσουμε... Ζωγραφιές ηλιόλουστες...Ζωγραφιές δυνατές.

Ζωγραφιές δουλεμένες με μεράκι...

Ζωγραφιές ζωντανές...

Ζωγραφιές ανέμελες...
Ζωγραφιές αθώες... Εδώ τα τρία έλατα στην αυλή του σπιτιού(τα φύτεψε η μανούλα μου για τα τρία παιδιά της), μας προσφέρουν με καμάρι τον ίσκιο τους...

Στα παρτέρια τα λουλούδια, χρωματιστά με χάρη μας δείχνουν τη χάρη...

Άντεξαν στο χιόνι!

Οι ήρωες δεν ξεχνιούνται...

Η εκκλησία ανοιχτή...

Το σχολείο όμως δυστυχώς κλειστό...

Η ώρα του καμπαναριού, είναι πάντα στην ώρα της... Αγναντέψτε...Μαγευτείτε... Ενθουσιαστείτε...

Απογειωθείτε... Και φτάσαμε στο ποτάμι, εδώ ξεκουραζόμαστε....Παίζουμε...Ψάχνουμε να βρούμε τα νεύρα μας...έχουν εξαφανιστεί!

Η φύση έκανε το θαύμα της!!!

Ελπίζω να περάσατε όμορφα φιλαράκια μου!

Εγώ δεν σας κρύβω πέρασα πανέμορφα!

Θέλω να ξαναφύγω!!!

Η σχέση μου με την Αθήνα περνάει μεγάλη κρίση!

Σας γλυκοφιλώ και η σκέψη μου τρέχει στο βουνό!