Να ζείς, να αγαπάς και να μαθαίνεις...
Πρώτα από όλα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο άνθρωπος δεν είναι αντικείμενο...
Και να πάψουμε να μεταχειριζόμαστε τους ανθρώπους σαν αντικείμενα!
Οι άνθρωποι είναι ευάλωτοι...εύθραστοι... αδύναμοι...Εύκολα σπάνε, εύκολα τρομάζουνε!
Είναι όμως εξισου εύκολο, να κλείσουνε την τρύπα με το ίδιο δάχτυλο που την άνοιξαν...
Οι άνθρωποι είναι ευάλωτοι...εύθραστοι... αδύναμοι...Εύκολα σπάνε, εύκολα τρομάζουνε!Είναι τόσο εύκολο , έτσι ευάλωτοι που είναι και εύθραυστοι ,να ανοίγουνε μια τρύπα στον άλλον και να τον κάνουνε να υποφέρει...
Είναι όμως εξισου εύκολο, να κλείσουνε την τρύπα με το ίδιο δάχτυλο που την άνοιξαν...
Αν πρόκειται για πληγή...Ναι...μπορεί...
Άν τα δάχτυλα σκοτώσουν...
Τι γίνεται...
Αναρωτιόμαστε...και θυμόμαστε..!
Ας θυμηθούμε και τα τραγούδια/μηνύματα...κάποιας εποχής...
Νέοι ήμασταν και εμείς τότε...
Ας θυμηθούμε...
Αναρωτιόμαστε...και θυμόμαστε..!
Ας θυμηθούμε και τα τραγούδια/μηνύματα...κάποιας εποχής...
Νέοι ήμασταν και εμείς τότε...
Ας θυμηθούμε...
Ποιός θα δείξει στα παιδιά, τη ζωή τους να προσέχουν...
Ποιός θα μάθει στα παιδιά, τη ζωή να προστατεύουν...
36 σχόλια:
Μεγάλη η τέχνη της συνύπαρξης, της αγάπης, αδελφές με την τέχνη της ζωής.Θα τα λέμε ξανά και ξανά και κάτι θα γίνεται...
Καλημέρα αγαπημένη μου.
Πολύ σωστά όλα.. Να τα λέμε συνέχεια να τα 'ζούμε', να τα κάνουμε πράξη..
ο άνθρωπος είναι εύθραυστος γιατί είναι ψυχή
η τέχνη της ζωής δύσκολη
και του γονιού...
ακόμη δυσκολότερη
την καλημέρα μου
Αναρωτιόμουνα πάντα γιατί οι πόλεμοι να είναι απ'ανέκαθεν κακό προνόμιο των ανθρώπων. Το θλιβερό είναι ότι, πολλές φορές με την παρέμβασή τους χάριν θεαματικότητας, διασκέδασης και κονόμας, διοργανώνουν μάχες φρικτές (κοκορομαχίες, σκυλομαχίες κ.ά.) μέχρι θανάτου ανάμεσα στα ζωάκια.
Καλημέρα Ουρανία.
Με συγκινησε πολυ η αναφορα στους Poll.Ο δισκος αυτος ειχε σφραγισει την εφηβεια μας Και ακομα βρισκεται σε καποιο συρταρι μου,μεσα στο χαρακτηριστικο του ταγαρακι.Ανθρωπε αγαπα.Σημερα ειναι επισης η παγκοσμια ημερα ατομων με ειδικες αναγκες.Και η αναρτηση σου Ολγα,θεωρω οτι ειναι πολυ επικαιρη.Φιλακια.
Εχεις δικιο...Αλλα ολοι εχουν γινει σαν τους ανθρωπους...Στο "Ο σπιουνος"...Αν το εχεις διαβασει...!
Πολύ όμορφη και τρυφερή η ανάρτησή σου γλυκιά μου Όλγα ,
έτσι όπως τα λες είναι,
δεν πρέπει να μεταχειριζόμαστε τους ανθρώπους σαν αντικείμενα, θεωρώ ότι όσο περισσότερη αγάπη λαμβάνει κανείς τόσο πιο πολλές είναι οι πιθανότητες να εξελιχθεί σε έναν σωστό άνθρωπο, που ξέρει να σέβεται και να αγαπά...
πολύ εύστοχο και όμορφο το τραγούδι που επέλεξες..
πολλά πολλά φιλιά, καλή σου μέρα!!!!
Τι έγιναν όλα αυτά τα παιδιά των λουλουδιών, όλοι αυτοί που πίστευαν στην αγάπη, στην ειρήνη, στην κοινοκτημοσύνη; Πού πήγαν όλα αυτά τα ιδανικά; Γιατί τελικά παραδίδουμε στα παιδιά μας ένα χειρότερο κόσμο απ' αυτόν που παραλάβαμε από τους γονείς μας; Γιατί; Γιατί;
Όλγα μου με βρίσκεις σε μια δύσκολη στιγμή.. μόλις μπήκε το δάκτυλο στη πληγή και σε μια στιγμή που είπα τα κατάφερα έκανα το πρώτο βήμα.
Ποτέ δεν κατάλαβα και ποτέ δεν έμαθα να προσέχω κι ας μεγάλωσα.. ούτε θα μάθω ποτέ..
Καλό απόγευμα Όλγα μου
IZA, θα αναφερθώ ξανά σε μια παλιά χαρακτηριστική γελοιγραφία του ΚΥΡ που έδειχνε ένα νεαρό σε τρεις φάσεις της ζωής του: Η πρώτη 17-20 χρονών με κουκούλα και δίπλα το σήμα Α των αναρχικών, η δεύτερη 20-30 χρονών με γένια και δίπλα το σφυροδρέπανο και η τρίτη 31 και πάνω με μία πουράκλα και δίπλα το σήμα της Mercedes.
Καλό βράδυ σε όλους.
Nαναι καλα,οσοι εβαλαν 'το δακτυλακι'τους,για να πονεσω,να λυγισω,να πεσω ,και να...ξανασηκωθω δυνατοτερη!
φιλια-φιλια-φιλια
Υ.Γ Τ'αλογα καλλονες!Τι!δυναμη...
θα με τρελάνεις κι εσύ !εχθές σκεφτόμουν σαν τίτλο αυτόν για επόμενη ανάρτηση ..
(έλεγα να ανεβάσω απ'την αποθηκοβιβλιοθήκη τα βιβλία του μπουσκάλια για την κόρη μου...)
δεν λέω άλλα νυστάααααααζω πια !!
Αναζήτηση, έτσι είναι η τέχνη, θέλει αφοσίωση, αγάπη και ψυχή!
Εμείς δεν κουραζόμαστε να το λέμε…και είναι μεγάλη η χαρά όταν οι άλλοι το ακούν , εμείς ακούμε τους άλλους, και μαζί πορευόμαστε…
Καλημέρα γλυκιά φίλη μου
Roadartist ακριβώς!
Να τα κάνουμε πράξη!
Να τα εφαρμόζουμε στην καθημερινότητά μας!
Να μαθαίνουμε…
Φιλιά
Kαλημέρα!
Νέλλη μου, γλυκιά είναι δύσκολη χωρίς αμφιβολία.
Μαθαίνεται όμως και η τέχνη της ζωής και του γονιού.
Διάθεση πρέπει να έχουμε…
Σε φιλώ.καλημέρα!
Ντίνο μου, απλά έχεις δίκιο!
Την καλημέρα μου σου στέλνω και την αγάπη μου.
Γιάννα μου, εποχή αξέχαστη που με σημάδεψε για πάντα!
Ο δίσκος με το ταγαράκι, θησαυρός είναι για μένα…
Όλους όσους τον κρατάνε, τους θεωρώ δικούς μου ανθρώπους…είναι ένα περίεργο συναίσθημα!
Όσο για τη παγκόσμια ημέρα το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, δεν το κάνουμε…
Να μην παρκάρουμε τα αυτοκίνητά μας, και κλείνουμε την πρόσβαση στα πεζοδρόμια με το ειδικό σήμα.
Φαντάσου περισσότερα…
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Φιλάκια!
Έφηβε μου, γλυκό παιδί,
εσύ να δεις πόσο δίκιο έχεις…
Σε φιλώ!
Thumbelina μου,
Εσύ έχεις αποδείξει με τα υπέροχα παιδιά σου, ότι κατέχεις
αυτή την τέχνη!
Σε ευχαριστώ για την όμορφη παρέα σου!
Φιλάκια
Αχ…βρε ΙΖΑΚΙ μου!
Που πήγαν;
Φωνάζω κι εγώ…
Μεγάλο θέμα!
Ο Ντίνος, δίνει με χιούμορ την εξέλιξη!
Αυτό που είναι τραγικό, είναι ότι για πρώτη φορά, στην ιστορία, οι γονείς έχουν ζήσει καλύτερα από τα παιδιά τους,με ότι αυτό συνεπάγεται…
Ξεπουλήθηκαν τα ιδανικά και άλλοι, αυτοκαταστράφηκαν ποικιλοτρόπως…
Το γιατί σου, ενώνεται με το δικό μου…
Φιλάκια γλυκιά φίλη!
Margo μου, θεωρώ ότι είσαι από τα πλάσματα, που μπορείς και βρίσκεις την άκρη , τη μέση και την ουσία των πραγμάτων!
Εύχομαι όλες σου οι στιγμές να είναι γεμάτες…χωρίς τρύπες και κενά.
Σε φιλώ γλυκιά μου!
Καλημέρα
Ντίνο, έγραψες με τη γελοιογραφία του ΚΥΡ...
Με χιούμορ,παρουσιάζει την εξέλιξη!
Σε ξαναφιλώ!
Στρούγκα μου, νόστιμη και φουντωτή, εσύ σίγουρα μαθαίνεις και το φτάνεις και μέχρι το κόκαλο!
Είσαι από τους γενναίους της ζωής!
Τα άλογα υπέροχη δύναμη και κίνηση !
Φιλιά πολλά!
Καλημέρα!
Ξωτικούλι μου, ομορφούλι μου,
Τα μεγάλα πνεύματα συναντιόνται…
Ελπίζω να καλοκοιμήθηκες φίλη μου!
Και περιόρισε τα ξενύχτια…η νέα γρίπη τα απαγορεύει…
Φιλιά!
"άνθρωπε αγάπα
τη φωτιά σταμάτα"
ηχοχρώματα μιας άλλης εποχής
μηνύματα διαχρονικά
από την ευαίσθητη, Όλγα...
καλημέρα!
...και τη δύναμή σου δώστη στο φιλί σου...
Καλέ μου απλο "Ποιηση",
τόσο απλά,τόσο σημαντικά και τόσο διαχρονικά!
Ούτε και αυτό,το απλό, δεν καταφέραμε να κρατήσουμε...
Αγκαλιάσαμε τους αριθμούς και τους υπολογισμούς...εμείς οι άνθρωποι!
Σε ευχαριστώ, για την τρυφερότητά σου!
Καλό απόγευμα!
Μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά στην γλυκιά μου μανούλα! Σμηνίτης πια, ορκισμένος, γύρισα για μια καλησπέρα στο σπιτικό σου!
μου έλειψες...έμαθα τα νέα από ΙΖΑ και Radio- Theatre!
Σας ευχαριστώ!
SEIRIEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!
Τί όμορφη έκπληξη!
Καλωσήρθες αγόρι μου!
Ορκίστηκες πήρες άδεια,και πέρασες και από τη μανούλα,τι τέλειο!!!
Προσπαθήσαμε μρ την ΙΖΑ, να σε πάρουμε να μιλήσουμε αλλά δεν το καταφέραμε.
Γνωριστήκαμε με τα παιδιά και ενθουσιάστηκα,υπέροχοι άνθρωποι!
Θα τα πούμε!
Σε φιλώ και σε αγκαλιάζω σφιχτά!
κι επειδή έχω κέφια και μου αρέσουν τα παλιά κομμάτια εδώ ένα τραγούδι της Λήδας Χαλκιαδάκη (κόρη της μεγάλης Δανάης!)
"Μην τον βυζάξεις με το ψέμα
μακρύς ο δρόμος που θα πάρει,
θα μετανοιώσει και θα κλάψει
κι όλο στα ίδια θα γυρνάει."
http://www.youtube.com/watch?v=89jg4qxQ7NY
Γλυκιά μανούλα ευχαριστώ για το θερμό χαιρετισμό σου! Θα τα πούμε σύντομα...
φιλώ σε και καλό ξημέρωμα!
Ήρθα κι εγώ..
οι Poll αγαπημένοι..
πόση αλήθεια είχαν οι στ-ήχοι τους (σκόπιμο το ορθο-γραφικό μου)..
με ενέπνευσες να ανεβάσω ένα θέμα που έφτιαξα μόλις τώρα στο μυαλό μου..
πάντα εκεί κρυμένο ήταν δηλαδή, αλλά με βοήθησες να το θυμηθώ..
να είσαι καλά ονειροπόλα κι εσύ..
χάρηκα που βρεθήκαμε..
ασπασμοί :)
Αχ η μνήμη... η μνήμη... η μνήμη... "κύριο όνομα των θλίψεων, ενικού αριθμού... μόνον ενικού αριθμού και άκλιτη", όπως γράφει και η κυρία Δημουλά.
Επίτρεψέ μου όμως, να το αντιστρέψω λίγο, καλή μου θεία Όλγα. "Πρώτα απ' όλα πρέπει..." να μαθαίνουμε... ή μάλλον, να θέλουμε να μαθαίνουμε, να ζούμε, ν' αγαπάμε κι όλ' αυτά, που λακωνικά γράφεις/-ουμε και περιφραστικά σκέφτεσαι/-όμαστε. Ύστερα να θυμόμαστε όσα μαθαίνουμε, για να μην αναγκαστούμε να τα ξαναμάθουμε ή να μας τα ξαναμάθουν. Κοίτα όμως τι γίνεται... "μαθαίνω" σημαίνει πως η γνώση, η όποια γνώση, περνάει τόσο μέσ' απ' το μυαλό, όσο και μέσ' απ' την ψυχή μου, γίνεται πράξη, γίνεται βίωμά μου, γίνεται ζωή, γίνεται α-λήθεια κι έτσι, δε χρειάζεται ν' ανασύρω τίποτα απ' τα βάθη του μυαλού ή της ψυχής μου. Έτσι όμως, μνήμη και λήθη παύουν να υφίστανται... υπάρχει μονάχα η ζωή και το αντίπαλον αυτής δέος. :-)
Κατά τ' άλλα, μου άρεσε η υπενθύμιση "ότι ο άνθρωπος δεν είναι αντικείμενο" μέσα απ' την επισήμανση πως, παρόλα ταύτα "είναι εύθραυστος... εύκολα σπάει". Ο "σπασμένος" άνθρωπος, δε μπορεί παρά να έχει αιχμές... ν' αγκυλώνει, να γρατζουνάει, να κόβει και να πονάει όποιον τον πλησιάζει πολύ, όποιον τον αγγίζει (...με ή άνευ αγάπης) κι έχεις δίκιο σ' αυτό. Η επούλωση των πληγών τώρα, χρειάζεται οπωσδήποτε αγάπη, στοργή... και προδέρμ :-)
Σε φιλώ γλυκά... μου έλειψες :-)
Aκουω τους Poll,και μου βγάζουν την ιδια αίσθηση και προβληματισμο όπως και τότε.Μόνο που τότε υπήρχαν δρόμοι,ιδανικα,προσμονή για ενα καλλύτερο αυριο.Τωρα,το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά μας ειναι να τους δωσουμε αγάπη,αέρα αισιοδοξίας,χρώμα να ονειρεύονται τα καλλύτερα μέσα στο ΄τοσο γκρίζο των καιρών μας.Και δύναμη να κλείνουν με το δάχτυλό τους τις πληγές τους.Μπορούμε;;
Φιλιά γλυκειά μου!!!!!!!!!!
Σειριούλι μου,πως να μη σ΄αγαπάω...
Σε ευχαριστώ πολύ, με συγκίνησες με το τραγούδι σου!
Να είσαι καλά και όλα να έρθουν όπως τα θέλεις!
Φιλιά!
ΕΥΡΥΝΟΟΣ,
χάρηκα και εγώ πολύ που συναντηθήκαμε!
Ωραία, θα απολαύσω την κρυμένη σκέψη σου!
Ονειροπόλα και απροσάρμοστη η διάθεσή μου,χρόνια τώρα φίλε μου!
Σε ευχαριστώ για τη βόλτα σου στα μέρη μου,θα τα λέμε!
Καλημέρα!
Χρονοστιβαδούλα μου ανιψούλα μου,πόσο δίκιο έχεις πάλι...
Μου έλειψες πολύ!
Ελπίζω όλα να πέρασαν...με αγάπη στοργή και προδέρμ!
Χάρηκα και για το στρατιώτη Σειριούλι μας!
Γλυκούλα μου, να προσέχεις το θησαυτό που έχεις στη ψυχούλα σου!
Φιλάκια,πολλά πολλά!
Πέλα μου,
εμείς κάνουμε ότι μπορούμε για τα παιδάκια μας, αλλά είναι και κάτι άλλοι που τους τα λένε αλλιώς...
Και εκεί αρχίζουν οι απογοητεύσεις...
Αυτή είναι η ζωή!
Με μουσικές και τραγούδια, απαντάμε ακόμα, στην εποχή!
Φιλάκια γλυκιά μου!
Δημοσίευση σχολίου