Χαμόγελο...
Χάδι...
Σήμερα , ανοίγουν τα σχολεία μας!Ανοίγουν μουδιασμένα, παγωμένα, φοβισμένα…
Η πολιτεία, εξάντλησε την υποχρέωσή της, με μια ανεφάρμοστη πολυσέλιδη εγκύκλιο!
Η οποία, με τη σειρά της εξαντλεί… τους εκπαιδευτικούς, με τις νέες αρμοδιότητες…
Τα παιδιά , προφανώς αυτόν τον πανικό, θα τον εισπράξουν αναλόγως…
Οι γονείς, θα ψάχνουν για τους υπεύθυνους…
Και πάει λέγοντας...
Θέλω να ευχηθώ, σε παιδιά και εκπαιδευτικούς καλή και δυνατή σχολική χρονιά!
Ακόμα,θέλω να προσφέρω λίγο χρώμα, στη σημερινή ημέρα.
Οι φωτογραφίες μου, αφιερωμένες...
Έχουν χρώμα και αγάπη!
Χρώμα της ελπίδας, της τρυφερότητας, του χαμόγελου, του χαδιού...
Αυτό έχουν ανάγκη και τα παιδιά μας και εμείς!
Χαμογελάστε... είναι μεταδοτικό και βοηθάει το ανοσοποιητικό!
Kαι ακούστε...είναι χαλαρωτικό!
Kαι ακούστε...είναι χαλαρωτικό!
19 σχόλια:
δεν χρειαζόμαστε τίποτε άλλο
το χαμόγελο και η αγάπη
είναι τα μοναδικά αποτελεσματικά "εμβόλια"
για όλες
τις γρίπες (πτηνών, χοίρων, μοσχαριών, πουλερικών, ψαριών... ...και ότι άλλο ανακαλύψουν στο μέλλον)
νάσαι καλά Όλγα μου
πολλά φιλιά!!!
Για να είμαι ειλικρινής, αρχικά δεν κατάλαβα το συσχετισμό της πρώτης φωτογραφίας με την ελπίδα... λέω, μάλλον το χρώμα θα είναι το σημείο αναφοράς. Ύστερα σκέφτηκα πόσα μας βαραίνουν και μας τραβούν στον πάτο της θλίψης και της μελαγχολίας και πόσο πολύ χρειαζόμαστε ένα σωσίβιο για να αισθανθούμε λίγη σιγουριά... έστω έναν μικρό φελλό ελπίδας, για να βγούμε στην επιφάνεια, να αναπνεύσουμε και να καταφέρουμε να "επιπλεύσουμε"...
Σε γλυκοφιλώ !!! :-)
Νίκο μου,
μεγαλόψυχε και γενναίε, έτσι είναι,
όσο δεν το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι τόσο θα πλουτίζουν οι επιτήδειοι!
Φιλιά!
Είμαι η πιο τυχερή θεία, που έχω εσένα ανηψιά!
Είσαι τέλειααααααααααααααααααα!!!!
Μια μεγάλη αγκαλιά,από μένα για καληνύχτα!
Όλγα μου ειμαι η Πόλυ,
Δεν είμαι blogger και δεν ξέρω και πολλά πράγματα. Η αγαπημένη φίλη Μάρελντ μου εδωσε την διευθυνσή σου..
Πραγματικά μαγεύτηκα απο την ποιότητα των αναρτήσεων σου! Μαγεύτηκα απο την ομορφία της φωτογραφίας! Μαγεύτηκα απο την δροσιά της γλώσσας!
Θα χαρώ τόσο πολύ να σε συναντήσω!
'Ερχομαι στην Ήλιούπολη την ερχόμενη εβδομάδα και θα παραμείνω φυσικά και για τις εκλογές!
Πολλά φιλάκια! Να έχεις μια καλή νύχτα!!
Πόλυ
Εφιαλτικό ξεκίνημα σχολικής χρονιάς. Αντί να μοιράζουμε δωράκια στα πρωτάκια μας, να τα κερνάμε μια γερή δόση αντισηπτικού( μετά από κάθε διάλειμμα) Κρίμα να ξεκινούν τη σχολική τους χρονιά μ' ένα μακρύ κατάλογο από παράλογα γι' αυτά, "ΜΗ". Μην αγκαλιάζεις τους φίλους σου, μη δανείζεσαι τα μολύβια τους, μη βήχεις, μη φτερνίζεσαι, μη γελάς,μη..μη... Είναι τραγικό. Και δε θέλω να σκεφτώ τι έχει να γίνει όταν έχουμε κάποια κρούσματα. Ο Θεός να βάλει το χέρι του...
Υ.Γ. Η μικρή μου Λυδία πάει στην πρώτη τάξη.
αχ Όλγα μου πάλι με τις λέξεις μου μιλάς ...
ξέρεις πόσο τυχερή νιώθω που από τη Δευτέρα θα "εθιστώ" πάλι στο χαμόγελο, στην τρυφερότητα και στην ελπίδα;
κι όλο αυτό το σκηνικό του παραλόγου θα καταπέσει το πρωί που θα μπω πάλι στην τάξη με ένα "Γεια σας Παίδες"!!!
Πόλυ μου,με συγκίνησες με τα όμορφα λόγια σου!
Είναι μια αντίδραση, στην ασκήμια που μας σερβίρουν καθημερινά!
Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
Χαίρομαι πολύ, που θα γνωριστούμε, ήδη έδωσα στη λατρεμένη μας Μareld το τηλέφωνό μου.Μιλήσαμε το πρωί στο skype.
Σε φιλώ γλυκά και θα τα πούμε από κοντά!
Τζούλια μου,
"Κάνε άλμα πιο γρήγορο απ΄τη φθορά!"
(Ο.Ελύτης)
Είναι τεράστιο το άλμα της ψυχής σου,προσπερνάει κάθε σκηνικό φθοράς...κάθε παράλογο!
"Εθισμένη" στην ομορφιά,θα εισπράξεις και φέτος τα ομορφότερα από τα παιδιά!
Φιλιά πολλά!
Ολγάκιμου!
Ελπίζω κι εγω να χωρέσω στην μεγάλη αγκαλιά της αγάπης σου για τους ανθρώπους και το καλό!
Θα τα πούμε στην Ηλιούπολη!
φιλάκια!!
Πόλυ
Πόλυ μου,
είσαι ήδη...στο γνωστό "χίλιοι καλοί χωράνε",εγώ λέω αμέτρητοι καλοί χωράνε!
Σε φιλώ και σε περιμένω!
'Ολγάκι,
Μένω στην Ηλιούπολη απο το 1981! Νόμισα πάντα οτι ήμουν μόνη ώσπου ήλθε η Μάρελντ μας! Και τώρα εσύ!
Είμαι ενθουσιασμένη!
Σε ευχαριστώ!
Πόλυ
Πόλυ μου,μένω στην Ηλιούπολη απο το 1960...
Τη λατρεύω,δεν ζώ μακριά της!
Δεν είσαι μόνη πιά!!!
Να χαίρεσαι, θα περάσουμε όμορφα!
Έχουμε να πούμε....
Σε φιλώ.
Κι εμείς, δηλαδή, που δεν ζούμε ούτε στην Ηλιούπολη ούτε στο Χαϊδάρι, τι να κάνουμε, να ζηλεύουμε; Δεν φτάνει που ο Νίκος και η Τζούλια κρατάνε όλα τα χαμόγελα (τα παιδιά) για τον εαυτό τους;
Πάει και τελείωσε, στην επόμενη ζωή θα γίνω δάσκαλος. Κι ας υποφέρουμε κι εγώ και τα παιδιά από τους γραφειοκράτες.
Όσο για σένα, Ουρανία μου, τι να σου πω; Είσαι και παραμένεις ένα παιδικό χαμόγελο.
Ποιητή μου,Τόλη μου,αγαπημένε,
είσαι δάσκαλος!
Κρατάω,για τον ευατό μου,πολλά από δικά σου χαμόγελα ζωής...κι αυτό είναι πολύ μεγάλο!
Διάλεξε κάτι άλλο, για την επόμενη ζωή σου...
Ως Ουρανία,πάντα θα κρατάω κάτι παιδικό...ως Όλγα, πάντα αυτό θα το μοιράζομαι...
Καλό βράδυ!
Υ.Γ.Ο επόμενος φίλος της Πόλυς, θα
είσαι εσύ και οι όμορφοι φίλοι μας από Χαιδάρι.
Βρε παιδιά ! Τι ειναι αυτά που μου κάνετε απόψε?
Πήγαινα σχολείο στο Χαϊδάρι, και ο πρωτος μου έρωτας ήταν εκεί!!
Λατρεύω το Χαϊδάρι! Δεν το πιστεύω αυτό που γίνεται σήμερα!
Φιλάκια
Πόλυ
Απίστευτες συμπτώσεις, που ομορφαίνουν τη ζωή...
Πόλυ μου,όπως βλέπεις η ζωή μας χαμογελάει...
Καλημέρα όλη μέρα!
κι όμως τίποτα δεν είναι τυχαίο...
καλώς ήρθες Πόλυ στην παρέα!
Παιδιά Καλημέρα σε όλους σας!!
Σας ευχαριστώ!
Πόλυ
Δημοσίευση σχολίου