Ένα μπαλκόνι στο Αιγαίο...Ροκ διάθεση...
Ξύλα...
Κόκκινες πινελιές... και η μνήμη, ζωφράφισε...
Φράουλες και αίμα..!
Γροθιά... η ταινία "Φράουλες και αίμα"!
Δυνατή και πάντα επίκαιρη!
Πως να ξεχαστεί...!
Στο αγόρι, με τα μακριά μαλλιά και τα 53 χρόνια!
Στο "ιερό καταφύγιο" , του Αιγαίου!
Στη δύναμη της αγάπης!
Εσύ με ξέρεις πιο καλά..!
8 σχόλια:
Καλησπέρα `Ολγα (μου επιτρέπεις να σε λέω έτσι;) Πρώτον: `Εχω ξετρελαθεί με το μπαλκόνι σου. Δεύτερον: Το blog σου γίνεται όλο και πιο όμορφο. Τρίτον:Στη φωτογραφία σου τώρα δείχνεις ακόμα πιο κούκλα Τρίτον: Ταινία, σταθμός,αγαπημένη, όπως και ότι είχε σχέση με τη γενιά του '60.Τέταρτον και άσχετον αλλά κάπου πρέπει να το πω γιατί θα σκάσω από τον ενθουσιασμό μου. Με ανακάλυψαν στο Facebook 4 παλιές μαθήτριές μου (από το 1996). Με συγκίνησαν πολύ με τα λόγια τους και κανονίζουμε να βρεθούμε για καφέ. Καληνύχτα.
Kαλημέρα,γλυκιά μου ΙΖΑ!
Το ονοματάκι μου,στη διάθεσή σου!
Για το πρώτο σου, έχεις δίκιο,είναι για ξετρέλαμα!Κοπιάστε!!!
Για το δεύτερο,όποτε βρώ χρόνο,προσθέτω ή αφαιρώ μέχρι να καταφέρω, να γίνει όπως το φαντάζομαι!(είμαι και υπερ των αλλαγών)
Για το τρίτο τι να πω...η καλή μου διάθεση βοηθάει!
Όσο για την ταινία, σταθμός σίγουρα!
Για το τέταρτο,είναι εξαιρετικά συγκινητικό, αυτό που έγινε!
Φαντάσου, τι στιγμή,που θα συναντηθείτε... ενθουσιάζομαι με τέτοιες εικόνες!
Σε ευχαριστώ πολύ, που το μοιράστηκες μαζίμου!
Είναι υπέροχο!
Σου στέλνω την αγάπη μου,κι ένα φιλί, για τα όμορφα λόγια σου!
Καλημέρα!
Δεν έχω δει την ταινία, δεν γνωρίζω καν την υπόθεση της! έχω την αίσθηση ότι δεν έχω τη διάθεση να μάθω τίποτα για αυτή...
Αλλά πως να μη σταθώ σε αυτό το υπέροχο μπαλκόνι μου λες? Συνέλαβα τον εαυτό μου να θέλει να απλώσει τα χέρια του στο τοιχίο και να αφήνεται εκεί για ώρες! Να χάνομαι στους λογισμούς μου...
κάπως έτσι, ασυναίσθητα σκέφτηκα και τους στίχους από ένα τραγούδι της Αφρ. Μάνου:
"Μόνο θάλασσα βλέπω εδώ κι ουρανό
Στις μικρές αχιβάδες φωτάκια χιλιάδες
μα που είναι το φως μου το αληθινό ;"
άκουσέ το εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=24ym8YXWt8M
Έγιανες seirie;
Η ταινία είναι πολύ παλιά, έχει θέμα τη σταδιακή πολιτική αφύπνιση ενός φοιτητή ο οποίος έγινε μάρτυρας της εξέγερσης των φοιτητών στο πανεπιστήμιο Columbia και των βίαιων γεγονότων που συντάραξαν τις πανεπιστημιακές κοινότητες στην Αμερική τη δεκαετία του ΄60.
Τίποτα άλλο, γιατί σέβομαι τη διάθεσή σου!
Όσο για το μπαλκόνι,έτσι κάνουμε κι εμείς,με τις ώρες αραχτοί!
Όμορφο το τραγούδι,σε ευχαριστώ για τη μουσική υποστήριξη!
'Αντε σιδερένιος!
Καλημέρα!
Θέλω κι εγώ πρόσκληση για το εκπληκτικό σου μπαλκόνι - πειράζει να ρωτήσω που είναι? υπέρτατη ευχαρίστηση να μπορείς να βλέπεις έτσι τη θάλασσα! να σαι καλά να χαίρεσαι αυτή την υπέροχη θέα!
Γειά σου Μπέττυ!
Φυσικά και την έχεις την πρόσκληση!
Είναι στην Άνδρο, λίγο έξω, από το Μπατσί.
Κατεβαίνεις γύρω στα εκατό σκαλοπάτια, και είσαι στη θάλασσα.
Στο ανέβασμα,είναι λίγο ζόρι!
Ειδικά αν έχεις φάει, σε ένα ταβερνάκι που είναι δίπλα στη παραλία,χρειάζεται μερικές στασούλες!
Να είσαι και συ καλά και να μας μαθαίνεις, τι θα πεί γεύση!
Φιλιά!
Μου θύμισες μια συγκλονιστική ταινία από την εποχή που θα αλλάζαμε τον κόσμο. Αλλά κι ένα τραγούδι για την αγάπη μέσα μας που δεν αλλάζει ό,τι κι αν γίνει ο κόσμος. Ας ξανακούσω το τραγούδι καλύτερα.
Καλή σου νύχτα, Ουρανία μου.
Kαλημέρα Τόλη μου!
Ήμουν γύρω στα 16, όταν την είχα δει και βέβαιη ότι ο κόσμος θα αλλάξει!
Τουλάχιστον να κρατήσουμε την αγάπη...μην αφήσουμε να μας την λεηλατήσουν!
Ζούγκλα η ζωή μας!
Από το πρωί, που ανοίγεις τα μάτια σου, υπάρχει ένα σύστημα ολόκληρο που σε προειοδοποιεί, για τα χειρότερα!
Στην τσίτα οι άνθρωποι!
Ας ξανακούσουμε το τραγούδι...έχεις δίκιο!
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου