Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Αχ, πότε θα συνεργαστούμε, όλοι μαζί!

A...μπα, δεν ανήκω στους εορτάζοντες της ημέρας!
Ούτε στα νιάτα μου, ούτε στα ώριμά μου ,δεν παρασύρθηκα από ημερομηνίες που στήνουν ραντεβουδάκια με τον έρωτα σώνει και καλά και στα τυφλά!
Η καρδούλα μου, χτύπαγε και χτυπάει πάντα ζωηρά ,μόνο όταν αντικρύζει το αληθινό,  το γενναίο, το τολμηρό,αυτό το ξεχωριστό,αυτό το μη εύκολα πραγματοποιήσιμο...
Αυτό έχω αποφασίσει να πιστεύω, να γιορτάζω και καθημερινά να υπηρετώ...
Αυτό έχω ανάγκη φιλαράκια μου,να μοιραστώ και σήμερα μαζί σας!



"Νάμαστε απροσάρμοστοι, να η μεγάλη αρετή μας. Να μη βολευόμαστε, νάμαστε ανυπόμονοι, σκληροί, γιομάτοι ανησυχία και πίστη, να θέμε το
αδύνατο -σαν τους ερωτευμένους. Να ξέρουμε πως ότι λένε σήμερα δικαιοσύνη είναι οργανωμένη αδικία κι ότι λένε ηθική είναι η βολική, ταπεινή συνεννόηση των άναντρων......
Και να μην το ανεχόμαστε.
Ποιοί θα νικήσουν; Οι πιο σοφοί; Οι πιο πολλοί; Οι πιο ξυπνοί; Οι πιο σήμερα δυνατοί; Θα νικήσουν όσοι πιστεύουν.
Αχ, πότε θα συνεργαστούμε, όλοι μαζί, σε μιαν επίθεση!"

Ν.Καζαντζάκης 
 
Πολλά γλυκά φιλιά!
Υ.Γ. Σε όσους  χορεύουν το Βαλεντινίστικο χορό ,εύχομαι καλά γλέντια σήμερα!

18 σχόλια:

ΦΛΩΡΑ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΦΛΩΡΑ είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΦΛΩΡΑ είπε...

Eγώ είμαι εδώ πάντως...

Ευάγγελος είπε...

...Ταιριάζουμε γι' αυτό σήμερα δεν γιορτάζουμε!

...Μοιάζουμε γι' αυτό στα δύσκολα και στις ανησυχίες μας ταιριάζουμε!

Καλησπέρα 'Ολγα!

Mariela είπε...

Η αγάπη και ο έρωτας γιορτάζουν κάθε μέρα....

Margo είπε...

Αχ πότε θα συνεργαστούμε, όλοι μαζί;
Ποτέ, με τα σημερινά δεδομένα. Αντί να ενωθούμε για να αντέξουμε πολεμάμε ο ένας τον άλλον. Εσύ φταις, όχι εσύ φταις και πάει λέγοντας.
Τον Βαλεντίνο δεν τον σνομπάρω αλλά δεν μου λέει και τίποτα. Ο έρωτας ναι, για τη ζωή κυρίως!

Καλό ξημέρωμα Όλγα μου

55fm είπε...

Φλώρα μου,έτσι σε θέλω!Δυνατά παρούσα!

55fm είπε...

Ευάγγελε,υποκλίνομαι στο ταίριασμα!
Να είσαι πολύ καλά και να επιμένεις δυνατά!

55fm είπε...

Μαριέλα μου ναι,με τη στάση μας καθημερινά!Φιλί γλυκό!

55fm είπε...

Margo μου,έχουμε τη διχόνοια σημαία δυστυχώς κορίτσαρε!
Η ζωή θέλει αγάπη και όχι οι ξενόφερτοι Άγιοι!
Φιλιά πολλά αγαπημένη!

Dinos-Art είπε...

Τι δουλειά έχουν Βαλεντίνοι και άλλοι με τον Έρωτα. Άγιος από μόνος του είναι ο Έρωτας.

Όλγα μου, δυστυχώς πέρασαν ανεπιστρεπτί τα χρόνια που ο πόνος του διπλανού στη γειτονιά ήταν ολονών πόνος, που η τσίκνα του φρεσκοτηγανισμένου κεφτέ δεν έμενε τσίκνα αλλά γίνονταν μεζές και για τον διπλανό με αντικέρασμα ουζάκι ή ό,τι άλλο πρόχειρο. Δυστυχώς ήρθαν καιροί της απομόνωσης, διαμερίσματα χλιδάτα, ΙΧ γυαλιστερά, σκάφη, εξοχικά και τέλος όλα τα όμορφα και απλά.
Τώρα όμως που έσπασαν αυτές οι φούσκες μπορούμε να ξαναγυρίσουμε πίσω, να απαλύνουμε ξανά τον πόνο του διπλανού, να γευτούμε τον φρεσκοτηγανισμένο ζεστό κεφτέ;
Δεν ξέρω. Εμείς πάντως ζήσαμε κάποτε αυτήν την ευτυχία, έτσι τόσο απλά. Καληνύχτα γλυκιά μου, πολλά φιλιά.

MYSTELIOS είπε...

Συμφωνώ με τον φίλο Ντίνο, από την αρχαιότητα ο φτερωτός Έρωτας ήταν Θεός από μόνος του και μακάρι να μπορούν οι άνθρωποι να τον γιορτάζουν και να τον υμνούν κάθε μέρα !!!
Καλό Σαββατοκύριακο και καλή συνέχεια !!!

ξωτικό είπε...

Αααχ
Ολγάκι πολλά ζητάς (ευτυχώς...)
Αυτό απαιτεί το πάθος του έρωτα και την σοφία της αγάπης ...ταυτοχρόνως !!!!
Έλα να το πιστέψουμε ΔΥΝΑΤΆ γμτ !!

55fm είπε...

Ντίνο μου τι όμρφα περιγράφεις μια πολύ ανθρώπινη εποχή!Συμφωνώ μαζί σου!Νομίζω ότι μάθανε αλλιώς οι άνθρωποι και δεν μπορούν εύκολα να προσαρμοστούν στο απλό και όμορφο!
Φιλιά πολλά για καλή βδομάδα!

55fm είπε...

Στέλιο μου, συμφωνούμε και οι τρείς!Τυχαίο? Δε νομίζω!Καλή σου βδομάδα!

55fm είπε...

Ξωτικούλι μου,φυσικά το πιστεύουμε και μακάρι να ζητάμε πάντα τέτοια πολλά!
Να είσαι πολύ καλά γλυκό μου!

Dinos-Art είπε...

Άκου λοιπόν κάτι συγκεκριμένο περί κεφτέ, όπως μου το περιέγραψε η μητέρα μου: Έγκυος σε μένα, στον έβδομο μήνα και μεσημεριάτικα την έπιασε μεγάλη στεναχώρια. "Τι έχεις κόρη μου", η μάνα της, γιαγιά μου Ζωγράφω, "δεν ξέρω κάτι μυρίζω σαν κάποιος να τηγανίζει κεφτέδες". Βολίδα έξω η μάνα της, οσφραίνεται από δω, οσφραίνεται από κει και εντοπίζει τον δράστη στο διπλανό σπιτάκι, μεσοτοιχία σχεδόν με το δικό μας. "'Ανδρο, Άνδρο, για βγες που σε θέλω", "ξέρω, ξέρω κυρά Ζωγράφω, σου φέρνω ένα πιάτο με ζεστούς κεφτέδες για την Ευδοξούλα".
Έτσι που λες Όλγα η μητέρα μου γεύτηκε τους νόστιμους κεφτέδες, ηρέμησε και εγώ δεν γεννήθηκα εφταμηνίτικος.
Η Άνδρο δεν είναι και πάρα πολλά χρόνια που μας άφησε. Μου εξιστορούσε πολλές φορές κι εκείνη το περιστατικό και όποτε τηγάνιζε κεφτέδες (γίναμε συγκάτοικοι στην πολυκατοικία που χτίστηκε στη θέση των δύο μικρών σπιτιών μας) μου έδινε ένα κέρασμα σε ανάμνηση. Νοστιμότατοι, δεν έχω ξαναφάει πιο εύγευστους, Πολίτισσα γαρ η Άνδρο (Ανδρονίκη ολόκληρο το όνομά της).
Τώρα στο διαμέρισμα μένει η κόρη της, λίγο πιο μεγάλη από μένα και, όποτε κεφτέδες, μου στέλνει μεζέ, αλλά τη συνταγή δεν τη δίνει, την έχει κλειδωμένη, όπως η Coca Cola τη δική της.
Που θα πάει θα την πείσω.
Σε νανούρισα με το παραμυθάκι μου;
Άντε και ένα φιλάκι για καληνύχτα.

55fm είπε...

Mε γοήτευσες με την ιστορία σου!Οι εικόνες παρουσιάτηκαν μπροστά μου και με ταξίδεψαν!Όταν περιγράφεις ιστορίες καταφέρνεις κάτι μοναδικό Ντίνο μου!
Τη συνταγή να μάθεις,έχε το νού σου!
Και μη την κρατήσεις μόνο για σένα.Ξέρεις εσύ...
Πολλά ευχαριστώ φιλαράκι μου!
Ανταποδίδω φιλί γλυκό!