Από τον Mario de Andrade (Ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και μουσικολόγο από τη Βραζιλία).
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...
Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.
Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.
Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.
Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.
Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.
Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο... μετά βίας για την επικεφαλίδα.
Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται...Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...
Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.
Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.
Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...
Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.
Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν...Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ'όσες έχω ήδη φάει.
Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.
Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ...»
22 σχόλια:
Ολόσωστός ο Μάριο. Ούτε εγώ να το έγραφα.
Καλή βδομάδα.
θελω...θελω...θελω....τιποτα δεν μας αφησαν Ολγα μου...
Μαζί με όλα αυτά τα ωραία που μας έγραψες θα κρατήσω και αυτό που λες εσύ στην λεζάντα της φωτογραφίας σου..
Γερνάει καλύτερα όποιος γερνάει τελευταίος.. και ετούτοι οι καιροί μας γερνούν πριν την ώρα μας..
Καλή βδομάδα να έχουμε Όλγα μου γλυκιά..
Καλή βδομάδα φιλενάδα. Μετά από τόσο καιρό πήρα κι εγώ απόφαση να το ανοίξω το μαγαζάκι μου, ν' αεριστεί λίγο. `Αμα θες πέρνα από εκεί. Σε περιμένω.
Τι να προσθέσει ή τι να αφαιρέσει κανείς σ' αυτά τα λεγόμενα; Όλα όσα έχουν σημασία είναι εκεί, όλα στη θέση τους, χωρίς περιττά στολίδια ή καμουφλαζ.
Όλγα μου να είσαι καλά!
Φιλί συνύπαρξης...
ωχ μάλλον μεγάλωσα φιλενάδα και δεν το έχω καταλάβει...
γιατι όλα σωστά τα βρήκα...
KANTHAR0S,χαίρομαι που σε βρήκες στα λεγομενά του!Φιλιά!
Ρίκη μου,σίγουρα θα μείνουν τα δυνατά συναισθήματα των αγαπημένων μας ανθρώπων!
Καλημέρααααααααααααααααααααααααααα!
Μάργκο μου ,εμείς σε πείσμα των καιρών θα επιμένουμε να γεράσουμε τελευταίοι!
Σε φιλώ!
Μαράκι μου,πέρασα και είδα να φυσάει άλλος αέρας!Το έργο σου τα λέει όλα!Χάρηκα που άνοιξες!!!
Μελινάκι αυτά τα περιττά τα εκθαμβωτικά μας φάγανε!
ΣΕ σφιχταγκαλιάζω!
Νέλλη μου γλυκιά,απλά έχεις πιάσει την ουσία!
Φιλιά καλημέρας!
Ολόσωστος!
Θέλω οι καραμέλες μου να καταναλωθουν ποιοτικά πια.
Καλημέρα με πολλά φιλιά
Koυλιτάκι μου ολόσωστο, το αξίζεις και το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου!
Φιλιά!
Πραγματικά καταπληκτικό και επίκαιρο θα έλεγα. Είναι τόσο όμορφα γραμμένο και τόσο κατανοητό, με απλές κουβέντες, που χτυπά κατευθείαν στην καρδιά. Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!
Σάββα μου,ακριβώς όπως τα γράφεις!Πολύ δικό μας!Να είσαι καλά!
Δύναμη και αντοχή χρειαζόμαστε!
Σκέφτηκα ότι είναι σοφός ο Μάριο και ότι οι φίλοι μου του διαδικτύου είναι μία από τις καραμέλες που μου απομένουν. Δεν είναι μόνο γλυκιά, έχει και τις πίκρες της. Γι' αυτό είναι και πιο απολαυστική.
Να είσαι καλά, Όλγα μου, να είστε καλά όλοι.
Τόλη μου αγαπημένε, με συγκινείς!Πολύ σε θαυμάζω!
Πραγματικά μεγάλα λόγια και ωραίες σκέψεις που μας κάνουν να αναλογιστούμε το αληθινό νόημα της ζωής , σίγουρα ένας σπουδαίος ποιητής !!!
Ας απολαύσουμε λοιπόν όσο μπορούμε καλύτερα και τις τελευταίες μας καραμέλες !!!
Καλή συνέχεια !!!
Κάθε φορά που μπαίνω στο χώρο σου ενώ θέλω να γράψω τόσα πολλά στο τέλος όλα τα ξεχνάω γιατί συνεπαίρνομαι από τις φωτογραφίες σου!!! Ίσως να στο έχω ξανα πει μα είναι η μεγάλη αλήθεια!!!
Όσο για το κείμενο... Πιστεύω πως κάθε κατασταλαγμένος και ισορροπημένος άνθρωπος σε ότι ηλικία κι αν είναι κι όσες καραμέλες κι αν του μένουν (θεωρητικά) ακόμα, κάτι τέτοιο αποζητά στη ζωή του...
ΟΥΣΙΑ είναι η μεγάλη λέξη κι είναι πολύ κρίμα που χάνετε τις περισσότερες φορές!!!
Φιλιά πολλά και μια αγκαλιά!!!
Στέλιο μου,ας τις απολαύσουμε όπως μας αξίζει και αξίζει!Φιλιά!
Σελενάκι μου όμορφο,χαίρομαι με τα λόγια σου!Η αγκαλιά σου με ζέστανε και σε ευχαριστώ ιδιαίτερα!Εύχομαι για σένα τα ομορφότερα!
Δημοσίευση σχολίου