Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε εμείς.
Πώς οι αξίες γεννιούνται
κι επιβάλλονται πάνω σ' αυτό που πρώτο λιώνει:
το σώμα.
Πεθαίνω μες στο νου μου χωρίς ίχνος αρρώστιας
ζω χωρίς να χρειάζομαι ενθάρρυνση καμιά
ανασαίνω κι ας είμαι
σε κοντινή μακρινή απόσταση
απ' ό,τι ζεστό αγγίζεται, φλογίζει...
Αναρωτιέμαι τι άλλους συνδυασμούς
θα εφεύρει η ζωή
ανάμεσα στο τραύμα της οριστικής εξαφάνισης
και το θαύμα της καθημερινής αθανασίας.
Χρωστάω τη σοφία μου στο φόβο∙
πέταλα, αναστεναγμούς, αποχρώσεις
τα πετάω.
Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω∙
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό τού τίποτα
με ελάχιστα.
(Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ-από τη συλλογή Στον ουρανό τού τίποτα με ελάχιστα (2005)
Για την αποψινή βραδιά/αφιέρωμα στην ποιήτρια, στο ''Ζουμ"
Για τους φίλους που βρίσκονται εκεί
Για όλους εσάς
Και για μένα, να παρηγορηθώ...που δεν κατάφερα να πάω
24 σχόλια:
Kai γω αναρωτιεμαι για ολα αυτα ...για την ζωη που ταξιδευει..Καληνυχτα.
Κρατώ το "θαύμα της καθημερινής αθανασίας".
Οι πίνακες τίνος είναι Όλγα;
Καλημέρα.
Ολγα μου πως καταφερνεις παντα και με συγκινεις.Πολυ σπουδαια αυτα που μας εφερες εδω μεσα.Ποιηση,ζωγραφικη και αναταση ψυχης.Ευχαριστω και ευχομαι οσοι πηγαν στο Ζουμ να περασαν υπεροχα.
Οι φωτογραφιες ειναι σκετες ΖΩΗ!
καλά η πρώτη είναι φωτό και η τρίτη πίνακας υπέροχος
η ενδιάμεση με τρέλλανε ;;;;
τι απ'τα δυό είναι !!!!!!!!!!
Οταν η ζωη σου ξαναπεταξει λεμονια...Παρε τεκιλα και ελα να με βρεις...!
Καλο μεσημερι!
Φοβερό ποίημα `Ολγα μου. "Να μπω στον ουρανό του τίποτα μ' ελάχιστα". Σοφός στίχος. Η ουσία όλης της ζωής κρυμμένη μέσα σε λίγες λέξεις. Μη στενα χωριέσαι φιλενάδα που δεν πήγες, να κανονίσουμε να πάμε παρέα άλλη Τετάρτη. Φιλιά.
Η πρώτη καταπληκτική ~ έχω βγάλει κι εγώ μια παρόμοια ~ δεν σε τρελαίνουν τα χρώματα;
και οι 3 πάντως ένα όνειρο !!!
Αυτογνωσία !!!
Εκεί που η μέρα ζωγραφίζει...
τα τελευταία της σημάδια στον καμβά του ουρανού ...
καταλαβαίνουμε την ελαχιστότητά μας !!!
Να μπω στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα...πολύ όμορφο με όλη του την αλήθεια!
Ολγα ελπίζω να το πάρεις το σχόλιο,τωρα τελευταία κάτι γίνεται με τον pc μου και δεν βγαίνουν τα σχόλια φιλιά!!
Mαρία μου, αναρωτιόμαστε και η ζωή συνεχίζεται...
Να είσαι καλά!
Καλό βράδυ
Ντίνο μου,τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;
Ζούμε την κάθε μέρα μας και μακάρι να καλοσωρίζουμε και την επόμενη!
Είναι φωτογραφίες.
Δεν είναι τέλειες;
Φιλάκια πολά
Γιάννα μου,σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου.
Είσαι τόσο ευαίσθητο και όμορφο πλάσμα!
Φιλάκια
Καλό βράδυ
Μαρία μου,είναι πραγματικά όλο ζωή!
Φιλιά
Καλό βράδυ
Ξωτικό μου,φωτογραφίες και οι τρείς.
Η τρίτη πρέπει να έχει επεξεργαστεί.
Αφού ένα ξωτικό τρελάθηκε,καταλαβαίνεις τι μπορεί να πάθει ο άνθρωπος...
Φιλάκια
Έφηβε,πολύ καλό!!!
Περίμενέ με!!!
Φιλάκια
ΙΖΑ μου,ναι είναι και για μένα εξαιρετικό το ποίημα!
Άντε να δούμε πότε θα τα καταφέρουμε,έχω πήξει τον τελευταίο καιρό!
Φιλάκια φιλενάδα μου
Μπέττυ μου,μαγεύτηκα και εγώ από τα χρώματα!
Καλό βράδυ
Side21,τα είπες όλα!
Ακριβώς έτσι...
Να είσαι καλά
Καλό βράδυ
Πέλα μου,όμορφο και αληθινό!
Το έχω πάθει κι εγώ και μετά έφτιαξε από μόνο του.
Γλυκούλα μου φιλιά
Και η τρίτη φωτογραφία;;;; Όλες πανέμορφες αλλά η τρίτη φοβερή και μοιάζει με πίνακα.. υπέροχα χρώματα!!!
Το ποίημα λέει τόσες αλήθειες.. "πεθαίνω μες στο νου μου χωρίς ίχνος αρρώστιας"
Σου εύχομαι να καταφέρεις να πας και να μας πεις εντυπώσεις..
Καλή σου νύχτα Όλγα μου.
Μargo μου,με τα ειδικά προγράμματα μπορείς να κάνεις ότι θέλεις πια στις φωτογραφίες.
Δεν την κατέχω την τέχνη αυτή αλλά με εντυπωσιάζει.
Και αυτό που γράφεις και το "Χρωστάω τη σοφία μου στο φόβο..."και όλο το ποίημα έχει αλήθειες.
Έχω πάει στο Χρονά και με εντυπωσιάσε ότι ήταν γεμάτη η αίθουσα.
Η Αγγελάκη-Ρουκ μ΄αρέσει και δεν κατάφερα να πάω, ο Χρονάς δεν είναι πολύ του γούστου μου.
Να περνάς όμορφα,πολλά φιλιά φιλεναδίτσα μου!
γεια σου Όλγα με τις ομορφιές σου!
ήταν εξαιρετική η Κατερίνα
δεν την είχα διαβάσει καθόλου
και έμεινα έκπληκτος από την ποίησή της...
απολαυστική και στη συζήτηση που ακολούθησε...
εκπληκτική γυναίκα!
Nίκο μου,πολύ χαίρομαι που το απολαύσατε!
Η Κατερίνα γράφει δυνατά!
Έχει ζήσει τη ζωή της δυνατά!
Και ακόμα, αντέχει τις δυνατές στιγμές!
Μου είχε κάνει εντύπωση στο συνέδριο της ποίησης, ήταν εκεί όλη μέρα συμμετείχε με τρόπο απίθανο.
Ήξερα ότι θα είναι πολύ καλή βραδιά.
Φιλάκια πολλά θα τα πούμε.
Δημοσίευση σχολίου