Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Ας προλαβούμε... να πούμε, καλή βδομάδα!


Κι ούτε που προλάβαμε να ανοιχτούμε στους μεγαλους ωκεανούς
Τίποτα δεν ανακαλύψαμε σπουδαίο σε αυτό το ταξίδι
Η αίσθηση μονάχα πως τα λιμάνια ήταν μακριά
Η βεβαιότητα μονάχα πως τα δελφίνια χόρευαν για μας "Φάλτσο η πορεία"!!!
Κανείς δεν αμφιβάλλει πια Ομως....
Υπάρχουν πάντα κάποια δειλινά , όταν ο ήλιος σκορπιέται και χαρίζεται στα κύμματα ,
όταν ο Θεός χωράει σε ένα μικρό ροδί συννεφάκι , που εμείς , καθισμένοι στην κουβέρτα, πάιρνουμε τη κιθάρα μας και τραγουδάμε.
Οχι δεν είμαστε πικραμένοι.
Ναυαγοί είμαστε σε μια απέραντη νοσταλγία .
Τραγουδάμε για τη ψυχή μας , που νομίσαμε πως τη κάναμε σημαία της γης.
Για τα ξύλινα αλογάκια και τις καραμούζες μας που ξεκινήσαμε να κατατροπώσουμε τον εχθρό.
Για τις αφίσες με τα ουράνια τόξα που δεν κολλήσαμε
Για το παραμύθι που δεν είπαμε
Για τον κόσμο που δεν χώρεσε στ όνειρό μας
Για τον πολικό αστέρα που μας πρόδωσε
Τραγουδάμε για την αγάπη που δε γνωρίσαμε
Για τον έρωτα που κρεμάσαμε φεύγοντας στα κλαδιά της γιασεμιάς (άραγε υπάρχει πάντα αυτή η γιασεμιά)
Για το χάδι που αψηφήσαμε
Για την ανθοδέσμη που δε στείλαμε στη μάνα μας
Για την ανατροπή που ξεκινήσαμε , τρώγοντας μπισκότα με γέμιση σοκολάτας.
Για τα κοχύλια που μαζέψαμε και δε μοιράσαμε
Τραγουδάμε για τη νίκη που δε γιορτάσαμε
Για την ήττα που δεν υπογράψαμε
Για τους φίλους που μας έδωσαν
Τραγουδάμε για μας
Για το βίτσιο μας
Για το φάλτσο μας
Αυτό εννοούν , όταν ακούτε να λένε,
"τους έμεινε μόνο η ροκιά" .
(Αλκυόνη Παπαδάκη- Ξεφυλλίζοντας τη σιωπή )

22 σχόλια:

kanella16 είπε...

Καλή βδομάδα, μόνο βρε αδελφούλα πολύ καταθλιπτική θα μας μπει...
Η Αλκυόνη είναι από τις αγαπημένες μου, κι απ ό,τι ξερω και πολλών της μπλογκοσφαιρας. Το απόσπασμα αυτό εμένα μου λέει "Αστα να πάνε..." και "παμε γι αλλα.." Γιατί αλλοίμονο αν μας μένει μόνο η ροκιά. ολα αυτά αφήνουν και κάτι ακομη: η ζωή είναι η πορεία μας όπως και να `ναι: με σκισμένα πλακατ, με φθαρμένες σημαίες, με τραμπούκους που μπαινουν στο δρόμο μας, με τα ματ ενίοτε να μας προπηλακίζουν. Είναι δρόμος...Κι ως δρόμος εχει και σκόνη!
Εχει ομως και το κόσμο που μας περιμένει στη γωνία να μας πει ότι αγωνίζεται μαζί μας, ότι μας συντρέχει, ότι είναι διπλα μας. Η ροκια έχει κι αποδεκτες! Τη καλημέρα μου!

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

ΟΧΙ δεν ειμαστε πικραμενοι.
Ναυαγοι ειμαστε σε μια απεραντη νοσταλγια.Λεω να κρατησω αυτα γιατι τα λενε ολα.Νομιζω πως οτι γραφεις ειναι ενα κομματι απο σενα,κι ως τετοιο το δεχομαι.Καλη εβδομαδα Ολγα μου.

55fm είπε...

Έτσι είναι, ευγενική μου ψυχή...Ευγενία.
Σου στέλνω την αγάπη μου,τη ροκιά μου και αν δεν προλάβαμε και κάτι, ποτέ δεν είναι αργά...

Χρονοστιβάδα είπε...

Καλή βδομάδα, με την ψυχή σημαία... όχι της γης (..."μην είμαστε κι πλεουνέκτες, να είμαστε κι λουγικοί"), μόνο του βίτσιου και του φάλτσου μας... του ονείρου και του παραμυθιού μας... του πολύ προσωπικού :-)
Υπέροχη και η φωτογραφία, Ολγάκι !!! Μια ανθοδέσμη φιλάκια (...μια φιλοδέσμη, δηλαδή) κι από μένα :-)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

Unknown είπε...

Ολγάκι μου!
"ολα περνούν κι όλα μένουν
αλλά εμείς διαβαίνουμε,
διαβαίνουμε χαράζοντας δρόμους"
Αντόνιο Ματσάδο
έτσι για να παρηγοριόμαστε!

Σε φιλώ με πολλές δροσερές στάλες
αγάπης!
Πόλυ

logia είπε...

να πω μια καλημέρα ... μοναχά!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Ναυαγοι είμαστε που λεει και η γιαννα..Αλλά..να ονειρεύεσαι..τα όνειρα συνηθως προδίνουν..σκοτωνουν!Αλλά δε γίνεται χωρίς να ονειρ...Κοίτα μόνο να εχεις σταμπάρει την εξοδο κινδύνου....Εχει και παρακάτω..προχώρα λοιπον ξεκόλα...(Μεγάλη Α.Παπαδάκη)Σημαια και λάβαρο;ΛΕς ΝΑ μας έμεινε μόνο η ροκιά; φιλιά!

55fm είπε...

Καλημέρα Γιάννα μου.
Τα λες υπέροχα.
Κομμάτια ζωής. συναυλίες ζωής και ναυαγοί στην απέραντη νοσταλγία, συνεχίζουμε να δημιουργούμε…
Σε φιλώ.

55fm είπε...

Ανιψούλα μου μοναδική τι καταπληκτική η ανθοδέσμη σου!
Την κρατάω στην αγκαλιά μου, μαζί με τα όμορφα λόγια σου!
Φιλάκια.

55fm είπε...

SKROYTZAKO, να είσαι καλά!
Καλή βδομάδα, χαμογελαστά και αγαπημένα!

55fm είπε...

Πόλυ μου γλυκιά, πόσο χάρηκα που πέρασες από τα μέρη μας.
Διαβαίνουμε χαράζοντας δρόμους, μερικές φορές ξαποσταίνουμε και συνεχίζουμε…
Να είσαι καλά ,είσαι στη σκέψη μου.
Φιλιά και στην κορούλα σου.

55fm είπε...

logia,
Είναι πολύ σημαντική η καλημέρα σου…
Καλημέρα!

55fm είπε...

ΙΛΥΣ, έχει πολλά και καταπληκτικά παρακάτω…
Πάντως δεν είναι λίγο, να σου μείνει η ροκιά…
Φιλιά και καλημέρα!

mareld είπε...

Καρδούλα μου!

Πάντα ευχάριστη η Αλκυόνη!

"Για την ήττα που δεν υπογράψαμε
Για τους φίλους που μας έδωσαν
Τραγουδάμε για μας"..

Γλυκά φιλιά καληνύχτας!

ΥΓ
Να δεις το email σου..

IZA είπε...

Καλησπέρα `Ολγα. Γυρίσαμε σπίτι και είμαστε καλά. Θα τα πούμε. Καληνύχτα κι ευχαριστώ.

Unknown είπε...

Ολγάκι μου καλό! Ολγάκι μου ροκαμπιλάκι! Πως μπορεί να σε γνωρίσει κανείς και να σε ξεχάσει? Αυτό δεν γίνεται! Διαβάζω παντα το blog σου με πολύ ενδιαφέρον και αγάπη, δεν μου είναι εύκολο να γράφω καθε φορά όμως. Ο πίνακας της 14 Οκτωβρίου είναι δικός σου και είναι υπέροχος! 'Ετσι δεν είναι? Πολλα φιλάκια Πόλυ

55fm είπε...

Mareld μου αγαπημένη καλημέρα.
Προσπαθώ να ξεκουραστώ λίγο και είμαι Παγκράτι.
Η Παπαδάκη μ΄αρέσει και όταν είμαι κουρασμένη και όταν είμαι ξεκούραστη!
Γλυκούλα μου θα ανοίξω το e-mail.
Πιστεύω μέσα στο Σαββατοκύριακο να τα πούμε.
Φιλιά πολλά.

55fm είπε...

ΙΖΑ μου,περαστικά.
Θα τα πούμε.
Φρόντισε λίγο να ξεκουραστείς...
Φιλιά και την αγάπη μου,
στέλνω.

55fm είπε...

Πόλυ μου,πολύ μ΄άρεσε το ροκαμπιλάκι!
Η θετική σου αύρα,απλώνεται ανακουφιστικά στη μπλογκογειτονιά!
Το εργάκι είναι δικό μου.
Σε ευχαριστώ πολύ, για τα καλά σου λόγια.
Σε φιλώ με αγάπη.
Να έχεις μια όμορφη μέρα.

Τζούλια Φορτούνη είπε...

μέχρι να πούμε καλή εβδομάδα Ολγάκι μου, πέρασε η εβδομάδα... Αμάν πια πώς περνάει έτσι ο χρόνος...
Μια στάση να κατέβω...

σου στέλνω τα φιλιά μου και την αγάπη μου

55fm είπε...

Aχ...καλή μου Τζούλια.
Πως περνάει ο χρόνος και πως τα δευτερόλεπτα μπορούν να σου μαυρίσουν τη ψυχή...
Μόλις έμαθα, ότι έφυγε ένας φίλος...
Είπα, να γράψω κάτι...Και σε συνάντησα στη στάση...
Εύχομαι οι στάσεις που κάνεις, να σε γεμίζουν ζωή και υγεία!
Έχεις την αγάπη μου.