Τζαζ...Αντίο...

Η μεγάλη του αγάπη ήταν η jazz...

Τη φωλιά που δημιούργησε για να τη στεγάσει, την είπε...

Jazz in Jazz!

Ήταν ελεύθερος!

Ήταν ασυμβίβαστος!

Ήταν ιδιαίτερος!

Ήταν αυθεντικός!

Ήταν ευαίσθητος!

Ήταν εκκεντρικός!

Ήταν ονειροπόλος!

Ήταν ιδεολόγος!

Ήταν ανήσυχος!

Ήταν ωραίος άνθρωπος!

Ήταν τζαζ!

Δεν παντρεύτηκε, δεν έκανε παιδιά, από επιλογή!
Αγαπούσε την οικογένεια και λάτρευε τα παιδιά, από ψυχής!
Γνώριζε καλά και βαθιά τον εαυτό του και αυτοσχεδίαζε... σε δικούς του ρυθμούς τη ζωή του!
Αγάπησε,τον έρωτα, το Νίτσε,τον Καζαντζάκη...αμέτρητες και μετρημένες οι αγάπες του!

Ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο!

Γύρισε...

Και στην αγαπημένη του Κρήτη, εκεί στην πανέμορφη Αγία Γαλήνη, έκτισε την πρώτη τζαζ φωλιά του, την πρώτη jazz in iazz φωλιά του!

Έγινε για πάνω από δέκα χρόνια,φωλιά για πάρα πολλούς εξωεσωτερικούς τζαζ τύπους!

Μετά...

Μάζεψε τις αναμνήσεις και τους θησαυρούς του και ήρθε να "απειλήσει " το κατεστημένο της περιοχής του Κολωνακίου...

Εκεί δίπλα στην πλατεία Δεξαμενής, στην οδό Δεινοκράτους, έστησε την Αθηναική φωλιά του!

Τη jazz in jazz φωλιά του!

Ο Κώστας ...

Ο jazz in jazz Kώστας, αυτός ο γεμάτος άνθρωπος, ήταν πολυαγαπημένος μου ξάδελφος.

Μαζί ,γελάσαμε, κλάψαμε, πονέσαμε, χαρήκαμε,φιλοσοφήσαμε, ξεφαντώσαμε, αναλύσαμε,αναθεωρήσαμε και ...λατρέψαμε τη γιαγιά μας την Όλγα!

Τις μοιάζαμε...λέγαμε με καμάρι γελώντας!

Ο Κώστας, έφυγε... θα συναντήσει τη λατρεμένη μας γιαγιά και τη λατρεμένη μάνα του,κόρη της γιαγιάς, που δεν γνώρισε ποτέ,γιατί έφυγε όταν εκείνος ήταν μωρό...

Απλά, ήξερε από φωτογραφίες, ότι είχε μια πανέμορφη μητέρα,που είχε μια πανέμορφη ψυχή, που τη διέκρινες ,ακόμα και από τις φωτογραφίες...

Αγάπησε τη ζωή, αλλά δεν ήθελε να γεράσει μαζί της...

Το προκαλούσε αυτό...

Ίσως γιατί, η ίδια η ζωή αφαίρεσε τόσο νωρίς, τη ζωή της δικής του μάνας!

Η μελωδία μιας φυσαρμόνικας τον συνόδευσε στην τελευταία ...jazz in jazz φωλιά του!

Καλό ταξίδι αγαπημένε μου...

Σου διαβάζω τον αγαπημένο σου Καζαντζάκη...

"Ποιος είναι ο δρόμος για την εκπλήρωση του δικού μου του νόμου; Να διαταράξω την τάξη, να συντρίψω το πρωτόκολλο, να ξεστρατίσω από τους προγόνους. Να αλητεύσω στ’ απαγορευμένα, στις αγέρωχες κι επικίνδυνες περιοχές του αβέβαιου. Να δέχουμε ατάραχος ακόμη περισσότερο: σαν ευλογία την κατάρα του πατέρα και της μάνας. Να έχω το θάρρος να είμαι μόνος..."

Είμαι σίγουρη ότι ακούς...

Φιλαράκια μου,μοιραζόμαστε και τα ευχάριστα και τα δυσάρεστα...

Ας πούμε όλοι μαζί το Αντίο...