Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Για τον έρωτα...βρε γ.....ο..!

Φεβρουάριος...μήνας γενεθλίων!
Μήνας του έρωτα!
Μήνας σημαντικός για μένα!
Γεννήθηκε η κόρη μου, γεννήθηκα εγώ , γιορτάζεται ο έρωτας!
Αφιερωμένες στον έρωτα αυτό το μήνα οι αναρτήσεις...

Το δικό μου το πολύ πως να χωρέσει στο δικό σου το λίγο! Κι οι δυο μας δυσανασχετούσαμε δικαιολογημένα.
Όμως μέσα σ’ αυτό το λίγο σου, σ’ αυτό το περιορισμένο σου, είχα την κακοτυχία να διακρίνω σκιές περαστικές που με πυρπόλησαν. Σκιές του απέραντου. Αυτό που δεν έλεγχες, αυτό που δεν γνώριζες, προσπερνούσε από μια σου έκφραση, από μια σου χειρονομία τυχαία και με καθήλωνε. Δεν περιγράφεται η ματιά, η κίνηση, ο ήχος.
Ό,τι κι αν σου πω δεν θα σου μεταδώσω αυτό που μ’ έκανε να σε θέλω έτσι. Το απέραντο είναι άπιαστο, απερίγραπτο, ακαθόριστο. Χιλιάδες να λέω εναντίον σου αμέσως θα παραλύσουν μπροστά στη γρήγορη κίνηση του χεριού σου μόλις σηκωθεί για να φτάσει στα χείλη σου και να δαγκώσεις το μικρό σου νυχάκι σμίγοντας τα φρύδια σα να σκέφτεσαι κάτι δύσκολο. Για μια τέτοια κίνηση, κάποιες ώρες, ένιωθα έτοιμος και τη ζωή μου να δώσω.
Για μια τέτοια κίνηση!


Τουλάχιστον μέσα απ’ τα πάθη μου κερδίζω τη σοφία του πως ελάχιστα ξέρω. Πως τίποτα δεν ξέρω. Φαίνεται πως ο πόνος είναι η μοναδική πύλη που μας περνά σ’ αυτή την απελπισμένη και μαζί ελπιδοφόρα γνώση που μας ταπεινώνει, που μας γαληνεύει, που χύνει λαδάκι στις πληγές μας.
“Το πάθος είναι πιo σπουδαίο απ’ τo θαύμα”, σου διάβαζα από ένα παλιό βιβλίο κάποτε την ώρα που εσύ έβγαζες τα φρύδια σου μπροστά σ’ έναν μεγεθυντικά καθρεφτάκι.
Δεν είναι εκμηδένιση η ταπείνωση. Η εκμηδένιση σε κατεβάζει στο τίποτα ενώ η ταπείνωση σ’ ανεβάζει στα παν. Πώς να την καταφέρουμε όμως εμείς που από έπαρση είμαστε χτισμένοι. Πώς να την πετύχουμε, πες μου. Δεν πετυχαίνεται εύκολα γι’ αυτό υποφέρουμε κι απ’ τον πολύ τον πόνο κι απ’ την πολλή την τυραννία αρχίζουμε, για την αυτοσυντήρηση μας, να υποψιαζόμαστε με την υποψία της καρδιάς κι αρχίζει λίγο-λίγο να φέγγει.

Έρχεται η ώρα που θα λυτρωθώ από σένα!

Και θα λυτρωθώ από σένα αγαπώντας σε περισσότερο, με της αγάπης το άμετρο μέτρο που είναι η περίσσια

Έρχεται η ώρα που δεν θα σε παίρνω από πίσω σα σκύλος, που δεν θα σε κατασκοπεύω με τη σκέψη, που δε θα σε πολιορκώ με υποθέσεις, που δε θα στήνω αγανακτισμένους διαλόγους στο μυαλό μου μαζί σου τις νύχτες, που δεν θα αγωνιώ για την εντύπωση που σου δίνω.

Θα σ’ αγαπώ τόσο που δεν θα σε απαιτώ δικιά μου. Να είσαι μόνο καλά εσύ χωρίς να ψάχνομαι πόσο καλά είμαι εγώ από το καλά σου. η καταπληγιασμένη μου φιλαυτία άρχισε να ζαρώνει και να σκύβει κι εγώ αρχίζω να βλέπω εσένα πίσω της και να μπορώ να σε αγαπήσω.

Ούτε και γράμματα έχω ανάγκη να σου γράφω πια. Υπάρχω μόνο και σ’ αγαπώ κι αυτό το “σ’ αγαπώ” που δεν έχει ανάγκη καμία, ούτε καν για ανταπόδοση, θα πλημμυρίσει, θα γεμίσει με τον κυματισμό του τον κόσμο όλο, θα έρχεται και σε σένα κι εσύ θα μπορείς, όποτε θες να τ’ ακούς. Φτάνει να το θες

Τα γράμματα που σου γράφω τα κόβω εδώ. Με περιορίζουν, με μεθούν, γεμίζω παραισθήσεις κι απ’ την αυτοσυγκίνηση τραβάω λάθος δρόμους. Όλο για τον εαυτό μου καταλήγω να μιλώ και να χαϊδολογιέμαι.

Να υπάρχω μονάχα, να σ’ αγαπώ μονάχα και να μην έχω λόγο κανένα να το δηλώνω. Ούτε την παρουσία μου να μη χρειάζεται να δηλώνω πια.

Σ’ αγαπώ τόσο που το ξεχνώ, όπως ξεχνάμε τα αυτονόητα και τα φυσικά. Σ’ αγαπώ τόσο που δεν σε κρίνω και εντελώς σε αποδέχομαι. Γλίτωσα από το μαρτύριο να προσπαθώ συνεχώς να σε διορθώνω.

Σ’ αγαπώ τόσο που δεν σε θέλω. Γιατί δεν θες παρά ότι σου λείπει κι εσύ πια δεν μου λείπεις αφού στης αγάπης τον τόπο δεν χωρά η απόσταση. Σ’ αγαπώ κι αγαπώντας σε, σε περιέχω, σε έχω αφού είμαι, είμαι από σένα και μαζί σου κι όπου κι είμαι έρχεσαι.


Είμαστε στο παντού και στο πάντα τώρα που σ’ αγάπησα κι η αγάπη μου μας κάνει αδιαίρετους.

Εσύ καλή μου, μου δίδαξες την καταστροφή του να σ’ αγαπώ λίγο. Το λίγο ανοίγει ρωγμές να γλιστρά μέσα ο ακόρεστος εγωϊσμός, να σε απαιτεί, να σε διεκδικεί. η παρενέργεια του εγωϊστικού έρωτα είναι μια: γενική δηλητηρίαση που την αγάπη την αλλοιώνει σε μίσος.

Η αγάπη δεν είναι κατά περίσταση, η αγάπη είναι άνευ όρων, δεν παζαρεύει δούναι και λαβείν, η αγάπη είναι έξοδος γιατί το εγώ το κάνει εσύ και σε λυτρώνει.

Στην αναμέτρηση ανάμεσα σε σένα και μένα αναμετρήθηκε ο εγωϊσμός μου με το σύμπαν. Αρχίζω να το αναγνωρίζω ύστερα από τόσες μάχες και τόσους τραυματισμούς πως η δόξα του πολέμου είναι η συμφιλίωση κι η δόξα του νικητή η υποταγή. Η ευγενική υποταγή όπως του βράχου που από σθένους περίσσια σκύβει και πλένει με θάλασσα τα πόδια της στεριάς.

Όχι καλή μου αγάπη, εσύ δεν τελειώνεις, το τέλος σου δεν έχει τελειωμό. Τα πράγματα δεν τελειώνουν έτσι εύκολα όπως το λέμε, τα πράγματα μεταλλάσσονται κι εγώ τώρα μεταλλάσσω τον απάνθρωπο έρωτά μου, σε αγάπη φιλάνθρωπη.

Δεν θέλω να μιλώ άλλο για μένα. Οι λέξεις είναι φυλακή, κατακρατούν τα δεύτερα και τους ξεφεύγει το κύριο που πετά πέρα σαν ήχος καμπάνας που σε τίποτα δεν φυλακίζεται. Οι λέξεις ταριχεύουν το ζωντανό και δεν το αφήνουν να περπατήσει.

Σ’ αγαπώ πια τόσο που δεν σ’ έχω ανάγκη. Σ’ αγαπώ τόσο που σε απαλλάσσω από μένα. Σ΄αγαπώ αληθινά και δεν φοβάμαι. Κατόρθωσα πραγματικά να μη σε φοβάμαι!


Ο φόβος σου ήταν πανίσχυρος. Με φόβο γεννηθήκαμε, με φόβο ανατραφήκαμε, τίποτα σχεδόν δικό μας δεν είναι ελεύθερο κι είναι δύσκολο να ξαναγεννηθούμε. Λεγεώνες μέσα μας και λεγεώνες προγόνων πίσω μας φοβούνται. Ελευθερία είναι η νίκη του φόβου και τον φόβο η φιλαυτία μας τον σπέρνει. Από πάνω της περνά η πύλη που βγάζει στη ζωή την αληθινή κι άλλον τρόπο δεν έχουμε. Άλλο τρόπο δεν έχω για να ζήσω: να σ’αγαπώ άφοβα, ελεύθερα.

Αγαπώντας σε να υπάρχω, τι να τα κάνω τα ίχνη…

Να σε αγαπώ άφοβα, ελεύθερα! Αρχίζω να εμπιστεύομαι την ζωή και να μην έχω αγωνία. Ζωή δεν είπαμε πως είναι το άλλο όνομα της αλήθειας;

Οι λέξεις είναι ξένα σώματα. Μ’ ενοχλούν. Μπορώ πια να σωπάσω.

(Αποσπάσματα απο το βιβλίο της Μ. Βαμβουνάκη "H μοναξιά είναι από χώμα"που τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος το1988)



Στην υγειά του έρωτα!


Είναι απαραίτητο να σωθεί!


40 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ οι γενεθλιάζουσες!!!!

Στην υγειά του απόλυτου έρωτα

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Το blog της Θεσσαλονικιας. είπε...

Απόψε στ'αστρα τ'ουρανού παράγγειλα ν'ανάψουν
καί στήν κορφή τού φεγγαριού τα χρόνια σου να λάμψουν..Xρονια πολλα στην μανουλα και στην κορη...

ANAZHTHΣH είπε...

Μυστήριο, τέχνη κι ευλογία η αγάπη!
Φιλώ σε γλυκιά μου.

Ανώνυμος είπε...

Έρωτας μπορεί να είναι,
μια στάλα της βροχής σε ένα ανθισμένο τριαντάφυλλο
ένα ξαφνικό αεράκι κάποια νύχτα του Αύγουστου
ένα χαμόγελο στο βάθος του πλήθους
ένα τυχαίο άγγιγμα στο κέντρο της πόλης
μια χρυσή πινελιά πάνω σε ένα μαύρο πινάκα
μια σκέψη που θα ζωντανέψει τις αισθήσεις
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ερμηνεία, και δεν χρειάζεται να υπάρξει γιατί ο έρωτας είναι πάντα διαφορετικός.. γιατί έρωτας είναι η ίδια η ζωή.

Mary

Dinos-Art είπε...

Όλγα, πολύ καλά έκανες αυτήν την ανάρτηση σε ανύποπτο χρόνο. Εννοώ δεν την συνέδεσες με τα χαζά περί τον Άγιο Βαλεντίνο. Πιστεύω ότι κάθε μέρα πρέπει να γιορτάζουμε τον έρωτα, σε όλες του τις εκφάνσεις και διαστάσεις, ο καθένας με τον τρόπο του. Τα χαζοπανηγύρια δεν προσθέτουν τίποτε, εκτός από κονόμα σε εμπόρους.
Χρόνια πολλά σε κόρη και μάνα και να μη σταματάτε να ερωτεύεσθε.
Καλό απόγευμα.

eleni είπε...

Χρόνια σας πολλά!Πάντα χαρούμενες κι ευτυχισμένες μαμά και κόρη!
Πολύ όμορφα λόγια για την αγάπη,σε αγγίζουν,βρίσκεις κάτι απ΄τη δική σου αγάπη μέσα από τις γραμμές.
Η Βαμβουνάκη εξαιρετική,αλλά το βιβλίο αυτό δεν το έχω-κάπου αλλού όμως λέει:
Κι αυτό που περιμένουμε πόσο αντέχει να ελπίζει;
Αντέχει!
Κι εγώ δεν ξέρω αν είναι ευλογία ή κατάρα η αντοχή τούτη.Κι εγώ δεν ξέρω τι αξίζει πιο πολύ,η ειρήνη ή η αγωνία της ψυχής μας.
Φιλιά!

efhbos είπε...

Ο ερωτας δεν θα πεθανει ποτε!!!
Να ζησετε!!!Πιστευω θα υπαρξει σχετικη αναρτηση, στα γεννεθλια...Ανυπομονω!!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

"Σκιές του απέραντου" που πυρπολούν...
Υπάρχει κάτι για να προσθέσω;

... εκτός ίσως από τα χρόνια σας πολλά; :)

Un par de neuronas... είπε...

Gustavo Adolfo Becquer

Por una mirada, un mundo,
por una sonrisa, un cielo,
por un beso... ¡yo no sé
que te diera por un beso!

Για μια ματιά, ένας κόσμος
για ένα χαμόγελο, ένα ουρανό,
με ένα φιλί ... Δεν ξέρω
τί θα σου έδωσα για ένα φιλί!

Φιλάκια πααααρα πολλά!!!

IonnKorr είπε...

Εγώ δεν κατάλαβα τον τίτλο!!!!

χα..χα..

"Για τον έρωτα...βρε γ.....ο..!"

Πρόσθεσα τα γράμματα που λείπουν και έβγαλα έναν "έρωτα βρεγμένο"!

Βρεγμένος έρωτας? Και από τι? Μου μπαίνουν και πονηρές σκέψεις.

Μετά λέω αποκλείεται. Η Όλγα είναι σοβαρή. Να υπονοεί κάτι τέτοιο!

Βρίσκομαι σε αδιέξοδο!!!!!

Margo είπε...

Αναμένουμε ακριβή ημέρα γενεθλίων:)
Διαχρονικό σίγουρα το κείμενο όχι μόνο για μια μέρα αλλά για μια ζωή.. έτσι δε θα έπρεπε να είναι ο έρωτας.. παντοτινός!
Καλό ξημέρωμα Όλγα μου

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

O πραγματικός έρωτας είναι στις καρδιές μας! Αλλά τον έχουμε καλα φυλαγμένο γιατί φοβόμαστε...ή γιατί τωρα όλα έχουν αλλάξει!!! Δεν ξέρω αν πρέπει να πιστέψω στο καλύτερο!!!

Εύχομαι και στις 2 σας ό,τι ποθει η καρδιά σας να το βρείτε!!!

"Μυστικά" φιλιά καλή μου!!!

akrat είπε...

μα τι ωραία ανάρτησις
πόσο γεμάτη πόσο ωραία
χάρηκα που μπήκα στο μπλόγκ σου

απλο"Ποιηση" είπε...

όποιος μέχρι "τέλους"
μπορεί να ερωτεύεται
πάντα
στην "αρχή" βρίσκεται...

καλημέρα, Όλγα μου

logia είπε...

στην υγειά του έρωτα Ολγα
και στην υγειά σου
και την υγειά της κόρης σου!!!!
Κάπως έτσι είμαστε εμείς τον Οκτώβρη
γεμάτοι γενέθλια!!!
ΑΦΦΦΦ

55fm είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΥΝ,σε ευχαριστώ πολύ!
Έτσι με ψυχή δυνατή να πιστεύουμε στον έρωτα!
Φιλάκια γλυκιά μου!

55fm είπε...

Μαράκι της Θεσσαλονίκης, τι όμορφο…
Σε ευχαριστώ πολύ !
Να είσαι καλά!
Φιλιά

55fm είπε...

Αναζήτηση όλα αυτά και άλλα τόσα υπέροχα!
Σε φιλώ καλή μου!

55fm είπε...

Ανώνυμη κορούλα μου, το σχόλιό σου με έστειλε αδιάβαστη!
Είναι αυτό που παθαίνω κάθε φορά που σε διαβάζω…
Μαιρουλάκι μου, ναι, η ζωή είναι έρωτας!
Μη το ξεχνάς…
Σε γλυκαγκαλιάζω!

55fm είπε...

Ντίνο μου, σε ευχαριστώ!
Σιγά μη βγάλουμε τον έρωτα σεργιάνι στα πανηγύρια!
Άλλη ποιότητα και καθαρότητα του αρμόζει!
Συμφωνώ απόλυτα με τις σκέψεις σου!
Φιλάκια φίλε μου!

55fm είπε...

eleni μου, σε ευχαριστώ!
Μου άρεσε πολύ αυτό το βιβλίο της Βαμβουνάκη!
Και τότε…και τώρα!
Ο έρωτας , το αναπάντεχο, το μυστήριο που τον συνοδεύουν ,είναι πηγή ζωής!
Σε φιλώ!

55fm είπε...

Έφηβε μπράβο! Έτσι σε θέλω!
Λατρεύω την νεανική ανυπομονησία!
Φυσικά θα ανακοινωθεί και θα γιορταστεί η μέρα των γενεθλίων μου!
Λίγο πριν κλείσει ο μήνας είναι...
Σε φιλώ!

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Ολγακι μου χρονια πολλα σου ευχομαι και να εισαι παντα ερωτευμενη.Με τη ζωη,με το χαμογελο,με τα χρωματα και με οτι αλλο σε ενθουσιαζει που ειμαι σιγουρη πως θα ειναι πολλα.Και πανω απο ολα ερωτευμενη με τον ερωτα.Φιλακια

55fm είπε...

Μια φορα κι εναν τρελο... σε ευχαριστώ!
Στην υγειά του έρωτα έρωτα και της ζωής!
Φιλιά

55fm είπε...

Βερόνικα,πάντα έχεις να πείς κάτι όμορφο!
Σε ευχαριστώ!
Φιλάκια!

55fm είπε...

IonnKorr,με έκανες να κοκκίνησω!
Το αδιέξοδό σου με ανησυχεί και με σπρώχνει σε αδιέξοδο!
Φίλε μου, σα βρεγμένη γάτα,αποχωρώ στα σοβαρά στέκια μου!
Φιλιά
Να είσαι καλά!

55fm είπε...

Μυστικό Μονοπατάκι μου, ο φόβος δεν βοηθάει.
Η ζωή αγαπάει τους τολμηρούς!
Με πίστη και τόλμη προκαλούμε τον έρωτα!
Σε ευχαριστώ γλυκούλα μου!
Φιλάκια

55fm είπε...

akrat,καλωσήρθες!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Θα έρθω βολτίτσα στη γειτονιά σου!
Να είσαι καλά!

55fm είπε...

ΜARGO μου,θα γιορταστούν τα γενέθλια με τιμές και δόξες!
Η Βαμβουνάκη σε αυτό το βιβλίο είχε μεγάλη έμπνευση!
Κείμενα,δυνατά και αληθινά!
Φιλάκια πολλά!

55fm είπε...

απλο "Ποιηση" υποκλίνομαι!
Σε ευχαριστώ!
Καλό βράδυ

55fm είπε...

Νέλλη μου,να ζήσετε!
Σε ευχαριστώ πολύ!
Στην υγειά μας!
Φιλάκια

55fm είπε...

Γιάννα μου,σε ευχαριστώ!
Όλα για τον έρωτα!
Παραμένω ερωτευμένη με τη ζωή!
Τη φλερτάρω ακατάπαυστα!
Φιλάκια

ΑΝΘΗ είπε...

Χρόνια πολλά σε μαμά και κόρη!
Θα κρατήσω τη φράση: "Και θα λυτρωθώ από σένα αγαπώντας σε περισσότερο"! Καλό βράδυ!

IZA είπε...

Ωραίο το τραγούδι που πρόσθεσες φιλενάδα. Ωραίο και το παιδί που το τραγουδάει(αυτό με το σκουλαρικάκι). Να ζήσει ο έρωτας, να ζήσετε κι εσείς κορίτσια του `Ερωτα. Ν' ανοίξεις `Ολγα μου τα mails σου. Σου στέλνω περισσότερες ευχές και δωράκια έκπληξη. Φιλάκια.

55fm είπε...

Ανθή μου,σε ευχαριστώ!
Αυτό που κράτησες θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό!
Φιλάκια
Καλημέρα!

55fm είπε...

ΙΖΑ μου,σε ευχαριστώ!
Και να θέλουμε να ξεχάσουμε τον έρωτα, μας τον υπενθυμίζεις εσύ υπέροχα με τα γοητευτικά χειροποίητα αρσενικά σου!
Μ΄αρέσει και μένα το τραγούδι,όσο για το σκουλαρίκι είναι η αδυναμία μου!
Άνοιξα τα e-mails,αλλά δεν ήρθε κάτι δικό σου.
Τι έγινε;
Μήπως να το ξαναστείλεις;
Φιλάκια πολλά!

ξωτικό είπε...

Σκλάβα του παντοτινή
(του έρωτα καλέεε δεν θέλω παρεξηγήσεις χαχα)

όταν διαβάζω Βαμβουνάκη κουράζομαι να ..υπογραμμίζω κι εγώ.

ΣΤΗΝ ΥΓΙΕΙΆ ΣΑΣ Φλεβαροκόριτσα !!

55fm είπε...

Ξωτικούλι μου,σε γουστάρωωωωωωωωωω!!!
Παιδί της ομορφιάς είσαι και εσύ!
Και πάντα υπογραμμίζεις και υπενθυμίζεις τις ομορφιές!
Σε ευχαριστώ!
Φιλάκια

I είπε...

Έστω καθυστερημένα: ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σε σένα και στην κόρη σου!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στους έρωτές σας!!!
Με αγάπη,
Ανήψι

55fm είπε...

Παυσικραίπαλος,σε ευχαριστώ ανιψούδι μου γλυκό!
Τα δικά μου γενέθλια είναι προς το τέλος του μήνα.
Θα τα γιορτάσουμε αντάμα...
Φιλάκια και αγάπη σου στέλνω!