Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Αερο...λατρείες!

Αποχαιρετάω φιλαράκια μου,σιγά σιγά τον Ιούλιο από την  Άνδρο,όπου ο αέρας έχει τρελά κέφια!
Χορεύει και τραγουδάει σε εξωφρενικούς ρυθμούς!Παρασύρει όποιον βρεί μπροστά του!
Εμένα δεν χρειάζεται να με παρασύρει,παρασύρομαι από μόνη μου και τον ακολουθώ...
Μ΄ αρέσει πολύ ο νησιώτικος αέρας!Λειτουργεί θεραπευτικά σε μένα,  καθαρίζει τη σκέψη μου,αφαιρεί τις παράξενες σκέψεις και μου προσθέτει τις δημιουργικές! Οι περισσότεροι άνθρωποι εδώ, γκρινιάζουν όταν φυσάει,εγώ αντίθετα το καταχαίρομαι!
Να, εδώ στην αυτοσχέδια μαξιλαροξαπλώστρα μου,αράζω και τον απολαμβάνω,παρέα


με τα βελούδινα δειλινά...


εκείνα τα δειλινά ξέρετε , που σε κάνουν να νιώθεις ότι όλο το χρυσάφι του κόσμου ,μοιράζεται  σε όλους...


Καθημερινή μου παρέα και οι ακούραστες σαυρίτσες!



Η μεγάλη αδυναμία τους είναι το παγωμένο  καρπουζάκι!
Με απλά πλήν όμως φυσικά πράγματα νιώθω την κάθε ώρα να περνάει με νόημα!
Το μόνο που με χαλάει, είναι όταν κοιτάω εδώ τις πλαγιές,όπου πριν μερικά χρόνια ήταν καταπράσινες ,να έχουν γεμίσει από τεράστια κτίσματα νεοπλουτίστκων ιδεών ,με τεράστιες πισίνες  ,σαν να θέλουν να ξεπλένουν τα βρώμικα όνειρά τους οι καθαροί ιδιοκτήτες!
Αγαπημένοι μου, εύχομαι καλή συνέχεια στο καλοκαίρι σας και σας γλυκοφιλώ!
Είμαι σίγουρη ότι το λατρεμένο αεράκι μου θα τα ακουμπήσει στο μαγουλάκι σας!